Κύριε διευθυντά
Είδαμε και διαβάσαμε να ανακοινώνεται η απόφαση αστέρων του αθλητισμού να διεκδικήσουν την ψήφο του λαού στις προσεχείς εκλογές. Προβληματίζομαι ειλικρινά με ανάμεικτα συναισθήματα, χωρίς να κατανοώ τα κίνητρα ή να τα αποδέχομαι. Η προσέγγιση έχει πολλές πλευρές.
Η πρώτη και κύρια, εκ μέρους αυτών που αποφάσισαν να κυνηγήσουν την εκλογή. Η ψήφος των πολιτών δίνεται έπειτα από αξιολόγηση του υποψηφίου. Συμπεριφορά, ήθος, γνώσεις και λογική. Η αποδοχή εκ μέρους των αρχηγών είναι αποτέλεσμα μελέτης σχολαστικής των προσόντων και επιλογής του καλύτερου; Ετσι γίνεται; Οχι βέβαια. Ακολουθεί ανάλυση και στον επόμενο τόνο… ψυχανάλυση. Αυτή η πλευρά χάνεται στο διάστημα. Ποιο είναι το κριτήριο και τα ερωτήματα του αρχηγού; Ο κύριος Χ τι είναι; Γνωστός ποδοσφαιριστής. Σε ποια ομάδα; Στην τάδε. Συμπεριφορά; Πολύ καλή. Ηθος; Αψογος. Δηλαδή φυτώριο των ομάδων το κατηχητικό; Ε! ναι∙ γιατί δεν πιστεύεις; Γνώσεις; Απατα. Λογική; Εξαρτάται από πολλά και τι θα επικρατήσει; Την κρίσιμη στιγμή θα επιστρατεύσει δοκιμασμένη συνταγή∙ TV Master chef. Εγώ τώρα γιατί πιστεύω ότι το μόνο που μετράει είναι πόσες ψήφους έχει; Από ποιους δεν ενδιαφέρει, αρκεί να συμφέρει. Μου κάνει, ενημερώστε τον. Αγωνία, συγκίνηση, τρεμούλα αυτός και πού να δεις εμείς. Το θρίλερ. Από την πλευρά του, ο υποψήφιος πιστεύει ότι διαθέτει τι; Επειδή η ανάλυση καίει, βολεύεται και λέει «και γιατί οι άλλοι είναι καλύτεροι;». Λείπει η αυτογνωσία και νομίζουν ότι είναι ικανοί, άραγε γιατί; Μήπως γιατί οι άλλοι δεν ξέρουν να πετυχαίνουν γκολ; Ολη η προοπτική μεταφέρεται σε συνθήκες γηπέδου, στόχος η επικράτηση. Ιδωμεν.
Παναγιωτης Σταματοπουλος