«Ταξίδι με τον Εσπερο» – «Viaje con Venus», το μυθιστόρημα του Αγγελου Τερζάκη μεταφράστηκε στα ισπανικά και ήδη κέρδισε την πρώτη θερμή κριτική του στη μεγάλη εφημερίδα της Καταλωνίας La Vanguardia. Το μετέφρασε ο Francesc Passani, λογοτεχνικός ατζέντης και ιδιοκτήτης του blog Seleucid Project (www.seleucid-project.net) με το nickname Seleucus, και κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Rey Lear.
«Δεν είμαστε ιδιαίτερα ενήμεροι περί της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας», γράφει στη La Vanguardia (10.12.08) o Robert Saladrigas. «Σχεδόν όλοι οι ποιητές, με την εξαίρεση του Γιώργου Σεφέρη (Νομπέλ 1963) και του Οδυσσέα Ελύτη (Νομπέλ 1979), παραμένουν αμετάφραστοι. Από τους δε πεζογράφους, μετά βίας γνωρίζουμε τον Νίκο Καζαντζάκη («Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» και «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται») και τον Βασίλη Βασιλικό («Z»), των οποίων τα έργα έγιναν γνωστά από τη μεταφορά τους στον κινηματογράφο. Για να προσεγγίσουμε συγγραφείς της αξίας του Ηλία Βενέζη, του Γιώργου Θεοτοκά ή του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου, πρέπει να διαβάσουμε γαλλικές ή αγγλικές μεταφράσεις. Ετσι, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι την πνευματική έρημο που επιβλήθηκε από τη χούντα, το ελληνικό μυθιστόρημα είναι για πολλούς από εμάς μια χώρα σχεδόν άγνωστη και υποσχόμενη εκπλήξεις».
»Αυτό με έκανε να προσδοκώ την έκδοση του Viaje con Venus (1946), κατά τα φαινόμενα το υποδειγματικότερο μυθιστόρημα του Αγγέλου Τερζάκη (Ναύπλιο, 1907 – Αθήνα, 1979), σημαντικού μέλους της Γενιάς του ’30, μαζί με τον Μυριβήλη και τον Θεοτοκά (…). Ξεκίνησα αμέσως την ανάγνωση του βιβλίου, μαγεμένος όπως συχνά συμβαίνει από το ύφος της πρώτης πρότασης: «Τέτοια ώρα ακριβώς, μεσουρανεί γαλάζιος, βλεφαρίζοντας, ο Βέγας». Το πρώτο από τα 29 κεφάλαια που αφηγούνται σε τρίτο πρόσωπο, την ιστορία του εφήβου Γλαύκου Πετροχωρίτη, ο οποίος αφού πέθαναν οι γονείς του, περνάει το καλοκαίρι με τη θεία και κηδεμόνα του, Σουζάνα, σε ένα επαρχιώτικο κτήμα στη δεκαετία του ’20.
» (…) Ολα αυτά απαιτούν από τον αναγνώστη να διαβάσει το Viaje con Venus προσεκτικά, και να προσπαθήσει να δει και πέρα από τα προφανή. (…) Το μυθιστόρημα του Τερζάκη αποτελεί σταθερό εφαλτήριο προσέγγισης της νεοελληνικής πεζογραφίας. Αυτά, πέρα από τα αντικειμενικά του προσόντα, το καθιστούν πέρα από κάθε αμφιβολία θελκτικό».
