Μισό εκατομμύριο χρήστες του Διαδικτύου είδαν μέσα σε λίγα 24ωρα το σποτάκι «I am Hellene» με την Κατερίνα Μουτσάτσου, το οποίο ξεκινά σαν μια πλακατζίδικη αποδόμηση όλων των κλισέ σε βάρος των Ελλήνων (δημόσιοι υπάλληλοι, ούζο, Γιάννης -Γιώργος) και καταλήγει σε ένα σοβινιστικό κρεσέντο και την ανάκρουση του Εθνικού Υμνου. Πρόκειται υποτίθεται για μία νέα εκστρατεία υπεράσπισης της Ελλάδας στο εξωτερικό που βασίζεται σε μια καμπάνια καναδέζικης μπίρας. Χωρίς ίχνος χιούμορ (γέλασε κανείς;), η συμπαθής κατά τα άλλα «Χελληνίδα» (λόγω δασείας), και ουχί Γραικιά, ηθοποιός και τραγουδίστρια ξεσπά μέσα σε ενάμιση λεπτό σε ένα υστερικό παραλήρημα, όπου παρελαύνουν εξίσου παρωχημένα στερεότυπα με αυτά που καταρρίπτονται στην αρχή. Το άφατο συμπέρασμα είναι: «όταν εμείς κάναμε πολιτισμό, εσείς τρώγατε βελανίδια, γι’ αυτό πλερώστε».
Περίπου αυτό ήταν και το νόημα της προχθεσινής παρέμβασης από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων στην αίθουσα των Γλυπτών του Παρθενώνα, στο Βρετανικό Μουσείο. Μέλη του συλλόγου σήκωσαν ΚΚέδικης αισθητικής πανό με το σύνθημα «Δεν μπορούν να πληρώσουν, δεν θα πληρώσουν. Αλληλεγγύη στην Ελλάδα». Εμμέσως πλην σαφώς υπονοείται: «σιγά μη σας επιστρέψουμε τα δανεικά, εδώ εσείς δεν μας γυρνάτε τα Ελγίνεια».
Είχε προηγηθεί η διαφήμιση γνωστής μάρκας ουίσκι, που έδειχνε διάφορους cool τύπους με άρια κυρίως χαρακτηριστικά και λυγερή κορμοστασιά να περπατάνε υπό τους ήχους του ύμνου της Λίβερπουλ μέσα στη βροχή, να ενώνονται σιγα σιγά και να καταφθάνουν σε ένα ηλιόλουστο ξέφωτο υπό την προτροπή: «Συνέχισε να περπατάς Ελλάδα». Η κατακλείδα και αυτής της προσπάθειας: «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει». (Ποτάμι τα δάκρυα των τηλεθεατών, που ξόρκισαν τη συγκίνησή τους με ένα Τζόνι on the rocks).
Αλήθεια, ποιος Ελληνας αναγνωρίζει τον εαυτό του μέσα σε αυτές τις εκστρατείες; Γιατί τόση επιτήδευση και υστερία; Οταν μία χώρα ξεπατικώνει σποτ για αλκοολούχα ποτά για να ενισχύσει το brand name της διεθνώς, υπάρχει πρόβλημα. Αυτό είναι βέβαιο.
Εχουν κάτι μελαγχολικό αυτές οι εκστρατείες προώθησης, υποτίθεται, της διεθνούς εικόνας της Ελλάδας. Γιατί μετά τη διετή καταβαράθρωση του γοήτρου της χώρας το μόνο που μας φταίει (πάλι!) είναι οι άλλοι. Καμία διάθεση αυτοκριτικής ή αυτοσαρκασμού. Ιχνος περισυλλογής και σοβαρού διαλόγου «πώς φτάσαμε ώς εδώ» και «ποια είναι η θέση μας μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη και το νέο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον». Με σοβαροφάνεια και υστερία εμείς, οι αιώνια αδικημένοι Ελληνες, προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Ομως με απλουστευτικά επιχειρήματα όπως «εμείς εφηύραμε τη δημοκρατία», δικός μας είναι ο Σωκράτης και η λέξη «αγορά», το πολύ πολύ… να πουλήσουμε καμιά καναδέζικη μπίρα.
