Αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού, αλλά και έντονης κριτικής στη
διάρκεια της μισού αιώνα περίπου προεδρίας του, κατά την οποία
κυβέρνησε με σιδηρά πυγμή την Κούβα. Οι Κουβανοί τον αποκαλούν
απλώς «Φιντέλ». Το 70% εξ αυτών έχει γεννηθεί μετά το 1959 και δεν
έχει γνωρίσει άλλον ηγέτη.
Επέζησε της υπό την CIA υποστηριζόμενης επέμβασης στον Κόλπο των
Χοίρων και από 638-όπως ο ίδιος υποστηρίζει- απόπειρες κατά της
ζωής του, του πολυετούς εμπορικού εμπάργκο από τις Η.Π.Α και της
κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης που επί τρεις δεκαετίες προμήθευε
την Κούβα με σχεδόν τα πάντα- από όπλα και πετρέλαιο έως
βούτυρο.
Ακολουθούν οι πιο σημαντικοί «σταθμοί» στη ζωή του.
– 1926. Γιός Ισπανού μετανάστη, ο Φιντέλ γεννιέται στην πόλη της
ανατολικής Κούβας, Μπιράν, στις 13 Αυγούστου
– 1945. Εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας, απ΄όπου αποφοιτά
το 1950 με πτυχίο Νομικής
– 1948. Παντρεύεται την Μίρτα Ντιάζ-Μπαλάρτ. Το 1949 αποκτούν
έναν γιό, τον Φιντελίτο και το 1954 χωρίζουν
– 1953. Εντάσσεται στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα. Κατά την
επίθεση εναντίον στρατώνων στο Σαντιάγκο της Κούβας, συλλαμβάνεται
και φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης.
– 1956. Αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό, όπου οργανώνει
ένοπλο αγώνα. Το Δεκέμβριο του 1956 επιστρέφει στην Κούβα με μικρή
στρατιωτική δύναμη.
-1956 – 1959. Ηγείται του ένοπλου αγώνα εναντίον του Μπατίστα
μέχρι την ανατροπή του
– 1959-76. Διατελεί πρωθυπουργός
– 1963. Επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Σοβιετική Ενωση.
– 1963-1965. Γίνεται Πρώτος Γραμματέας του Ενωμένου Κόμματος της
Σοσιαλιστικής Επανάστασης (Partido Unido De La Revolucion
Socialista)
Από το 1965 διατελεί γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος, ενώ
από το 1976 μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976, αρχηγός κράτους, Πρόεδρος του Συμβουλίου του
Κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών
– 1986 Σταματάει να καπνίζει τα χαρακτηριστικά πούρα Αβάνας
– 1990. Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, και μαζί με αυτό της
σοβιετικής οικονομικής βοήθειας, ο Κάστρο ανακοινώνει ένα έκτακτο
οικονομικό πρόγραμμα.
-1991. Επανεκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη
διάρκεια των εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.
– 1992. Τίθεται επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Αμυνας. Την
ίδια χρονιά, ταξιδεύει στην Ισπανία, στην πρώτη του επίσκεψη σε
δυτικοευρωπαϊκή χώρα
– 1993. Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες, άμεσες μονοκομματικές
εκλογές στη χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψήφιων βουλευτών
αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών
– 1996. Επισκέπτεται τον Πάπα Ιωάννη τον ΄Β στο Βατικανό
– 1998. Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε
χρόνια. Την ίδια χρονιά, ο Ποντίφηκας επισκέπτεται τον Κάστρο στην
Αβάνα ζητώντας του να «ανοίξει τις πόρτες της Κούβας προς τον έξω
κόσμο».
– 1999. Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες
διαννοούμενους στην Κούβα και την κόρη νεός εκτελεσθέντος
συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του- δύο για
«εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και μια για «ανάμειξη σε διεθνές
λαθρεμπόριο ναρκωτικών».
– 2001. Λιποθυμάει στη διάρκεια δημόσιας ομιλίας του στην
Αβάνα
– 2004. Πέφτει στην πόλη της Σάντα Κλάρα με αποτέλεσμα να
υποστεί κάταγμα στο γόνατο και να τραυματιστεί στον ώμο.
Χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι. Την ίδια χρονιά, απαγορεύει την
εμπορική χρήση των αμερικανικών δολαρίων. Η Κούβα διακόπτει
επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την
αμνηστία που δίνει η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις
Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία
του.
– 2006. Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του,
υπουργό Αμυνας, Ραούλ, αφού υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση στο
έντερο. Η τελευταία δημόσια εμφάνισή του πραγματοποιείται στις 26
Ιουλίου της ίδιας χρονιάς.
– 2007. Αναφέρεται για πρώτη φορά, μέσω άρθρου του, στην
περιπέτεια της υγείας του. Αποκαλύπτει ότι υποβλήθηκε «σε σειρά
επεμβάσεων» και ότι η υγεία του βελτιώνεται.
– Φεβρουάριος 2008. Ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει την εξουσία
www.kathimerini.gr
με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ
