Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και οι μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ είναι τα θέματα στα οποία θα κριθεί κυρίως η έκβαση του νέου γύρου των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, οι οποίες αυτή τη φορά διεξάγονται υπό την πίεση του χρόνου και των υψηλών δανειακών αναγκών του Μαΐου, αλλά και με πολλά ερωτήματα ως προς τις επιδιώξεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Εάν κλείσουν αυτά τα δύο ζητήματα, τα οποία είναι ανοικτά, το μεν πρώτο εξαιτίας της τρόικας και κυρίως του ΔΝΤ, το δε δεύτερο με ευθύνη της Αθήνας, τότε θα βρεθούν συμβιβασμοί και στα άλλα ανοικτά θέματα, εκτιμούν στελέχη του οικονομικού επιτελείου.
Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας θέλει να έχει ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση (staff level agreement) ή στη χειρότερη περίπτωση να έχει επέλθει συμφωνία στα βασικά θέματα έως το Eurogroup της 10ης Μαρτίου. Ο κ. Στουρνάρας ανησυχεί ότι εάν αυτό δεν καταστεί εφικτό, υπάρχει ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών:
1. Νέα καθυστέρηση θα προκαλέσει την οργή των Ευρωπαίων ομολόγων του, οι οποίοι πείσθηκαν με πολύ κόπο στο τελευταίο Eurogroup να δώσουν εντολή στην τρόικα να επιστρέψει στην Αθήνα και περιμένουν μια «ελληνική επιτυχία» πριν από τις ευρωεκλογές.
2. Θα δώσει επιπλέον επιχειρήματα σε όσους στο ΔΝΤ επιθυμούν την ταχύτερη δυνατή απεμπλοκή του Ταμείου από τα προγράμματα βοήθειας ανεπτυγμένων οικονομιών. Εκφράζοντας αυτήν την ενισχυόμενη τάση εντός του ΔΝΤ, η γενική διευθύντριά του, Κριστίν Λαγκάρντ, έχει επισημάνει αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα σε συνεδριάσεις του Eurogroup ότι παρά τις εντυπωσιακές επιδόσεις της Ελλάδας, το πρόβλημα δείχνει ανυπέρβλητο, υποδεικνύοντας «κούρεμα» του χρέους. Ωστόσο, τυχόν αποχώρηση του ΔΝΤ θα περιπλέξει την κατάσταση, ειδικά εάν η συζήτηση για κάτι τέτοιο ανοίξει πριν από τις ευρωεκλογές. Η Ευρωζώνη θα πρέπει να καλύψει τα κεφάλαια του ΔΝΤ και θα αναζωπυρωθεί η συζήτηση για νέο πακέτο και «κούρεμα» σε μια στιγμή που κανένας δεν το επιθυμεί. Στην Αθήνα δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο, οι διαρροές περί 20 δισ. κεφαλαιακών αναγκών για τις ελληνικές τράπεζες, τις οποίες χρεώνουν στο ΔΝΤ, να εντάσσονται σε μια στρατηγική απαγκίστρωσης.
Αντίθετα, εάν η διαπραγμάτευση ολοκληρωθεί έγκαιρα και αρθεί η αβεβαιότητα για την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας, ενισχύονται οι πιθανότητες σταδιακής επιστροφής στις αγορές και η όποια συζήτηση για τα κενά χρηματοδότησης τα επόμενα χρόνια θα τεθεί σε μια πολύ πιο ευνοϊκή βάση για την Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά τα θέματα της διαπραγμάτευσης:
1. Τράπεζες. Η ΤτΕ δεν προτίθεται να ενδώσει στις πιέσεις του ΔΝΤ, ενώ ο κ. Στουρνάρας έθεσε το θέμα και στα δύο τελευταία Eurogroup, αποσπώντας τη διαβεβαίωση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, ότι τα στρες τεστ είναι αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη του εθνικού επόπτη, δηλαδή της ΤτΕ.
2. Δημοσιονομικά: Η τρόικα έθεσε το θέμα της λήψης από τώρα «προληπτικών μέτρων» (contigency measures) που θα καλύψουν πιθανό κενό από τις δικαστικές αποφάσεις για τα ειδικά μισθολόγια. Μάλιστα, σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, η τρόικα έχει ζητήσει να συμπεριληφθούν από τώρα στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο.
Ο κ. Στουρνάρας θα υποστηρίξει ότι στην περίπτωση της Πορτογαλίας, όπου κι εκεί πολλά δημοσιονομικά μέτρα κατέπεσαν στα δικαστήρια, δεν ζητήθηκαν προληπτικά μέτρα και η τρόικα περιορίστηκε στη δέσμευση της κυβέρνησης της Λισσαβώνας ότι θα λάβει ισοδύναμα. Το άλλο ανοικτό ζήτημα είναι το δημοσιονομικό κενό του 2015. Η τρόικα επιμένει ότι η «τρύπα» είναι υψηλότερη των 2 δισ. ευρώ, ενώ στο οικονομικό επιτελείο θεωρούν ότι είναι μικρότερη του 1 δισ. ευρώ.
3. ΟΟΣΑ: Στο συγκεκριμένο ζήτημα η Αθήνα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, καθώς δεν υπάρχει ούτε ένας στην Ευρωζώνη που να βλέπει με κατανόηση τις ενστάσεις της κυβέρνησης στις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις. Αντίθετα, την κατηγορούν ότι υποχωρεί στις πιέσεις κατεστημένων συμφερόντων και σκληραίνουν τη στάση τους και στα άλλα ανοικτά ζητήματα.
