Βάσει του παρελθόντος των ΗΠΑ ο ελληνικός λαός έχει κάθε δικαίωμα να είναι επιφυλακτικός απέναντι στη στάση των Αμερικανών αξιωματούχων για θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος. Ως μέλη της ελληνοαμερικανικής κοινότητας που έχει αγωνιστεί στην Ουάσιγκτον για τα ελληνικά θέματα αλλά και για θέματα σχετικά με την Ορθοδοξία στα υψηλότερα κλιμάκια της αμερικανικής διοίκησης τα τελευταία 80 χρόνια, έχουμε γίνει μάρτυρες κακών πολιτικών.
Σήμερα γράφουμε αυτό το άρθρο για να τονίσουμε ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το πιο ελπιδοφόρο είναι ότι το Νο 2 του Λευκού Οίκου, ο αντιπρόεδρος Joe Biden, ανήρτησε στον «τοίχο» του το όνομα με το οποίο του απευθύνθηκα δημόσια αμέσως μετά την εκλογή του το 2008, «Joe Bidenopoulos». Ο Biden παραμένει ένας πιστός φίλος, ενώ τόσο ο πρόεδρος Ομπάμα όσο και ο υπουργός Οικονομικών Jack Lew θα πρέπει να θεωρούνται οι καλύτεροι φίλοι της Ελλάδας, όπως αυτό φάνηκε κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαπραγματεύσεων για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ε.Ε.
Οι συνθήκες μειώνουν σημαντικά την προοπτική η Αμερική να αγνοήσει ζητήματα σχετικά με την Ελλάδα και την Ορθοδοξία υπέρ της Τουρκίας. Επιπλέον, όλοι όσοι κατέχουν σημαντικές θέσεις στο Καπιτώλιο, στη Βουλή Εξωτερικών Υποθέσεων και στις Επιτροπές Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας είναι φιλέλληνες και γνώστες των ελληνικών θεμάτων.
Τι σημαίνει όμως αυτό για την πολύ κρίσιμη στιγμή της Ελλάδας, τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου αλλά και τα ζητήματα που αφορούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο; Σημαίνει κάτι πολύ θετικό.
Ως προς την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η αμερικανική συμμετοχή σημαίνει ότι για πρώτη φορά η κυβέρνηση των ΗΠΑ εργάζεται μαζί με την ελληνοαμερικανική κοινότητα για την εξεύρεση εφικτών λύσεων ώστε να διευκολυνθεί η Ελλάδα στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων της και να γίνει η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Εάν η Ελλάδα καταφέρει να προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις, η Αμερική θα βρει τρόπους να βοηθήσει την Ελλάδα στην προσπάθεια για την απομείωση του χρέους.
Για την Κύπρο θα σημαίνει ότι η Τουρκία θα αποδεχθεί σταδιακά τη θέση της Αμερικής για το τέλος της κατοχής του νησιού. Ο αντιπρόεδρος Biden έχει βαθιά γνώση του θέματος και παραμένει πιστός στη λογική της συνύπαρξης των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Εχει επίσης εντείνει τις προσπάθειές του να κατανοήσει η Τουρκία το ότι η αποχώρησή της από την Κύπρο θα είναι απολύτως συμφέρουσα για το μέλλον της. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το ενδιαφέρον της Τουρκίας για το κυπριακό αέριο έχει συνδεθεί με την πρόσφατη συνειδητοποίηση της Αγκυρας ότι τα χρήματα που ξοδεύονται για τα στρατεύματά της στην Κύπρο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την άμυνα της χώρας.
Σχετικά με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Τουρκία δεν έχει ακόμη ανοίξει τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, δεν έχει επιστρέψει την περιουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και έχει αμελήσει να αναγνωρίσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη ως τον πνευματικό ηγέτη της δεύτερης μεγαλύτερης χριστιανικής Εκκλησίας στον κόσμο. Παρ’ όλα αυτά οι σχέσεις της κυβέρνησης με το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχουν βελτιωθεί, και ενώ οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση έχουν χειροτερέψει τα τελευταία χρόνια, οι σχέσεις της με το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχουν μείνει σταθερές.
Πριν από λίγα χρόνια ο αντιπρόεδρος Biden περιέγραψε τον κ.κ. Βαρθολομαίο ως έναν από τους πιο ταπεινούς ανθρώπους που έχει γνωρίσει ποτέ. Ο πρόεδρος Ομπάμα και φιλέλληνες στο αμερικανικό Κογκρέσο στέκονται στο πλευρό του Πατριάρχη και στηρίζουν την άποψη ότι η Τουρκία θα πρέπει να επιτρέψει τη θρησκευτική του ελευθερία.
Οπως λοιπόν μπορείτε να αντιληφθείτε, η συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι ευνοϊκή για τα ελληνικά θέματα. Αλλά σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, αυτό της Ανατολικής Μεσογείου, κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα κρατήσουν αυτές οι θετικές συνθήκες. Φαίνεται όμως ότι η πιο ισχυρή δύναμη στον κόσμο, η Αμερική, διατίθεται να χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμή της για να βοηθήσει την Ελλάδα.
*Ο κ. Andy Manatos είναι πρόεδρος και ο κ. Mike Manatos αντιπρόεδρος της Manatos & Manatos, την οποία η εφημερίδα Washington Post αποκάλεσε «μία από τις πιο ισχυρές εταιρείες λόμπι στην Ουάσιγκτον».
