Επί πολλά χρόνια, οι Αμερικανοί απέφευγαν τα πλούσια σε λίπη τρόφιμα, όπως το πλήρες γάλα. Κατά πόσο, όμως, αυτές οι διατροφικές επιλογές τούς έκαναν υγιέστερους, παραμένει αναπάντητο ερώτημα. Ερευνες των τελευταίων ετών υποδεικνύουν ότι ισχύει το αντίθετο: όσοι, δηλαδή, κατανάλωναν μεγαλύτερη ποσότητα πλήρους γάλακτος είχαν μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιαγγειακά νοσήματα.
«Τα πράγματα αλλάζουν», προειδοποιεί η Μάρσια Οτο, αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Τέξας και συντάκτρια μιας από τις μεγαλύτερες μελέτες επί του θέματος. «Τα τελευταία χρόνια μάθαμε ότι κάποια τρόφιμα, πλούσια σε λιπαρά, μπορεί να είναι επωφελή για την ανθρώπινη υγεία».
Κατά τη σύνταξη των φετινών «διατροφικών συστάσεων προς τους Αμερικανούς», οι ειδικοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα ζήτημα: κατά πόσο η κατανάλωση των λεγόμενων κεκορεσμένων λιπών στο κρέας και στα γαλακτοκομικά προϊόντα τελικά συμβάλλει στα καρδιαγγειακά νοσήματα.
Η αλήθεια είναι ότι το βασικό μάθημα για τα λίπη έχει δύο σκέλη: Ο περιορισμός των κεκορεσμένων λιπών και η αντικατάστασή τους με υδατάνθρακες, όπως συμβαίνει συνήθως, δεν περιορίζει τον κίνδυνο καρδιακών νόσων, ενώ ο περιορισμός τους και η αντικατάστασή τους με ακόρεστα, αυτά δηλαδή που απαντούν στα ψάρια και τα φυτικά έλαια, ίσως τελικά να επιτύχει αυτόν τον στόχο. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι διατροφικές οδηγίες έβλαψαν όσους επί χρόνια απέφευγαν τα λίπη και κατανάλωναν υδατάνθρακες που απλώς έφεραν τη σήμανση «χαμηλό σε λιπαρά». Σημάδι των καιρών το γεγονός ότι οι κυβερνητικές συστάσεις για τη διατροφή έχουν κάνει ένα μικρό βήμα πίσω όσον αφορά την αναγκαστική μείωση των κεκορεσμένων λιπών και συνιστούν την αντικατάστασή τους με ακόρεστα. Ωστόσο, ο δρ Μοζαφαριάν, καρδιολόγος και επιδημιολόγος του Ινστιτούτου Επιστημών Διατροφής & Πολιτικής του Πανεπιστημίου Ταφτς, επισημαίνει πως οι διατροφικές συστάσεις θα πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν τα κεκορεσμένα λίπη ως «διάβολο», καθώς η αξιολόγηση ενός τροφίμου αποκλειστικά από το ποσοστό των λιπών που περιέχει μπορεί να μας τυφλώσει στην πιθανή του ωφέλεια.
Πολυετείς έρευνες υπέδειξαν ότι τα κεκορεσμένα λίπη βλάπτουν σαφώς την καρδιακή υγεία. Η πρώτη έρευνα του αντικειμένου, αξίζει να σημειωθεί, χρονολογείται από το 1953 και έδειξε ότι ο ιαπωνικός και ο ιταλικός λαός που καταναλώνουν λιγότερα κεκορεσμένα λίπη έχουν μικρότερη θνησιμότητα από καρδιακά νοσήματα. Ωστόσο, μία μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο στο British Medical Journal υποδεικνύει ότι τα κεκορεσμένα λίπη δεν σχετίζονται με υψηλή θνησιμότητα, καρδιακά νοσήματα, εγκεφαλικά ή διαβήτη τύπου 2.
Η περίπτωση του γάλακτος είναι κάπως διαφορετική. Μελέτες, που δεν χρηματοδοτήθηκαν από τη γαλακτοβιομηχανία, υποδεικνύουν ότι τα λιπαρά του γάλακτος διαφέρουν από τα υπόλοιπα. Ερευνα που πραγματοποιήθηκε το 2013 στη Νέα Ζηλανδία, υπέδειξε ότι δεν υπάρχει καμία διασύνδεση ανάμεσα στην κατανάλωση πλήρους γάλακτος και την αύξηση της λεγόμενης κακής χοληστερίνης. Την ίδια χρονιά, οι Οτο και Μοζαφαριάν, που τότε εργάζονταν για τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ανέλυσαν δείγματα αίματος από 2.800 Αμερικανούς ενηλίκους, διαπιστώνοντας ακριβώς πόσα γαλακτοκομικά λίπη είχαν καταναλώσει. Κατά την επανεξέταση των εθελοντών, οκτώ χρόνια αργότερα, αποδείχθηκε ότι αυτοί που είχαν καταναλώσει περισσότερα λιπαρά είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιακά νοσήματα συγκριτικά με αυτούς που κατανάλωσαν λιγότερα.
