Να διαβάσουν το βιβλίο του παροτρύνει o Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τέξας και στενός συνεργάτης του Γιάνη Βαρουφάκη, τους 23 Ελληνες με σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες που πρόσφατα στηλίτευσαν τον ρόλο του κατά τη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015. Η απάντηση του κ. Γκάλμπρεϊθ έρχεται με τη μορφή επιστολής προς την «Κ», η οποία παρουσίασε με ρεπορτάζ στις 29/7 την επιστολή των «23» προς τον πρόεδρο του Πανεπιστημίου του Τέξας κατά του γνωστού οικονομολόγου.
Ο κ. Γκάλμπρεϊθ, στη δική του επιστολή, στέκεται στο γεγονός ότι οι επικριτές του διατείνονται ότι ενημερώθηκαν για τα πεπραγμένα του ως επικεφαλής της ομάδας σύνταξης του Σχεδίου X από συνεντεύξεις του στον ελληνικό Τύπο και αποσπάσματα της ελληνικής μετάφρασης του βιβλίου. Διερωτάται γιατί, ως γνώστες της αγγλικής γλώσσας, δεν διάβασαν απευθείας το πρωτότυπο: «Αν το είχαν κάνει, θα είχαν καταλάβει ότι οι ισχυρισμοί τους είναι ψευδείς». Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός χαρακτηρίζει το Σχέδιο Χ «προκαταρκτικό», παραδεχόμενος ότι «το έργο μιας τόσο μικρής ομάδας δεν μπορεί να προετοιμάσει πλήρως ένα τόσο δραματικό γεγονός». Επαναλαμβάνει ότι η ενεργοποίησή του ήταν συνάρτηση της πραγματοποίησης των απειλών των Ευρωπαίων για διακοπή της παροχής έκτακτης ρευστότητας μέσω της ΕΚΤ στις ελληνικές τράπεζες. «Αυτό θα είχε δώσει το έναυσμα για την αναγκαστική έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ενάντια στη θέληση [η φράση αυτή είναι γραμμένη με πλάγιους χαρακτήρες] της κυβέρνησης» σημειώνει. «Στην απειλή αυτή είχε προβεί ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ από τα τέλη Ιανουαρίου» προσθέτει, μνημονεύοντας και τις εισηγήσεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να πάρει η Ελλάδα «διακοπές από το ευρώ».
Ο κ. Γκάλμπρεϊθ χαρακτηρίζει, επίσης, ανακριβή τον ισχυρισμό των «23» ότι το σχέδιό του συνιστούσε «νομισματικό και στρατιωτικό πραξικόπημα» και ότι «θα συμπεριελάμβανε την επιστράτευση των ενόπλων δυνάμεων για την καταστολή των ταραχών». «Δεν εισηγηθήκαμε τη χρήση των ενόπλων δυνάμεων με παράτυπο τρόπο ή εκτός των ορίων του Συντάγματος. Η μόνη χρήση της λέξης “επιστράτευση” στο βιβλίο μου αναφέρεται στη δημόσια διοίκηση». Επιπλέον, διαψεύδει την κατηγορία των συντακτών της επιστολής ότι το Σχέδιο Χ περιελάμβανε σύσταση για τη σύλληψη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Το υπόμνημα για το Σχέδιο Χ, όπως επαναλαμβάνει στην επιστολή του ο κ. Γκάλμπρεϊθ, «προετοιμάστηκε κατόπιν αιτήματος του πρωθυπουργού» και η ομάδα του «ποτέ δεν επιχειρηματολόγησε υπέρ της εξόδου ή οποιασδήποτε άλλης επιλογής πολιτικής. H δουλειά [που είχε αναλάβει η ομάδα] ήταν αυστηρά η μελέτη των επιχειρησιακών θεμάτων που θα προέκυπταν αν η Ελλάδα αναγκαζόταν να εκδώσει εναλλακτικά εργαλεία ρευστότητας ή να φύγει από το ευρώ».
Τέλος, ο κ. Γκάλμπρεϊθ αναφέρεται στον ισχυρισμό των «23» ότι «λυπάται» που η Ελλάδα δεν αποχώρησε από το ευρώ. «Και αυτό είναι ψευδές» σημειώνει, παραπέμποντας στη συνέντευξη που παραχώρησε στις 6 Ιουλίου στην «Κ», όπου είχε δηλώσει ότι «προετοιμαζόμασταν για ένα σενάριο που όλοι ήλπιζαν να αποφύγουν».
Κλείνοντας, ο συνεργάτης και φίλος του κ. Βαρουφάκη σημειώνει: «Η επιστολή [των «23»] συμπεραίνει ότι “η ακαδημαϊκή ελευθερία έκφρασης πρέπει να συνάδει με αρμόζουσα ηθική συμπεριφορά και θεμελιώδεις δημοκρατικούς κανόνες”. Εδώ συμφωνούμε. Ενας από τους κανόνες της ηθικής συμπεριφοράς είναι η αποφυγή ψευδών και συκοφαντικών κατηγοριών, βασισμένων σε εμπρηστικά και προφανώς μη αξιόπιστα ρεπορτάζ».
Τα ερωτήματα, φυσικά, παραμένουν. Ποιο ρόλο οραματιζόταν για τον στρατό ο κ. Γκάλμπρεϊθ στη μετάβαση προς τη δραχμή, αν όχι αυτόν του ελέγχου της δημόσιας τάξης (όπως ο ίδιος έχει γράψει στο βιβλίο του), και πώς θα έφερνε εις πέρας την αποστολή του; Δεν θα χρειαζόταν περιορισμός των ατομικών ελευθεριών των πολιτών και άλλα αντι-δημοκρατικά μέτρα για να τεθεί υπό έλεγχο η κατάσταση; Και δεδομένου ότι παραδέχεται ότι το σχέδιο ήταν απλώς προκαταρκτικό, δεν ήταν εγκληματικά απερίσκεπτες οι εισηγήσεις του κ. Βαρουφάκη στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, που θα οδηγούσαν αναπόφευκτα στην ενεργοποίησή του; Αυτά τα ερωτήματα –και πολλά άλλα– μπορούν να απαντηθούν μόνο με τη δημοσιοποίηση του Σχεδίου Χ. Ισως το μόνο που θα μείνει αναπάντητο είναι με ποια προσόντα –πέραν της φιλίας του με τον υπουργό– ανέλαβε ο συγκεκριμένος Αμερικανός καθηγητής ένα τόσο εθνικά ευαίσθητο εγχείρημα.
