«Θυμάσαι τον ξάδελφο της Κούλας που είχε πάει στην Αμερική να σπουδάσει; Ε, ο κολλητός του από το πανεπιστήμιο είναι δεύτερος ξάδελφος του κολλητού αυτού που λένε ότι θα γίνει επιτελάρχης του Τραμπ». Δεν είμαστε ακόμη σε αυτό το επίπεδο συζήτησης και αναζήτησης γνωστών του νεοεκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ. Θα φτάσουμε, όμως, πολύ γρήγορα, βάσει των όσων ακούμε και διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες.
Το έργο έχει ξαναπαιχθεί με τους Μπους και τους Κλίντον, λιγότερο με τον Ομπάμα. Εμείς στα μέσα ενημέρωσης ψάχνουμε εναγωνίως να βρούμε ελληνικά πρόσωπα γιατί «πουλάνε». Διάφοροι ομογενείς έχουν κάνει επάγγελμα το «νταβατζιλίκι» στην Ουάσιγκτον, προκαλώντας άλλοτε γέλιο και άλλοτε κλάμα.
Θα επρόκειτο για ένα γραφικό φαινόμενο, εάν δεν είχε σοβαρές επιπτώσεις. Γιατί το πρόβλημα μεγαλώνει όταν κορυφαίοι παράγοντες του τόπου αρχίζουν να σχεδιάζουν νέα δόγματα εξωτερικής πολιτικής με βάση τι τους είπε ο «Γιώργος» ή ο «Κώστας». Διανύουμε μια πολύ εκρηκτική και σύνθετη περίοδο σε ό,τι αφορά τα ζητήματα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής. Μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά γιατί δεν ξέρουμε πού θα κάτσει η μπίλια, ποιες θα είναι οι σχέσεις της νέας κυβέρνησης με τον πρόεδρο Ερντογάν, τον πρόεδρο Πούτιν και άλλους παίκτες που μας αφορούν.
Ο κ. Ερντογάν είναι απρόβλεπτος. Η Ευρώπη είναι ανίσχυρη απέναντί του και δεν υπάρχει ούτε «αφεντικό» ούτε κάποιος που μπορεί να λάβει γρήγορα αποφάσεις. Η Αμερική θα περάσει μια μακρά περίοδο αβεβαιότητας μέχρι να εδραιωθεί η νέα κυβέρνηση και να αρχίσει να προβαίνει σε δράσεις. Είναι τουλάχιστον ανόητο, αν όχι επικίνδυνο, να κάνουμε σχέδια ή να λαμβάνουμε αποφάσεις τώρα.
Βιάστηκαν πολλοί να υποβαθμίσουν την επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα. Προφανώς θα είχε άλλη αξία αν εκλεγόταν η Χίλαρι Κλίντον, γιατί η συνέχεια θα ήταν εξασφαλισμένη. Οι μεγάλες χώρες δεν αλλάζουν, όμως, τόσο άγαρμπα και ακρίτως εξωτερική πολιτική. Υπάρχει θεσμική μνήμη και συνέχεια από την ώρα που ο νέος πρόεδρος θα καθίσει στο γραφείο του και θα αρχίσει, αναγκαστικά, να ακούει τις εισηγήσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου, των μυστικών υπηρεσιών. Το γεγονός επίσης ότι ο απερχόμενος πρόεδρος επέλεξε την Αθήνα για να εκφωνήσει μία ομιλία διασφάλισης της υστεροφημίας του δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Είναι ακόμη βέβαιο ότι δεν θα είναι ένας σιωπηλός τέως πρόεδρος, καθώς όλο το εξωστρεφές και προοδευτικό κατεστημένο θα προσβλέπει σε εκείνον ως αντίβαρο στον κ. Τραμπ.
Υπομονή, λοιπόν. Να δούμε ποιοι θα λαμβάνουν τις αποφάσεις και πώς θα χειριστεί τα θέματα που μας αφορούν. Θα χρειαστούν μήνες για να κατακαθίσει η σκόνη και να έχουμε καθαρή εικόνα. Μέχρι τότε, καλό είναι να μη δίνουν κάποιοι την εικόνα ότι παίζουν Stratego, χωρίς να έχουν καν διαβάσει τις οδηγίες…
