Σε συνθήκες βαθιάς πολιτικής κρίσης και έχοντας διανύσει μια προεκλογική περίοδο στην οποία κυριάρχησε ο διχαστικός λόγος, ενάμισι εκατ. πολίτες της ΠΓΔΜ προσέρχονται σήμερα στην κάλπη για να εκλέξουν νέα βουλή. Πρόσωπο και αυτών των εκλογών δεν είναι άλλος από τον επί τρεις συνεχόμενες θητείες λαϊκιστή πρωθυπουργό Νίκολα Γκρούεφσκι, ο οποίος διεκδικεί για τετάρτη φορά την εξουσία, με τις δημοσκοπήσεις να δίνουν στον συνασπισμό του σαφές προβάδισμα.
Καθώς όλα δείχνουν ότι θα βγει από την κάλπη, έστω και αποδυναμωμένος, νικητής, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην επομένη ημέρα, με το ερώτημα αν θα ηγηθεί της νέας κυβέρνησης ή θα αποχωρήσει να πλανάται. Σε άλλες συνθήκες, θα ήταν απολύτως φυσιολογικό ο ηγέτης του συνασπισμού που κερδίζει τις εκλογές και σχηματίζει κυβέρνηση να είναι και ο πρωθυπουργός.
Οι σημερινές εκλογές στην ΠΓΔΜ, όμως, επιβλήθηκαν από την αντιπολίτευση και τον διεθνή παράγοντα, με σκοπό να αποπεμφθεί με δημοκρατικό τρόπο ο Γκρούεφσκι από την εξουσία και να αρθεί έτσι το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο κατ’ εκείνους έχει οδηγήσει τη χώρα. Επί ένα χρόνο τώρα η FYROM τελεί σε πολιτική παραλυσία, με την αντιπολίτευση να απέχει από το Κοινοβούλιο καταγγέλλοντας τον Γκρούεφσκι για αυταρχική διακυβέρνηση, χειραγώγηση της δικαιοσύνης, φίμωση των ΜΜΕ, επιβολή κομματικού ελέγχου στο κράτος, διαφθορά, με αποκορύφωμα καταγγελίες και στοιχεία που είδαν το φως για παρακολουθήσεις από τις μυστικές υπηρεσίες, των οποίων προΐστατο πρώτος εξάδελφος του πρωθυπουργού.
Αυτό το τελευταίο ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι και προκειμένου να αποφευχθούν ανεξέλεγκτες πολιτικές εντάσεις, οι οποίες θα ενεργοποιούσαν ενδεχομένως το εν υπνώσει και πάντα επικίνδυνο εθνοτικό ρήγμα στις σχέσεις Σλαβομακεδόνων και Αλβανών, ο διεθνής παράγοντας έφερε στο ίδιο τραπέζι τον Γκρούεφσκι και τους πολιτικούς του εχθρούς και τους επέβαλε ως δημοκρατική λύση για να αρθεί το αδιέξοδο τις εκλογές.
Ομως όλα δείχνουν ότι ο Γκρούεφσκι θα αναδυθεί από την κάλπη «καβάλα στο άλογο», οπότε ο θεωρούμενος ως ο βασικός παράγων της «πολιτικής ανωμαλίας» που ταλανίζει τη χώρα θα επανακάμψει αναβαπτισμένος, και βέβαια έχοντας νωπή λαϊκή νομιμοποίηση δύσκολα θα αναγκαστεί να αλλάξει τη μέχρι τώρα πολιτική του.
Κάπου εδώ αρχίζουν τα σενάρια της επόμενης ημέρας. Με τον Γκρούεφσκι πρωθυπουργό θα δεχθεί η αντιπολίτευση να συμμετάσχει στο κοινοβουλευτικό και γενικότερα στο πολιτικό παιγνίδι; Και αν όχι, θα μπορεί να λειτουργήσει το δημοκρατικό πολίτευμα με την παρουσία στο Κοινοβούλιο μόνο του Γκρούεφσκι και των κομματικών του δορυφόρων, σε μια περίοδο μάλιστα κατά την οποία η χώρα φιλοδοξεί να προχωρήσει στον δρόμο για την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ; Τα ερωτήματα μένει να απαντηθούν.
