ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Το ελληνικό χρέος είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο, εκτιμά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην ανάλυση βιωσιμότητας που θα παρουσιάσει στο εκτελεστικό του συμβούλιο στις 6 Φεβρουαρίου και είδε η «Κ». Αν και συνυπολογίζει τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που αποφάσισε τo Eurogroup του Δεκεμβρίου, θεωρεί ότι αυτά δεν είναι επαρκή.
Η ανάλυση του ΔΝΤ βασίζεται σε χαμηλότερες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, που υπολογίζει ότι θα είναι κατά μισή μονάδα του ΑΕΠ χαμηλότερα από τις εκτιμήσεις των Ευρωπαϊκών θεσμών, και το πρωτογενές πλεόνασμα, που προβλέπει στο 1,5% του ΑΕΠ για το 2018 και μετά. Όπως γράφει χαρακτηριστικά η έκθεση, «οι αισιόδοξες προβλέψεις για την ανάπτυξη και τα πρωτογενή πλεονάσματα προτείνονται (από τους Ευρωπαίους) αντί της περαιτέρω ελάφρυνσης του χρέους.
Από την πλευρά του, το ΔΝΤ τονίζει την ανάγκη σημαντικά μεγαλύτερης ελάφρυνσης του χρέους, με επέκταση της περιόδου χάριτος και αναβολές καταβολής τόκων έως το 2040, επέκταση των ωριμάνσεων των ευρωπαϊκών δανείων έως το 2070 και τη μείωση των επιτοκίων των δανείων του EFSF και του ESM σε επίπεδα χαμηλότερα του 1,5% για μία περίοδο 30 ετών. Αυτή η λύση υπολογίζει ότι θα διατηρήσει τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες εντός του εύρους του 15-20% του ΑΕΠ που θεωρείται βιώσιμο.
Ακόμη και με αυτά τα μέτρα, ωστόσο, το ΔΝΤ εκτιμά ότι η δυναμική του χρέους θα παραμείνει εξαιρετικά ευαίσθηση σε σοκ. Μάλιστα, στην ανάλυσή του προβλέπει και ένα απαισιόδοξο σενάριο, στο οποίο το πρωτογενές πλεόνασμα θα περιορισθεί στο 1% του ΑΕΠ, και προειδοποιεί ότι τότε η βιωσιμότητα του χρέους θα είναι και πάλι στον αέρα. Σε μία τέτοια περίπτωση, τα επιτόκια των δανείων του EFSF και του ESM θα πρέπει να μειωθούν σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα, στο 0,25%, για 30 χρόνια.
Το ΔΝΤ τονίζει ότι ακόμη και αν κάνει όλες τις μεταρρυθμίσεις, η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει μέσω της ανάπτυξης από τα προβλήματά της. Χρειάζεται ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους από τους Ευρωπαίους εταίρους της ώστε το χρέος της να γίνει βιώσιμο. Όπως σημειώνει, οι δημόσιες δαπάνες για τη χρηματοδότηση του χρέους θα γίνουν «εκρηκτικές» μακροπρόθεσμα καθώς «η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να αντικαταστήσει τη ιδιαίτερα χαμηλή χρηματοδότηση που λαμβάνει από τον επίσημο τομέα, με χρηματοδότηση από την αγορά» σε τιμές που να διατηρούν το χρέος βιώσιμο. Γι’ αυτό και θέλει να διασφαλίσει ότι το χρέος θα βρίσκεται σε μια σταθερή καθοδική πορεία. «Λύσεις που παρέχουν μόνο προσωρινή ανακούφιση, αλλά δεν οδηγούν σε μια πτωτική πορεία του χρέους στο χρονικό ορίζοντα έως το 2060, δεν είναι συνεπείς με τη βιωσιμότητα», τονίζει στην ανάλυσή του. Μάλιστα, το ΔΝΤ ζητά τα μέτρα να ληφθούν με το τέλος του προγράμματος το 2018, κάτι που συνδέει και με τη δυνατότητα της χώρας να επιστρέψει στις αγορές.
Στο βασικό σενάριο του ΔΝΤ το ελληνικό χρέος αναμένεται να φτάσει στο 170% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 και στο 164% του ΑΕΠ μέχρι το 2022, και στη συνέχεια θα αυξηθεί κοντά το 275% του ΑΕΠ μέχρι το 2060. Αντίστοιχα, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος θα ανέλθουν στο 15% του ΑΕΠ το 2024 και στο 20% του ΑΕΠ μέχρι το 2031, φθάνοντας το 33% από το 2040 και το 62% του ΑΕΠ μέχρι το 2060.
