Πρόσφατα η Fender, κορυφαία σε πωλήσεις κατασκευάστρια ηλεκτρικής κιθάρας στον κόσμο, δημοσίευσε μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα. Αυτή δείχνει πως σε Βρετανία και ΗΠΑ, αυτόν τον καιρό, οι νέοι αγοραστές κιθάρας είναι μοιρασμένοι μεταξύ ανδρών και γυναικών. Κάτι τέτοιο συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρονικά. Ολοι λίγο-πολύ έχουμε στο μυαλό την κλασική σύνθεση μιας ροκ μπάντας: είναι εξ ολοκλήρου ανδρική, με τις πιθανές εξαιρέσεις κάποιας κοπέλας στα φωνητικά ή στα πλήκτρα. Σπανιότατα θα δει κάποιος γυναίκα στην κομβική θέση του κιθαρίστα. Εννοείται πως δεν τίθεται θέμα ικανότητας· απλώς μέχρι τώρα ελάχιστες έφηβες ένιωθαν την ανάγκη να πιάσουν κιθάρα και να ξεκινήσουν το δικό τους γκρουπάκι όπως τα αγόρια.
Τα κορίτσια της δεύτερης δεκαετίας του millennium, ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικά. Δεν αρκούνται πλέον στη θέση των γκρούπις παρά θέλουν να είναι οι ίδιες πρωταγωνίστριες πάνω στη σκηνή και να κρατούν το απόλυτο ροκ σύμβολο στα χέρια. Καλλιτέχνιδες άλλωστε όπως η PJ Harvey, η Λόρα Μάρλινγκ ή η Ελι Ρόουσελ των Wolf Alice το κάνουν ήδη με μεγάλη επιτυχία. Επιπλέον στο σύνολό της η βιομηχανία της μουσικής είναι πλέον πολύ λιγότερο σεξιστική –όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα– και περισσότερο προσβάσιμη από ό,τι παλιότερα. Δεν θέλουν, βέβαια, όλες οι κοπέλες να γίνουν ροκ σταρ. Συγκεκριμένα, το 61% αυτών απαντά στην έρευνα πως θέλουν απλώς να μάθουν τραγούδια για να τα παίζουν με την παρέα τους ή κατά μόνας. Και πάλι όμως, πάρα πολλοί μελλοντικοί μουσικοί ξεκινούν κάπως έτσι. Αυτό που μένει να δούμε είναι εάν το… φαινόμενο θα συνεχιστεί. Και το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι να παρατηρήσουμε τη γυναικεία συνθετική ματιά· σε μια εποχή που το ροκ, το μέταλ, το πανκ μάλλον παρακμάζουν, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποτελεί μέχρι και φιλί ζωής.
