Η μεταπολίτευση, εκτός από ιστορικό ορόσημο, αποτέλεσε και την αρχή μιας νέας περιόδου για την ελληνική παιδική λογοτεχνία, με έντονα χαρακτηριστικά: σταθερά αυξανόμενη εκδοτική δραστηριότητα, νέοι συγγραφείς, νέοι εικονογράφοι, νέοι ειδικευόμενοι παραγωγοί, νεοεμφανισθέντες κριτικοί και μελετητές. Οι εφημερίδες και τα περιοδικά εμπιστεύτηκαν στήλες τους σε αρμόδιους που ασχολήθηκαν με θέματα παιδικού βιβλίου και κριτικής. Η «Καθημερινή» στράφηκε προς μια διακεκριμένη παιδαγωγό, τη δασκάλα Βίτω Αγγελοπούλου, με πολυετή λαμπρή σταδιοδρομία στο Κολλέγιο Αθηνών. Κράτησε σταθερά τη στήλη της από το 1976 ώς το 1991. Η συνεργασία της συνέτεινε να αναπτυχθεί σοβαρό ενδιαφέρον στον τομέα της και η ίδια να αναδειχθεί σε κορυφαία ειδικό.
Εκτός από την εκπαιδευτική της πείρα, η Αγγελοπούλου ήταν εφοδιασμένη και με τη βαθιά γνώση της παιδικής λογοτεχνίας, των αξιών της και της ωφελιμότητάς της. Γνώμονας δημιουργίας και δράσης για την Αγγελοπούλου ήταν η παιδαγωγική, την οποία υπηρέτησε και την αναζήτησή της στα παιδικά βιβλία που έκρινε ως πρώτο, πρώτιστο θετικό στοιχείο.
Παράλληλα, με τα διδακτικά της καθήκοντα στο Κολλέγιο, είχε οργανώσει και μια βιβλιοθήκη για τα παιδιά του Δημοτικού του, μέσω της οποίας δημιουργησε μελλοντικούς αναγνώστες. Εκεί εφάρμοσε με επιτυχία το ζητούμενο και μονίμως ελλείπον στην Ελλάδα: την επέκταση της σχολικής πράξης σε χώρους όπου το βιβλίο δεν χρησιμοποιείται πειθαναγκαστικά, αλλά ως επιλεγόμενο για ελεύθερη ανάγνωση είδος. Τα κείμενά της, υπεύθυνα και έγκυρα, εκτιμήθηκαν και διακρίθηκαν για την αντικειμενικότητά τους, αυστηρή συχνά ώστε να προκαλούν και κάποτε εναντιώσεις. Ο νους της ήταν στο παιδί περισσότερο και μετά στην τέχνη του συγγραφέα. Οταν το 1989 εξέδωσε μια επιλογή των κριτικών της φάνηκαν καθαρά η σταθερότητα των θέσεών της, η αγάπη της στα παιδιά και η πίστη της στην αξία των αναγνωσμάτων. Τίτλος του «Τα βιβλία των παιδιών», ένα πρόπλασμα ιστορίας ταυτόχρονα της μεταπολιτευτικής παιδικής λογοτεχνίας. Με τη συγγραφέα Ζωή Βαλάση και με μύριες δυσκολίες εξέδωσαν σε περιοδική βάση το «Διαλέγουμε Βιβλία για Παιδιά», έναν οδηγό μύησης στην παιδική λογοτεχνία, με υποδείξεις καλών βιβλίων κατά ηλικία, θεματική κ. τ. λ.
Η Βίτω Αγγελοπούλου, ακατάβλητη συμμετείχε σε εκδηλώσεις με στόχο τη διάδοση της παιδικής φιλαναγνωσίας και των τρόπων ανάπτυξής της. Με διαλέξεις, ομιλίες, συμμετοχές σε συνέδρια διοχέτευε τη γνώση της. Υπήρξε ιδεολόγος, πιστή στις αρχές της, αλλά και καταδεκτική σε αντίθετες απόψεις και δεκτική στις τεκμηριωμένες αναθεωρήσεις που προκαλούσαν οι εξελίξεις. Απεβίωσε πλήρης ημερών στις 12 Οκτωβρίου 2008.
