«Εχω διαπράξει απεχθή εγκλήματα, για τα οποία αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη και αποδέχομαι τις συνέπειες. Αναγνωρίζω πως το γεγονός ότι έχω μετανοήσει ειλικρινά για τις πράξεις μου, δεν μπορεί να αντιστρέψει τις τραγικές συνέπειες αυτών. Οσο και να το θέλω, δεν μπορώ να πάω πίσω στον χρόνο για να μην κάνω όσα έκανα. Αυτά που μπορώ να κάνω, πρώτο είναι να βοηθήσω στη διαλεύκανση των υποθέσεων, παρέχοντας ό,τι πληροφορίες μου ζητηθούν και παραδεχόμενος ενοχή, να μη ζημιώσω και άλλο την Κυπριακή Δημοκρατία μέσω μιας χρονοβόρας διαδικασίας». Με αυτά τα λόγια και με δάκρυα στα μάτια διάβασε την απολογία του χθες στο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας ο 35χρονος Νικόλαος Μεταξάς, που έχει προκαλέσει τον αποτροπιασμό της κυπριακής κοινωνίας με τις δολοφονίες επτά ανθρώπων. Στο δικαστήριο ο κατηγορούμενος προσήλθε περί τις 10.30 π.μ. και υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας – ο ίδιος μάλιστα φορούσε συνεχώς αλεξίσφαιρο γιλέκο.
Παρουσιάστηκε δε μόνος, καθώς κατά δήλωσή του δεν επιθυμεί νομική αρωγή.
Δώδεκα κατηγορίες
Ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου επεσήμανε ότι ο κατηγορούμενος διέπραξε επτά φόνους σε δύο έτη, ενώ δεν δίστασε να σκοτώσει και δύο ανήλικα παιδιά. Το δικαστήριο έκρινε τον Μεταξά ένοχο σε δώδεκα κατηγορίες (επτά φόνους εκ προμελέτης και πέντε απαγωγές με σκοπό τον φόνο) και αποφασίστηκε η ισόβια φυλάκισή του για κάθε δολοφονία που διέπραξε. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ποινή που έχει επιβληθεί ποτέ από την κυπριακή Δικαιοσύνη. Ο Μεταξάς άκουσε το σκεπτικό του δικαστηρίου με κατεβασμένο κεφάλι.
Ο 35χρονος πρώην αξιωματικός της Εθνικής Φρουράς είχε προηγουμένως ομολογήσει τους φόνους των: Μαρικάρ, Λίβια και Ελενα Μπουνέα, Μαίρη-Ρόουζ και Σιέρα, Ασμίτα Κάτχα Μπίστα, Αριάν Παλάνας Λοζάνο, ενώ είχε παραδεχθεί και την απαγωγή των Μαρικάρ, Μαίρη-Ρόουζ, Σιέρα, Ασμίτα Κάτχα Μπίστα, Αριάν Παλάνας Λοζάνο. Η κατηγορούσα αρχή κατέθεσε φωτογραφίες των σορών όλων των θυμάτων, ενώ υπενθύμισε ότι στη διάρκεια των ερευνών στο σπίτι του θύτη, ο ίδιος είχε προσπαθήσει να καταπιεί την κάρτα sim, μέσω της οποίας είχε συνομιλήσει με τα μελλοντικά του θύματα. Οταν δε είχε συλληφθεί, έλεγε στους ανακριτές ότι «δεν εμπλέκομαι, τι να πω». Οταν, βέβαια, εντοπίστηκε το τσιμεντομπλόκ, ομολόγησε ότι ήταν δικό του και ότι σε αυτό έδενε τις βαλίτσες που περιείχαν τα νεκρά σώματα των γυναικών. Ο «Ορέστης», όπως συστηνόταν μέσω facebook στα θύματά του, ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων ότι σκότωσε τα δύο ανήλικα κορίτσια, επειδή ήταν πεπεισμένος ότι οι μητέρες του, Λίβια και Μαίρη- Ρόουζ τις εξέδιδαν. Κατέθεσε ακόμη ότι ήθελε να σκοτώσει και άλλες γυναίκες, με τις οποίες ήρθε σε σεξουαλική επαφή, αλλά δεν το έπραξε.
Ο Μεταξάς έκλεισε την απολογία του εκφράζοντας τη μεταμέλειά του και αναφερόμενος στο τι τον οδήγησε σε αυτές τις πράξεις. « [..] Δεν έχω βρει ακόμη την απάντηση. Γνωρίζω ότι αυτή βρίσκεται κάπου μέσα στο μυαλό μου, κομμάτια της τα αναγνωρίζω μέσα από οδυνηρές αναμνήσεις [..] Οπότε, το τελευταίο που μπορώ να κάνω, είναι να ζητήσω και να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση μιας ενδελεχούς μελέτης, έτσι ώστε με τη βοήθεια επιστημόνων, να βρω το γιατί». Τέλος, ζήτησε συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων, την κυπριακή κοινωνία, αλλά και από την ίδια του την οικογένεια.
