Ο πρίγκιπας του καρτέλ ★★★
ΔΡΑΜΑ (2018)
Σκηνοθεσία: Νικ Χαμ
Ερμηνείες: Τζέισον Σουντέικις,
Λι Πέις, Εριν Μοριάρτι, Τζούντι Γκριρ
Από τις λίγες απροσδόκητα καλές ταινίες του φετινού καλοκαιριού, αυτή η ιδιότυπη περιπέτεια του Νικ Χαμ έρχεται να ενώσει την ιστορία με τη μυθοπλασία και ταυτόχρονα με έναν θρύλο της μηχανικής που απαθανατίστηκε και από το σινεμά. Βρισκόμαστε στο 1974 και στο Σαν Ντιέγκο, όπου ο Τζιμ Χόφμαν (Τζέισον Σουντέικις), ένας φαινομενικά συνηθισμένος οικογενειάρχης, μετακομίζει σε κάποιο προάστιο ευκατάστατων κατοίκων· φαινομενικά, διότι ο Τζιμ είναι στην πραγματικότητα τέως πιλότος-βαποράκι και νυν πληροφοριοδότης του FBI. Ταυτόχρονα, ωστόσο, θα γνωρίσει τον γείτονά του, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον διάσημο σχεδιαστή αυτοκινήτων Τζον Ντελόριαν, ο οποίος έχει στα σκαριά ένα φιλόδοξο πρότζεκτ με στόχο να επαναπροσδιορίσει την αυτοκινητοβιομηχανία.
Το φιλμ έχει ως πρωταγωνιστή του έναν αντιηρωικό, ελαφρώς κωμικό αλλά καπάτσο τύπο, τοποθετώντας γύρω του διαφορετικές εκφάνσεις ενός αμερικανικού ονείρου, το οποίο αρχίζει να στραβώνει. Από τη μια ο ίδιος, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να εξασφαλίσει το μεσοαστικό του στάτους και φυσικά να μείνει μακριά από τα κάγκελα της φυλακής· από την άλλη, ο πλούσιος Ντελόριαν με το ρομαντικό –και εν πολλοίς ανεφάρμοστο– όραμα, που θα τον οδηγήσει στο χείλος της καταστροφής. Τέλος, ένας ανερχόμενος πράκτορας του FBI που χτίζει ένα παράτολμο παιχνίδι προκειμένου να διακριθεί στην υπηρεσία.
Χαρακτήρες καλογραμμένοι και οι τρεις τους, παγιδεύονται σε ελπίδες και εμμονές, έχοντας όμως κατά κύριο λόγο αγνά κίνητρα. Η υπόθεση του Ντελόριαν, η οποία είναι στη βάση της πραγματική, ταιριάζει όμορφα και κινεί την πλοκή, δίνοντας επιπλέον το στοιχείο της απολαυστικής κινηματογραφικής αναφοράς.
Το αυτοκίνητο που ο πρώην εξέχων μηχανικός της Ford προσπαθεί να κατασκευάσει είναι φυσικά το φουτουριστικό όχημα από την καλτ σειρά ταινιών «Επιστροφή στο μέλλον». Εδώ συμβολίζει τα όνειρα και ταυτόχρονα τη ματαίωσή τους, σε έναν κόσμο πολύ πιο σκληρό από όσο δείχνει η γυαλιστερή επιφάνεια.
Μιας και αναφερθήκαμε στο φαίνεσθαι, ειδική μνεία αξίζει στην ατμοσφαιρική φωτογραφία του Καρλ Γουόλτερ Λίντενλαουμπ, αλλά και στη γενικότερη κινηματογράφηση, η οποία αναδεικνύει ακριβώς αυτή την εικόνα πλαστικής ομορφιάς, σαν διαφημιστική ρεκλάμα. Ο εκτυφλωτικός ήλιος της Καλιφόρνιας, άλλωστε, δεν αποκαλύπτει τόσο τα πράγματα, αλλά περισσότερο τα μεταμορφώνει προς την πλευρά ενός «γοητευτικού» ρεαλισμού.
Εβραϊκή «Εξοδος» με τη βοήθεια κομάντος της… Μοσάντ
The Red Sea Diving Resort ★★½
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ (2019)
Σκηνοθεσία: Γκίντεον Ραφ
Ερμηνείες: Κρις Εβανς, Μάικλ Κένεθ Ουίλιαμς, Αλεσάντρο Νιβόλα
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το φιλμ του Ισραηλινού Γκίντεον Ραφ (εκ των βασικών σεναριογράφων του τηλεοπτικού «Homeland») αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία μιας κρυφής ομάδας κομάντος της Μοσάντ, οι οποίοι ανέλαβαν την ασφαλή μεταφορά ομοδόξων τους προσφύγων πολέμου από την Αιθιοπία.
Πρωταγωνιστής της ταινίας του Netflix είναι, μάλλον ταιριαστά, ο «Captain America» Κρις Εβανς, ο οποίος ηγείται της ομάδας που θα λάβει μέρος σε μια παράτολμη αποστολή: χρησιμοποιώντας ως βάση –και κάλυψη– ένα εγκαταλελειμμένο παραθαλάσσιο θέρετρο στις ακτές του Σουδάν, επιχειρούν να φυγαδεύσουν σταδιακά χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι καταφθάνουν εξαντλημένοι από τηνw Αιθιοπία. Ολα αυτά συμβαίνουν κάτω από τη μύτη των (διόλου φιλικών) ντόπιων Αρχών, οι οποίες φυσικά δεν θα αργήσουν να παρέμβουν, ξεκινώντας έτσι έναν αγώνα δρόμου που θα εξελιχθεί σε μάχη ζωής ή θανάτου.
Ο Ραφ παραλληλίζει επί της ουσίας τη μεταφορά των Εβραίων Αιθιόπων με την Εξοδο από την Αίγυπτο, υπογράφοντας και εδώ ένα σενάριο που κρατάει το σασπένς σε υψηλά επίπεδα. Θέτοντας πολύ διακριτά τα όρια ανάμεσα σε «καλούς» και «κακούς» –απολαυστικά μοχθηρός ο Σουδανός συνταγματάρχης– κερδίζει σε καθαρό χρόνο δράσης, υστερεί όμως σημαντικά σε οποιαδήποτε πρωτοτυπία ή έκπληξη μπορεί να περιμένει κανείς. Τα κλισέ είναι εδώ ο κανόνας, χωρίς βέβαια αυτό να είναι πάντα και αρνητικό, μιας και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και αυτά είναι γενικώς… συνηθισμένα.
Στα των ρόλων, ο Κρις Εβανς, με πιο… ατημέλητο λουκ από εκείνο του αψεγάδιαστου «Κάπτεν», τα καταφέρνει αρκετά καλά στον κεντρικό χαρακτήρα, ενώ πολύ καλός είναι δίπλα του –και σε ρόλο αφηγητή– ο Αφροαμερικανός ηθοποιός Μάικλ Κένεθ Ουίλιαμς.
