Στη μείωση της φορολογίας των παροχών σε είδος προσανατολίζεται η κυβέρνηση, αναμορφώνοντας το υφιστάμενο πλαίσιο που ισχύει σήμερα. Συγκεκριμένα, όλες οι παροχές, είτε σε χρήμα είτε σε είδος, φορολογούνται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία. Οι παροχές σε είδος συμπεριλαμβάνονται στο φορολογητέο εισόδημα των εργαζομένων και στα συγγενικά τους πρόσωπα εφόσον υπερβαίνουν το ποσό των 300 ευρώ. Οι ρυθμίσεις που θα θεσπιστούν και θα συμπεριληφθούν στο φορολογικό νομοσχέδιο του Νοεμβρίου στοχεύουν στην ελάφρυνση των εργαζομένων που λαμβάνουν τέτοιους είδους παροχές. Στις σκέψεις του οικονομικού επιτελείου είναι:
α) Αύξηση της εφάπαξ παροχής στα 500 ευρώ από 300 ευρώ που είναι σήμερα. Για παράδειγμα, σήμερα για να μην υπολογιστεί ως εισόδημα μια δωροεπιταγή θα πρέπει να είναι κάτω των 300 ευρώ. Εξετάζεται το ποσό αυτό να αυξηθεί στα 500 ευρώ.
β) Η αύξηση του ποσού της διατακτικής σίτισης από τα 6 ευρώ στα 8 ευρώ ημερησίως.
γ) Η μείωση των συντελεστών για τα αυτοκίνητα που παραχωρούνται στους εργαζομένους ή αύξηση του ποσού των 12.000 ευρώ για το οποίο δεν επιβάλλεται φόρος.
Σήμερα στην περίπτωση που το ποσό της λιανικής τιμής προ φόρων (ΛΤΠΦ) ενός εταιρικού αυτοκινήτου, το οποίο παραχωρείται δωρεάν για χρήση σε εργαζόμενο ή μέτοχο ή εταίρο μιας επιχείρησης, είναι μεγαλύτερο των 12.000 ευρώ ή εφόσον το όχημα, ανεξαρτήτως ύψους ΛΤΠΦ, δεν χρησιμοποιείται για επαγγελματικούς σκοπούς, τότε επί του ποσού της ΛΤΠΦ υπολογίζεται, με τη χρήση ποσοστιαίου συντελεστή, η αξία της παροχής του αυτοκινήτου στον εργαζόμενο, ώστε αυτή να θεωρηθεί ως εισόδημα από μισθωτή εργασία και να φορολογηθεί αθροιστικά, μαζί με τις χρηματικές απολαβές του από την επιχείρηση, βάσει συντελεστών φόρου κλιμακούμενων από 22% έως 45%.
Οι παροχές σε είδος που θεωρούνται εισόδημα και φορολογούνται είναι:
• Κινητά τηλέφωνα: Η παροχή της χρήσης εταιρικής σύνδεσης κινητού σε εργαζομένους, διαχειριστές και μέλη διοίκησης φορολογείται κατά το μέρος που υπερβαίνει το κόστος του προγράμματος χρήσης και υπό την προϋπόθεση ότι το υπερβάλλον ποσό χρησιμοποιείται για προσωπικούς τους σκοπούς και όχι για σκοπούς της επιχείρησης.
• Τα δάνεια: Αν ο εργαζόμενος ή ο εταίρος ή ο μέτοχος λάβει δάνειο από τον εργοδότη, με έγγραφη σύμβαση, προκύπτει φορολογητέο εισόδημα στην περίπτωση που το επιτόκιο που συμφωνήθηκε είναι μικρότερο από το μέσο επιτόκιο αγοράς. Ειδικότερα, ως εισόδημα φορολογείται η διαφορά μεταξύ των επιτοκίων. Σε περίπτωση όμως που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου και εφόσον το ποσό υπερβαίνει τους τρεις (καθαρούς) μισθούς, λαμβάνεται ως φορολογητέο εισόδημα το σύνολο του ποσού.
• Η προκαταβολή μισθού: Κάθε προκαταβολή μισθού, η οποία δεν συμψηφίζεται εφάπαξ μέσα στον ίδιο μήνα με τον μισθό, λογίζεται ως δάνειο.
• Η παραχώρηση κατοικίας: Αν παραχωρηθεί κατοικία στον εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο μιας επιχείρησης, ως φορολογητέο εισόδημα θεωρείται το ποσό του μισθώματος που καταβάλλει η επιχείρηση ή σε περίπτωση ιδιόκτητης κατοικίας σε ποσοστό 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.
• Η παροχή της χρήσης εταιρικών πιστωτικών καρτών για δαπάνες που δεν πραγματοποιούνται για το συμφέρον της επιχείρησης αλλά για την κάλυψη προσωπικών, οικογενειακών ή άλλων δαπανών που δεν σχετίζονται με το συμφέρον της επιχείρησης του εργοδότη ή δεν χρησιμοποιούνται κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές αυτής και το σχετικό κόστος αναλαμβάνει ο εργοδότης.
• Οι διάφορες πληρωμές που γίνονται απευθείας από τους εργοδότες σε τρίτους, όπως αυτές που γίνονται προς φροντιστήρια, σχολεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς, κατασκηνώσεις κ.λπ. και αφορούν την κάλυψη εξόδων διδάκτρων, βρεφονηπιακών σταθμών κ.λπ. των εργαζομένων.
