• Με απλή αίτηση στην αρμόδια ΔΟΥ η επιστροφή του ΦΠΑ επί οριστικά ανείσπρακτων απαιτήσεων: Ο ΦΠΑ που απέδωσαν στο Δημόσιο οι προμηθευτές γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ αλλά δεν τον εισέπραξαν ποτέ, λόγω υπαγωγής της επιχείρησης στη διαδικασία εξυγίανσης, θα επιστρέφεται πια με μόνη την υποβολή σχετικής αίτησης στην αρμόδια ΔΟΥ. Υπενθυμίζεται ότι το δικαίωμα επιστροφής του ΦΠΑ στην εν λόγω περίπτωση αναγνωρίστηκε με την απόφαση 355/2019 του Συμβουλίου της Επικρατείας. Στο δικαστήριο προσέφυγαν ορισμένοι εκ των προμηθευτών, καθώς έως τότε η διοίκηση δεν έκανε δεκτά τα σχετικά αιτήματα επιστροφής, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να καταβάλουν ΦΠΑ επί απαιτήσεων που αποδεδειγμένα δεν θα εισέπρατταν ποτέ. Σε συμμόρφωση με την ανωτέρω δικαστική απόφαση, η ΑΑΔΕ καθόρισε τη διαδικασία και τα δικαιολογητικά με τα οποία οι προμηθευτές των οποίων οι απαιτήσεις διαγράφηκαν οριστικά στο πλαίσιο της εξυγίανσης, θα αιτηθούν την επιστροφή του, χωρίς να απαιτείται πλέον να προσφύγουν δικαστικά για να αναγνωριστεί το δικαίωμά τους (ΔΕΕΦ Α 1165616 ΕΞ2019).
• Σε ποσοστό 150% εκπίπτουν οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων, μειώνοντας τα φορολογητέα κέρδη τους, σε περίπτωση δημιουργίας νέων θέσεων πλήρους απασχόλησης. Ειδικότερα, το εν λόγω φορολογικό κίνητρο παρέχεται σε επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν νέους έως 30 ετών ή μακροχρόνια ανέργους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ και οι οποίες, κατά το έτος της δημιουργίας των νέων θέσεων απασχόλησης, αυξάνουν πράγματι τον αριθμό των εργαζομένων καθώς και τη συνολική μισθολογική δαπάνη τους σε σχέση με τον μέσο όρο του προηγούμενου έτους. Αντί των νέων προσλήψεων, άλλωστε, η επιχείρηση μπορεί να προβεί σε μετατροπή συμβάσεων μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης ή παροχής έργου, σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις. Κατά το οικείο έτος πρόσληψης ή μετατροπής της εργασιακής θέσης, οι εργοδοτικές εισφορές εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έξοδα της επιχείρησης προσαυξημένες κατά 50% και μέχρι το 14πλάσιο του κατώτατου νόμιμου μισθού, ενώ η δυνατότητα αυτή παρέχεται και για τα 4 επόμενα χρόνια, εφόσον ο μέσος όρος του αριθμού των εργαζομένων αλλά και της μισθολογικής δαπάνης δεν έχουν μειωθεί σε σχέση με εκείνα του προηγούμενου έτους (άρθρο 71Δ του Ν. 4172/2013).
• Τέλη χαρτοσήμου σε άτυπο δάνειο: αναλογικά τέλη χαρτοσήμου επιβάλλονται σε περίπτωση άτυπου δανείου όπου δεν υφίσταται έγγραφη σύμβαση, λόγω της ύπαρξης βιβλιαρίου καταθέσεων ταμιευτηρίου. Το βιβλιάριο της τράπεζας εξομοιώνεται με ιδιωτικό έγγραφο και παράγει πλήρη απόδειξη για όσα αναγράφει. Σύμφωνα με τη λανθασμένη αυτή άποψη της ΔΕΔ, η οποία θα κριθεί από τα διοικητικά δικαστήρια, η μόνη περίπτωση που δεν θα επιβάλλονται τέλη χαρτοσήμου σε άτυπο δάνειο είναι το χρηματικό ποσό να καταβληθεί τοις μετρητοίς και όχι μέσω τραπεζικού λογαριασμού (ΔΕΔ Θες/νίκης 259/2019).
• Επιμήκυνση της προθεσμίας παραγραφής: η δεκαπενταετής παραγραφή επιβάλλεται μόνο στην περίπτωση μη δήλωσης, όχι και στην περίπτωση εκπρόθεσμης δήλωσης της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής. Συνεπώς, ερμηνεία που επεκτείνει την εφαρμογή της δεκαπενταετούς προθεσμίας παραγραφής και στην περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης δεν βρίσκει έρεισμα στον νόμο. Συμπερασματικά δεν χωρεί παρέκταση της 15ετούς προθεσμίας παραγραφής, διότι η επιμήκυνση στα 18 έτη αντίκειται στην αρχή της ασφάλειας δικαίου και της αναλογικότητας (ΣτΕ 732/2019).
• Ανομοιόμορφη μείωση μετοχικού κεφάλαιού ανώνυμης εταιρείας: Ανώνυμη εταιρεία μπορεί να αποφασίσει ανομοιόμορφη ή επιλεκτική μείωση κεφαλαίου ως προς ορισμένες μετοχές, εφόσον συναινούν οι κύριοι των ακυρούμενων μετοχών. Η ακύρωση των μετοχών και η επιστροφή του ποσού που αντιστοιχούσε σε αυτές τις μετοχές, δεν υπόκειται σε φορολογία εισοδήματος. Πάντως, κατά κανόνα η μείωση κεφαλαίου πρέπει να υλοποιείται με τρόπο ομοιόμορφο, ώστε η συμμετοχή κάθε μετόχου στο μετοχικό κεφάλαιο να περιορίζεται αναλογικά και, άρα, οι μετοχικοί συσχετισμοί μετά την ολοκλήρωση της μείωσης να παραμένουν αναλλοίωτοι (έγγραφο του υπ. Οικονομικών με αριθμό 1056585/10746/B0012/8.6.2005).
• Ασφάλισμα στο πλαίσιο εθελουσίας εξόδου: Ποσά που καταβάλλονται σε εργαζομένους λόγω συμμετοχής τους σε προγράμματα εθελουσίας εξόδου πλέον δεν θα υπόκεινται στους προσαυξημένους φορολογικούς συντελεστές της πρόωρης εξαγοράς. Η εισαγόμενη διάταξη διευκρινίζει ότι δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά η καταβολή ποσού που πραγματοποιείται λόγω συμμετοχής του εργαζομένου σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, παύοντας, έτσι, τη μέχρι σήμερα επιβαλλόμενη προσαυξημένη κατά 50% φορολογική επιβάρυνση, που συνεπαγόταν ο χαρακτηρισμός των καταβολών αυτών ως πρόωρη εξαγορά (εγκύκλιος Ε 2172/2019). Συνεπώς, οι καταβολές τέτοιων ποσών στο πλαίσιο εθελουσίας εξόδου θα υπόκεινται πλέον στους φορολογικούς συντελεστές, στους οποίους υπόκειται κάθε άλλο ασφάλισμα που δεν αποτελεί πρόωρη εξαγορά και που καταβάλλεται βάσει ομαδικών ασφαλιστήριων συνταξιοδοτικών συμβολαίων.
