Ενας έφηβος που έφυγε από την πατρίδα του για να γλιτώσει από τον πόλεμο και βρίσκεται να περιπλανιέται άστεγος και μόνος στους δρόμους της Αθήνας, έχει πολλά πράγματα ανάγκη και ίσως τα μαθήματα κομπιούτερ δεν είναι το πρώτο από αυτά. Και όμως, αν έβλεπε κάποιος τον Σ. και τον M., δύο έφηβους από το Αφγανιστάν να έχουν εστιάσει την προσοχή τους στα χέρια ενός φοιτητή από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) που με μπαταρίες, καλώδια, μολύβια, χαρτόνια τους μαθαίνει στην πράξη μηχανική, ίσως να άλλαζε γνώμη. Γιατί τελικά ένας έφηβος ασυνόδευτος ανήλικος αυτό που έχει κυρίως ανάγκη είναι να βρει ένα κίνητρο για να προσπαθήσει, να καταλάβει ότι μπορεί να βρει λύσεις ακόμα και όταν κάτι τέτοιο δεν προκύπτει άμεσα από τα δεδομένα.
Με αυτόν τον στόχο ιδρύθηκε το 2017, το Faros Horizon Center, ένας χώρος εκπαίδευσης για παιδιά πρόσφυγες στο Πεδίον του Αρεως, που προσφέρει εργαστήρια ηλεκτρονικών υπολογιστών, ξυλουργικής, φωτογραφίας, σχεδιασμού και τρισδιάστατης εκτύπωσης αντικειμένων 3D printing. Για τη λειτουργία του συνεργάζονται η ΜΚΟ Faros και το ΜΙΤ (που υλοποιεί αντίστοιχα προγράμματα), ενώ η χρηματοδότηση προέρχεται από το Ιδρυμα Velux Foundations και από την Υπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες. Συχνά λέμε ότι αν δώσεις σε κάποιον που πεινάει ψάρια θα χορτάσει μία φορά. Αν όμως του μάθεις να ψαρεύει, τότε δεν θα ξαναπεινάσει ποτέ. Τι κάνουμε όμως αν η λίμνη ξεραθεί; Πώς μπορείς να δημιουργήσεις κάτι που λείπει, πώς μπορείς να ψάξεις πέρα από το πρόβλημα, αναρωτιέται η Amy Smith μία από τους ιδρυτές του ΜΙΤ D-Lab.
«Πρόκειται για έναν νέο τρόπο μάθησης που δεν ακολουθεί τις παραδοσιακές μεθόδους. Περισσότερο διδάσκουμε ένα μονοπάτι για το πώς μπορείς να μάθεις και να λύνεις προβλήματα. Ξέρετε, για να μάθει κάποιος αγγλικά για παράδειγμα, χρειάζονται χρόνια. Ομως, μέσα σε λίγα μαθήματα μπορεί να μάθει πώς να φτιάχνει μια καρέκλα. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την αυτοπεποίθηση αυτών των παιδιών που χρειάζεται να μάθουν πώς να μαθαίνουν, ενώ βρίσκονται για 1,2 ή και τρία χρόνια εκτός οποιοδήποτε σχολικού περιβάλλοντος», λέει στην «Κ» ο Dan Biswas, συνιδρυτής και διευθυντής του Faros.
Στο πρόγραμμα από την αρχή της λειτουργίας του έχουν συμμετάσχει πάνω από 500 παιδιά από 15-22 ετών από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ, την Ερυθραία και άλλες χώρες. «Η πληροφόρηση περνά από στόμα σε στόμα, γι’ αυτό και όσοι έρχονται είναι συνήθως συνειδητοποιημένοι και αφοσιωμένοι», συμπληρώνει ο Dan Biswas. Τα επιτεύγματα πολλά: από drone έως 3D εκτυπωτές. Αλλά κυρίως ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον…
