Γενναιόδωρα και πλουσιοπάροχα, η Meryl Streep συνεχίζει να δωρίζει στο κοινό την ανεξάντλητη ικανότητά της να κατοικεί σε φανταστικούς και πραγματικούς χαρακτήρες, από την απελπισμένη survivor του Ολοκαυτώματος στην "Εκλογή της Σόφι", που της χάρισε το πρώτο της Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου, μέχρι την εξοργιστικά συντηρητική Margaret Thatcher στη "Σιδηρά Κυρία", με την οποία απέσπασε το δεύτερο, μετά από δεκάδες υποψηφιότητες – είχε προηγηθεί και το Κράμερ Εναντίον Κράμερ, αλλά για δεύτερο ρόλο.
Ψύχραιμο αντίδοτο στα πολύχρωμα ’80s της υπερβολής και του anything goes, η Streep έχτισε την καριέρα και την κορυφαία υπόληψή της με μια σειρά από αξέχαστες, δυναμικές γυναίκες, όπως η ρομαντική Karen Blixen στο Πέρα από την Αφρική, η ρεαλίστρια Karen Silkwood, η απαρασάλευτη Lindy Chamberlain στην Κραυγή στο Σκοτάδι, η απογοητευμένη Susan Traherne στο Plenty, και η καταρρακωμένη Helen Archer στο "Ξένοι στην Ίδια Πόλη". Ολοκλήρωσε τη δεκαετία με μια κωμωδία, τη "Διαβολογυναίκα", υπαινισσόμενη πως δεν είχε την πρόθεση να περιοριστεί στις τραγωδίες και τις εξωτικές προφορές. Και το έκανε: έκτοτε έπαιξε τη δασκάλα, τη διευθύντρια της Vogue, τον ραβίνο, την καλόγρια, τη Mamma Mia, μια μαγείρισσα, μια μάγισσα, μια αλεπού κι ένα μυρμήγκι, γι' αυτό και, δικαίως, θεωρείται η μεγαλύτερη ηθοποιός όλων των εποχών.
Κι εκείνη, έχοντας αποβάλει τη συστολή με την οποία αντιμετώπιζε τους διθυράμβους, δείχνει πλέον να το απολαμβάνει, γνωρίζοντας πως μπορεί να μεταμορφωθεί σε οποιαδήποτε γυναίκα της τραβήξει το ενδιαφέρον.
