Η πίστα σχεδιάστηκε από τον promoter (υποκινητής είναι μία καλή ελληνική λέξη) Τάβο Χέλμουντ*, τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Μοτοσικλέτας του 1993, Κέβιν Σβαντζς, τον γερμανό αρχιτέκτονα και σχεδιαστή πίστας Χέρμαν Τιλκ και το αμερικανικό αρχιτεκτονικό γραφείο HKS. Εν ολίγοις πολλοί ειδικοί ενεπλάκησαν στην δημιουργία του αγωνιστικού αυτοκινητοδρόμου.
Σε συνέντευξη Τύπου στις 27 Ιουλίου 2010, ο Τάβο Χέλμουντ ανακοίνωσε τα σχέδια για την κατασκευή της πίστας σε περίπου 890 στρέμματα (3,6 km2) μη ανεπτυγμένης οικιστικά γης, στη νοτιοανατολική κομητεία Travis, αποκαλύπτοντας ταυτοχρόνως ότι ο δισεκατομμυριούχος του Τέξας, Ρεντ Μακ Κομπς, ήταν ο μεγαλύτερος επενδυτής του έργου. Ο Μακ Κομπς επιθυμούσε να ονομάσει την τοποθεσία «Speed City», αλλά οι ιδιοκτήτες αρχικά προέβλεπαν να πουλήσουν τα δικαιώματα ονομασίας διαφόρων τμημάτων της εγκατάστασης έναντι 7 εκατομμυρίων δολαρίων. Στις 12 Απριλίου 2011, το όνομα της πίστας ανακοινώθηκε ως «Circuit of the Americas». Ύστερα από πολύπλοκες και πολυέξοδες διαμάχες για την κυριότητα και τη διαχείριση της πίστας ανάμεσα στους οικονομικούς και δημοτικούς παράγοντες που την εμπνεύστηκαν, τη σχεδίασαν, την υλοποίησαν και τελικώς ήθελαν να εκμεταλλευτούν, ο πρωταθλητής της F1 του 1978 Μάριο Αντρέτι την εγκαινίασε στις 21 Οκτωβρίου 2012.
Ο σχεδιασμός αντλεί στοιχεία από διάφορες ευρωπαϊκές πίστες της Formula 1, συμπεριλαμβανομένης μιας αναπαράστασης της ακολουθίας Maggotts-Becketts-Chapel του Silverstone, των στροφών της αρένας του Hockenheim και ενός αντιγράφου της στροφής 8 της Κωνσταντινούπολης. Άλλες στροφές ήταν χαλαρά εμπνευσμένες από το «S» του Σένα στο Interlagos και τη στροφή Sebring-Auspuffkurve του Österreichring. Ένα χαρακτηριστικό της είναι η σκόπιμη διεύρυνση των στροφών προκειμένου να ενθαρρυνθούν οι οδηγοί να ακολουθήσουν πολλαπλές αγωνιστικές γραμμές. Αυτή η δυνατότητα εμπλουτίζει τις ικανότητες των πιλότων και εξατομικεύει, υπό μία έννοια, την παρουσία τους στον αγώνα. Μπορούν να την κάνουν δική τους χωρίς να παραβούν τη βέλτιστη γραμμή αγώνα.
Κουράγιο αδέρφια-ακολουθούν τεχνικές λεπτομέρειες!
Κατά την εκκίνηση, οι οδηγοί ανεβαίνουν μια κλίση άνω του 11% μέχρι την πρώτη στροφή -το υψηλότερο σημείο της πίστας- με την κορυφή της στροφής να βρίσκεται στην κορυφή του λόφου. Κατεβαίνουν τον λόφο για να περάσουν μια σειρά από γρήγορες ανοιχτές στροφές, σχεδόν ευθείας διαβάσεως, που έχουν ως πρότυπο το σύμπλεγμα Maggotts-Becketts-Chapel του Silverstone και μέσα από μια τυφλή στροφή, την 10, και μια φουρκέτα στη στροφή 11, ακολουθούν μια ευθεία μήκους 0,62 μιλίων (1,00 χλμ.) πίσω, προς την περιοχή των pit και των paddock, πριν εισέλθουν στον τελευταίο τομέα του γύρου και περάσουν μέσα από μια σειρά στροφών που έχουν διαμορφωθεί ως τμήμα του σταδίου του Hockenheim. Ακολουθεί μια κατηφορική στροφή, με περιορισμένη διαφυγή, πριν από τις δύο τελευταίες αριστερές στροφές της πίστας, που επιστρέφουν τους οδηγούς στην κύρια ευθεία.
Η υποδοχή από τους οδηγούς ενόψει του εναρκτήριου αγώνα ήταν ιδιαίτερα θετική. Τόσο ο Φερνάντο Αλόνσο (Fernando Alonso) όσο και ο Λιούις Χάμιλτον (Lewis Hamilton) επαίνεσαν την πίστα, υποδεικνύοντας ότι θα ήταν σημαντικά πιο δύσκολο να τη μάθει κανείς από άλλες πρόσφατες προσθήκες στο ημερολόγιο της Formula 1. Ο Jenson Button περιέγραψε τον πρώτο τομέα ως «θεαματικό», αλλά παρατήρησε πως αισθάνθηκε ότι η εκκίνηση από τη δεύτερη θέση θα ήταν καλύτερη από την πρώτη, καθώς η τοποθέτηση της pole position τον έθετε σε μια πιο απότομη κλίση από το υπόλοιπο grid. Ο Kamui Kobayashi, από την άλλη πλευρά, ήταν λιγότερο κολακευτικός, ισχυριζόμενος ότι δεν ένιωσε να τον τρομάζει η απότομη ανάβαση στην πρώτη στροφή, καθώς δεν διέφερε σε τίποτα από την Eau Rouge στο Circuit de Spa-Francorchamps, κατηγορώντας τα μέσα ενημέρωσης ότι υπερθεμάτιζαν χωρίς προηγούμενο. Ο Mark Webber δεν εντυπωσιάστηκε επίσης, δηλώνοντας ότι, ενώ του άρεσε να οδηγεί τον πρώτο τομέα, ο δεύτερος και ο τρίτος ήταν παρόμοιοι με άλλες πίστες του ημερολογίου.
Η F1 έτρεξε για πρώτη φορά στο Circuit of The Americas το 2012, για το πρώτο Grand Prix των Ηνωμένων Πολιτειών μετά τον αγώνα του 2007 στην Ινδιανάπολη. Όπως ήταν αναμενόμενο, πάνω από 100.000 θεατές γέμισαν ασφυκτικά τον χώρο του Ώστιν, παρακολουθώντας την τελευταία νίκη του Lewis Hamilton με McLaren πριν από την αλλαγή του στη Mercedes για το 2013 και την απόλυτη επικράτησή του από τότε και μετά.
Η Grand Plaza, που συνορεύει με την πίστα από τρεις πλευρές, είναι ένας χώρος 20 στρεμμάτων (0,081 km2) σχεδιασμένος από το αρχιτεκτονικό γραφείο Miró Rivera Architects από το Όστιν του Τέξας, που περιλαμβάνει μια μεγάλη πισίνα, γκαζόν και ποικίλες ζώνες τοπίου. Από το νοτιοανατολικό άκρο της Grand Plaza, δύο πεζογέφυρες διασχίζουν τις στροφές 16 και 3 για να παρέχουν πρόσβαση στους επισκέπτες σε άλλες περιοχές του συγκροτήματος της πίστας.
Το Circuit of the Americas διαθέτει έναν πύργο παρατήρησης ύψους 251 ποδών (77 μέτρων) που σχεδιάστηκε από το Miró Rivera Architects και κατασκευάστηκε από την Patriot Erectors ως ορόσημο για τον χώρο. Η δομή του πύργου αποτελείται από έναν ανελκυστήρα που περιβάλλεται από μια σκάλα διπλής έλικας με 419 σκαλοπάτια, τα οποία οδηγούν σε μια πλατφόρμα παρατήρησης 230 πόδια (70 m) πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Η πλατφόρμα παρέχει πανοραμική θέα 360 μοιρών της πίστας, καθώς και θέα στο κέντρο του Ώστιν. Η πλατφόρμα παρατήρησης, η οποία είναι προσβάσιμη για το κοινό με χρέωση εισόδου, μπορεί να φιλοξενήσει έως και 70 επισκέπτες και διαθέτει γυάλινα κιγκλιδώματα και μερικώς γυάλινο δάπεδο. Επιπλέον, ένα «πέπλο» που αποτελείται από 18 κατακόκκινους χαλύβδινους σωλήνες διατρέχει σχεδόν όλο το ύψος του πύργου, λειτουργώντας ως στέγαστρο τόσο για την πλατφόρμα παρατήρησης όσο και για τη σκηνή από κάτω. Ο σχεδιασμός του πύργου παρατήρησης ενεπνεύσθη από τις οπτικές εικόνες των σπορ αυτοκινήτων και της κίνησης, ενώ το κόκκινο χρώμα επελέγη για να μιμηθεί τις ραβδώσεις των φώτων που ακολουθούν τα αγωνιστικά αυτοκίνητα τη νύχτα.
Στην πόλη του Βιολετί Στέμματος
Ο δέκατος έβδομος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός πεντηκοστός δεύτερος (1052) σε απόλυτη αρίθμηση, διεξήχθη την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021 στην πίστα Circuit of The Americas του Ώστιν (Austin) πού είναι η πρωτεύουσα της αμερικανικής πολιτείας του Τέξας, η έδρα και μεγαλύτερη πόλη της κομητείας Travis, με τμήματα που εκτείνονται στις κομητείες Hays και Williamson. Ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1839 και είναι η 11η πολυπληθέστερη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, η τέταρτη πολυπληθέστερη πόλη του Τέξας, η δεύτερη πολυπληθέστερη πρωτεύουσα της πολιτείας μετά το Φοίνιξ της Αριζόνα. Είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες μεγάλες πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2010.
Κατά την απογραφή του 2020, η πόλη είχε πληθυσμό 961.855 κατοίκους. Βρίσκεται στο Κεντρικό Τέξας εντός της ευρύτερης περιοχής Texas Hill Country, και φιλοξενεί πολλές λίμνες, ποτάμια και υδάτινες οδούς, συμπεριλαμβανομένων των Lady Bird Lake και Lake Travis στον ποταμό Κολοράντο, Barton Springs, McKinney Falls και Lake Walter E. Long.
Οι κάτοικοι του Όστιν είναι γνωστοί ως Austinites και περιλαμβάνουν ένα ποικίλο μείγμα κυβερνητικών υπαλλήλων, φοιτητών, μουσικών, εργαζομένων υψηλής τεχνολογίας, ψηφιακών εμπόρων και εργατών. Το επίσημο σλόγκαν της πόλης ως «Η πρωτεύουσα της ζωντανής μουσικής του κόσμου», είναι χαρακτηριστικό της ατμόσφαιρας. Η πόλη υιοθέτησε επίσης το παρατσούκλι “Silicon Hills” τη δεκαετία του 1990 λόγω της ταχείας εισροής εταιρειών τεχνολογίας και ανάπτυξης. Τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι κάτοικοι του Ώστιν έχουν υιοθετήσει το ανεπίσημο σύνθημα «Keep Austin Weird», το οποίο αναφέρεται στην επιθυμία να προστατευτούν οι μικρές, μοναδικές και τοπικές επιχειρήσεις από τον «κατακλυσμό» των μεγάλων εταιρειών. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, το Ώστιν είναι επίσης γνωστό ως «Πόλη του Βιολετί Στέμματος», λόγω της πολύχρωμης λάμψης του φωτός στους λόφους αμέσως μετά το ηλιοβασίλεμα.
Οι προκλήσεις της πίστας, τα μούτρα και ο «ηλίθιος»
H πίστα έχει μήκος 5,513 χιλιόμετρα, περιλαμβάνει 20 στροφές (turns) και ο αγώνας ολοκληρώνεται μετά από 56 γύρους (laps) αφού έχουν διανύσει οι πιλότοι και τα αυτοκίνητα τους, κυκλικώς, συνολικά 308,405 χιλιόμετρα. Το ρεκόρ πίστας για ένα γύρο αυτής είναι ένα λεπτό τριάντα έξι δευτερόλεπτα και εκατόν εξήντα εννέα χιλιοστά του δευτερολέπτου (1:36,169) και το κατέχει από το 2019 ο Σαρλ Λεκλέρ (Charles Leclerc).
Το παρελθόν συνηγορεί στην κυριαρχία της mercedes. Έχουν μόνο pole position στην πίστα του COTA (Circuit of the Americas). Oι δύο συναντήσεις των ελεύθερων πρακτικών ή ελεύθερων δοκιμαστικών (free practice) έδειξαν να επιβεβαιώνουν την πρωτοκαθεδρία των μονοθεσίων της γερμανικής ομάδας. Έχουν μία σημαντική διαφορά 330 χιλιοστών του δευτερολέπτου από τις Red Bull, παρόλο που οι δεύτερες έχουν καλύτερη ταχύτητα στις ευθείες. Όμως ο Τοτο Βολφ (Toto Wolff) ανησυχεί για την αξιοπιστία του κινητήρα, αφού αναγκάστηκαν να αλλάξουν τον κινητήρα του Bottas για δεύτερη φορά σε τρεις αγώνες, μεταφέροντας τον Φινλανδό στον έκτο κινητήρα εσωτερικής καύσης – υπερδιπλάσιο του επιτρεπόμενου ποσοστού του. Επίσης ο Χάμιλτον και ο Μπότας ήταν δυσαρεστημένοι με την ισορροπία και αισθάνθηκαν ότι το αυτοκίνητο δεν ήταν εύκολο στην οδήγηση το απόγευμα της Παρασκευής.
Αξιοσημείωτο περιστατικό ήταν αυτό της παρενόχλησης – επιδείξης του Βρετανού προς τον Ολλανδό σε μία άτυπη κόντρα στην ευθεία εκκινήσεως, με τον δεύτερο να αναρωτιέται το λόγο αυτής της συμπεριφοράς από τον έτερο διεκδικητή του τίτλου, ονοματίζοντάς τον στον ασύρματο «ηλίθιο». Ο Λούις φαίνεται να χρησιμοποιεί διάφορα τερτίπια τα οποία, κατά την γνώμη του, πιέζουν ψυχολογικά τον νεότερο του αντίπαλο. Όμως ο Mark Hughs, επί σειράν ετών αναλυτής των αγώνων, εξηγεί: «Η χάραξη της πίστας – με το διαρκές τμήμα esses υψηλής ταχύτητας στις αρχές του γύρου και τον μακρύ, γρήγορο, βρόχο των στροφών 16/17/18 κοντά στο τέλος – την καθιστά ούτως ή άλλως εκ φύσεως σκληρή για τα ελαστικά. Και στα δύο τμήματα, αφού κληθούν να διατηρήσουν υψηλά φορτία g για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα πίσω ελαστικά πρέπει στη συνέχεια να επιταχυνθούν σκληρά από τις στροφές χαμηλής ταχύτητας. Έτσι, δεν έχουν την ευκαιρία να ανακάμψουν και αρχίζει η θερμική υποβάθμιση. Αλλά σε αυτή την πρόκληση έρχονται να προστεθούν και οι αρκετά έντονες ανωμαλίες που έχουν αναπτυχθεί γύρω από την πίστα τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της υψηλής πλαστικότητας του εδάφους που βρίσκεται από κάτω. Έπειτα, υπήρχε και η θερμοκρασία της πίστας σε ένα Σαββατοκύριακο πολύ πιο ζεστό από οποιοδήποτε προηγούμενο grand prix εδώ γύρω.
Ο θερμικός βαθμός ήταν εμφανής ακόμη και σε έναν γύρο των κατατακτήριων δοκιμών με τη μαλακή γόμα. Η πρόκληση του Σαββάτου ήταν να εξισορροπήσεις πόσο να πάρεις από τα ελαστικά στο γρήγορο τμήμα esses – στροφές 3/4/5/6 – με το πόση πρόσφυση θα σου έμενε για τον τελευταίο τομέα. Η επίτευξη πλήρους απόδοσης των ελαστικών σε ολόκληρο το γύρο δεν ήταν δυνατή. Απλώς έπρεπε να βρεις το βέλτιστο συμβιβασμό. Όσο περισσότερη πίσω αεροδυναμική δύναμη έχει το μονοθέσιο, τόσο καλύτερος ήταν αυτός ο συμβιβασμός. Σε αυτή την κρίσιμη απαίτηση, η Red Bull ήταν λίγο καλύτερη από τη Mercedes. Η Merc διατήρησε το πλεονέκτημά της στην ευθεία, αλλά όχι αρκετά ώστε να αντισταθμίσει την ανώτερη μεταχείριση των πίσω ελαστικών της Red Bull».
Ο Χάμιλτον μετά τις κατατακτήριες του Σαββατου ήταν μουτρωμένος. Κατά την προσφιλή τακτική του αποθέωσε το κοινό αφιερώνοντάς του την πιθανή νίκη του στην συνάντηση της Κυριακής παρά την δεύτερη θέση της εκκίνησης. Για πρώτη φορά στην ιστορία του αγώνα η mercedes δεν θα είναι στην pole position. Ο Φερστάπεν κατέκτησε την πρώτη θέση στο qualifying με διαφορά 203 χιλιοστών του δευτερολέπτου από τον αντίπαλό του. Είναι η έβδομη φορά φέτος που θα βρεθούν οι δυό τους στην πρώτη γραμμή της εκκίνησης. Ίσως θα είναι η πιό ενδιαφέρουσα εκκίνηση της χρονιάς αφού όπως ο Μπάτον είχε παρατηρήσει «η εκκίνηση από τη δεύτερη θέση θα ήταν καλύτερη από την πρώτη, καθώς η τοποθέτηση της pole position τον έθετε σε μια πιο απότομη κλίση από το υπόλοιπο grid». Τα μονοθέσια διανύουν μία έντονα ανηφορικά μικρή ευθεία πριν βρεθούν σε μία κλειστή αριστερή στροφή περιορισμένης ορατότητας. Σαφώς τη μεγαλύτερη αγωνία την έχει αυτός που εκκινεί από την πρώτη θέση, γιατί πρέπει να αντιμετωπίσει δύο κινδύνους. Τον κακό συνδυασμό συμπλέκτη με το πεντάλ του ταχύτητος και το συντονισμό στην είσοδο και την έξοδο της κλειστής στροφής. Ο ομόσταυλός του Πέρεζ, ο οποίος ξεκινά τρίτος, πιθανόν να παίξει κάποιο ρόλο, ενοχλώντας τον Χάμιλτον. Ειδικότερα τώρα που η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο στη διεκδίκηση της πρώτης θέσεως στον πίνακα των οδηγών, αλλά από την άλλη πλευρά μπορεί ενδομύχως να ελπίζει κρυφά στην αποτυχία του Ολλανδού που θα του άνοιγε ένα πεδίο αναγνωρίσεως που τόσο του λείπει. Εξάλλου στο Τέξας αισθάνεται σαν να βρίσκεται στην πατρίδα του, το Μεξικό.
Η νίκη της Red Bull
Μετά το τέλος της συνάντησης της Κυριακής ο επικεφαλής μηχανικών της Mercedes στην πίστα, Andrew Shovlin, εξηγεί με τον πιο ευκρινή τρόπο τους λόγους της νίκης της Red Bull στην κυριακάτικη συνάντηση: «Το σκληρό και ανώμαλο οδόστρωμα άφηνε τα σημάδια του πάνω στο αμάξωμα των μονοθεσίων της γερμανικής ομάδας, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις στη συνάντηση της Παρασκευής. Επομένως οι μηχανικοί έπρεπε να ρυθμίσουν ηπιότερα τα αυτοκίνητα στην αμερικανική πίστα με συνέπεια η Red Bull να αποκτήσει ένα μικρό προβάδισμα».
Εκείνο που παραλείπει, ως ευκόλως εννοούμενο εάν κάποιος γνωρίζει τα χαρακτηριστικά των μονοθεσίων, είναι η αρμονικότερη υποβάθμιση των ελαστικών της Red Bull, στη διάρκεια του αγώνα, λόγω της μεγαλύτερης καθοδικής δυνάμεως (downforce) που επιτυγχάνουν εξαιτίας της υψηλότερης γραμμής σχεδιάσεως του δαπέδου (low rake)** την οποία διαθέτουν σε σχέση με την δική του ομάδα. Το καθοριστικό σημείο για την επιτυχή συμμετοχή στον αγώνα είναι η μεγαλύτερη δυνατή παρουσία του μονοθεσίου εντός της πίστας με τη λιγότερη δυνατή αλλοίωση της γόμας των ελαστικών. Η αριστερόστροφη αμερικανική πίστα φημίζεται για την καταπόνηση των ελαστικών λόγω των γρήγορων στροφών ( esses) του πρώτου τομέα (section) και των δύο loop (θηλιών ή βρόχων) του τρίτου τομέα. Υποχρεωτικά όλες οι ομάδες πραγματοποιούν δύο pit stop (δύο στάσεις ή τρία stint).
O Andrew Shovlin αναλύει κυριολεκτικά: «Ρεαλιστικά, οι επιλογές για τη νίκη στον αγώνα πιθανόν να κατέληγαν στη διατήρηση της πρωτοπορίας μετά την πολύ καλή εκκίνηση που έκανε ο Lewis σταματώντας νωρίς. Και αυτό θα μπορούσε να γίνει ίσως ήδη από τον όγδοο γύρο, αλλά δεδομένου ότι παλεύαμε με τα μεσαία ελαστικά σε ένα τόσο σύντομο stint δεν θα ήμασταν ποτέ αρκετά γενναίοι για να το κάνουμε αυτό μόνο και μόνο για να κρατήσουμε την πρωτοπορία. Θα αισθανόμασταν ότι θα θέταμε σε κίνδυνο ολόκληρο τον αγώνα». Η Mercedes δεν ήθελε να ρισκάρει. Ήξερε ότι η ικανότητα του Χάμιλτον δεν μπορούσε να ξεπεράσει τα τεχνικά δεδομένα των αυτοκινήτων. Μπορεί να έφτασε σε απόσταση αναπνοής από τον Φερστάπεν, αλλά ουσιαστικά δεν απείλησε σε καμία περίπτωση. Ο Ολλανδός εκτέλεσε κατά γράμμα τις εντολές. Ο Χόρνερ πήρε ένα ρίσκο στην πρώτη αλλαγή του ενδέκατου γύρου γιατί στην περίπτωση που έπεφταν έξω στους υπολογισμούς τους και δεν έβγαιναν μπροστά από τον Ρικιάρντο και τον Λεκλέρ θα αντιμετώπιζαν σοβαρές δυσκολίες για τη νίκη. Όμως με τα «εάν» δεν κρίνονται οι αγώνες. Η αυστριακή ομάδα με τον ιαπωνικό κινητήρα δείχνει αρκετά σίγουρη στις επιλογές της και ο πρώτος της οδηγός εξαιρετικά ψύχραιμος στην εκτέλεση τους.
Στον κυριακάτικο αγώνα απολαύσαμε, ως θεατές, την αρμονική σύνθεση σχεδιασμού και εκτελέσεως μιας πράξεως από τους ειδικότερους του πλανήτη. Στις τέσσερις προηγηθείσες συναντήσεις του αγωνιστικού τριημέρου ρυθμίστηκαν και επαναρυθμίστηκαν άνθρωποι και μηχανές έως ότου πετύχουν να σταθούν στην σχάρα εκκίνησης (grid) με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις, δίνοντας την δυνατότητα στους οδηγούς να ξεδιπλώσουν το μέγιστο των ικανοτήτων τους. Ο Φερστάπεν με την ακριβή και ψύχραιμη οδήγηση του, ο Χάμιλτον με την υπέρβαση στην εκκίνηση και τις ελπίδες που αυτή πυροδότησε, ο Πέρεζ με την υπομονή και το κουράγιο να οδηγήσει αφυδατωμένος σε μεγάλο διάστημα του αγώνα, λόγω της βλάβης στην τροφοδοσία των υγρών του, ο Λεκλέρ με τη σταθερά καλή του απόδοση αναφέρονται ως οι κορυφαίοι μεταξύ ίσων. Κάθε αγώνας της Formula 1 αφήνει τον θεατή με την βεβαιότητα της κατίσχυσης του πνεύματος και της θελήσεως επί των δεδομένων και του προκαθορισμένου κόσμου τους. Ο πλουραλισμός των επιλογών και των μορφών τους ανανεώνουν και αιμοδοτούν την ζωή μας σε μία διαρκή κίνηση προς το μέλλον, με ταχύτητες υπερβάλλουσες.
**Η έννοια του high-rake πρωτοεμφανίστηκε από τη Red Bull το 2009, υπό την επίβλεψη του Adrian Newey, σε μια προσπάθεια να φέρουν περισσότερη downforce στα μονοθέσιά τους δημιουργώντας ground effect και αργότερα υιοθετήθηκε από όλο το grid για κάποιο βαθμό. Η ιδέα είναι ότι ένα μονοθέσιο που έχει σχεδιαστεί με μεγαλύτερη γωνία rake είναι σε θέση να παράγει πολύ περισσότερη downforce από την περιοχή του δαπέδου και τον διαχύτη από ένα μονοθέσιο με μικρότερη γωνία rake, λόγω του πρόσθετου όγκου αέρα που δημιουργείται κάτω από το μονοθέσιο. Τα τελευταία χρόνια, η Mercedes επέμεινε στη φιλοσοφία της για το μακρύ μεταξόνιο χαμηλής απόκλισης, δίνοντας στο μονοθέσιο περισσότερο χώρο στο πάτωμα για να δημιουργήσει όγκο στην περιοχή που προηγείται του διαχύτη. Παρά το γεγονός ότι ο κόσμος αρχικά υποπτευόταν ότι οι νέοι κανονισμοί δαπέδου της F1 θα έβλαπταν τα μονοθέσια με υψηλό rake, αποδεικνύεται ότι η μείωση της δυνατότητας των μονοθεσίων με χαμηλό rake να σφραγίζουν τις άκρες του δαπέδου έφερε μεγαλύτερες απώλειες στην απόδοση. Με ένα τμήμα του δαπέδου μπροστά από το πίσω ελαστικό κομμένο, ομάδες όπως η Mercedes φάνηκε να δυσκολεύονται με το σφράγισμα των άκρων του νέου δαπέδου, χάνοντας downforce και εμφανίζοντας κάποιες απροσδόκητες παρενέργειες, ενώ τα μονοθέσια με high-rake πως η Red Bull φάνηκε να επηρεάζονται λιγότερο.
*Ο Τάβο Χέλμουντ (γεν. 24 Φεβρουαρίου 1966, Πόλη του Μεξικού, Μεξικό) είναι Αμερικανός επιχειρηματίας, διοργανωτής εκδηλώσεων και πρώην οδηγός αγώνων. Παρόλο που εργάστηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1986 στο Μεξικό και τους Ολυμπιακούς Αγώνες της ΔΟΕ στην Ατλάντα το 1996, ο Hellmund είναι περισσότερο γνωστός για την καθοδήγηση και την ευθύνη για την επιστροφή των αγώνων της Φόρμουλα Ένα στις Ηνωμένες Πολιτείες για το Γκραν Πρι των Ηνωμένων Πολιτειών στο Όστιν το 2012 και το Γκραν Πρι του Μεξικού στην Πόλη του Μεξικού το 2015. Ήταν επίσης ιδρυτικός εταίρος του Circuit of the Americas στην κομητεία Τράβις του Τέξας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ονομάστηκε ήρωας της F1 της Βόρειας Αμερικής.
