«Οταν κινείσαι πάνω σε λεπτό πάγο, η ασφάλεια εξαρτάται από την ταχύτητα», έχει γράψει ο Αμερικανός φιλόσοφος Ραλφ Εμερσον και ο Μο Φάρα έμαθε από την τρυφερή παιδική ηλικία ότι από την ταχύτητα εξαρτάται, όχι μόνο η ασφάλεια αλλά και η ζωή του. Θύμα παιδικού trafficking, κινήθηκε στις… παρυφές της παρανομίας και προσπάθησε να ισορροπήσει πάνω στον… λεπτό πάγο μιας ζωής που δεν ήταν η δική του. Μέχρι που αποφάσισε να μιλήσει…
Κάτοχος τεσσάρων χρυσών ολυμπιακών μεταλλίων, έξι χρυσών και δύο ασημένιων από παγκόσμια πρωταθλήματα και ανακηρυγμένος ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ, ο Μο Φάρα θα μπορούσε να ενσαρκώνει το όνειρο κάθε ανθρώπου. Οταν όμως τα φώτα έσβηναν αυτός ήξερε ότι ονομάζεται Χουσεΐν Αμπντί Καχίν και αποτελεί θύμα διακίνησης παιδιών. Αυτή η αλήθεια σκοτείνιαζε το λαμπερό βλέμμα του και αποφάσισε να αποκαλύψει τον «αληθινό Μο Φάρα» σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση στο BBC.
Η «ιστορία» του κορυφαίου δρομέα των 5 και των 10 χλμ. έλεγε ότι μεγάλωσε με τους γονείς του στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά η πραγματικότητα διαφέρει. Ο πατέρας του σκοτώθηκε όταν ήταν τεσσάρων ετών και στα εννέα μεταφέρθηκε από την πατρίδα του, τη Σομαλιλάνδη, στη Μ. Βρετανία από μία άγνωστη γυναίκα. Εισήλθε στη χώρα με ψεύτικα χαρτιά για να εργαστεί ως υπηρέτης στο σπίτι της συνοδού του.
Σε ηλικία 12 ετών πήγε στο σχολείο και ήταν σαν φοβισμένο αγρίμι. Μόνο όταν έμπαινε στον στίβο, όπως αφηγείται ο γυμναστής του Αλαν Γουότκινσον στο ντοκιμαντέρ του BBC, το «αγρίμι» ένιωθε να βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον. Ισως γιατί ήξερε ότι μόνο με… την ταχύτητα δεν θα σπάσει ο λεπτός πάγος της ζωής του.
Ο καθηγητής φυσικής αγωγής αποτέλεσε και την πρώτη… σανίδα σωτηρίας του. Ενήργησε ώστε να ανατεθεί η φροντίδα του πιτσιρικά σε μία Σομαλή οικογένεια και η ζωή άρχισε να χαμογελάει στο μικρό «αγρίμι». Ο ίδιος γυμναστής ήταν αυτός που φρόντισε να πάρει ο Φάρα και την υπηκοότητα προκειμένου να αγωνιστεί στον πρώτο διεθνή σχολικό αγώνα.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Αγώνες, ρεκόρ, διακρίσεις, τίτλοι. Και αυτός πάντα να τρέχει πιο γρήγορα, σαν να ήθελε να ξεφύγει από την πραγματικότητα. Οταν όμως έκλεινε τα μάτια γινόταν πάλι το παιδί από τη Σομαλιλάνδη. Από τη μια τα ψευδή παραστατικά της υπηκοότητας, από την άλλη η αλήθεια. Το βάρος δυσβάστακτο… Μέχρι που η οικογένειά του τον προέτρεψε να αφήσει τον Μο Φάρα και να «ξανασμίξει» με τον Χουσεΐν Αμπντί Καχίν για να ξορκίσει τα φαντάσματα. Σενάριο για ταινία; Ισως και να γίνει… Τα καλύτερα σενάρια όμως τα γράφει η ζωή.
