«Τόφικ Μπαχράμοφ» για πολλούς είναι το γήπεδο όπου αγωνίστηκε χθες ο Ολυμπιακός κόντρα στην Καραμπάγκ. Για τους πιο παλιούς είναι ο Αζέρος επόπτης χάρη στον οποίο κατακυρώθηκε το θρυλικό πλέον γκολ (κι ένα από τα τρία) του Τζεφ Χερστ στον τελικό του Μουντιάλ του 1966, όταν η Αγγλία κατέκτησε το μοναδικό τρόπαιό της στη διοργάνωση, κόντρα στη ∆. Γερμανία (4-2 τελικό σκορ).
Γεννημένος το 1925 στο Μπακού, o Μπαχράμοφ ερωτεύτηκε το ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία. Λέγεται ότι πάνω στο παιχνίδι έσκισε τις μπότες του και για να προλάβει την οργή της μητέρας του, παρακάλεσε τον τσαγκάρη να τις μπαλώσει με αντάλλαγμα να δουλέψει εκεί για όσο χρειαζόταν, προκειμένου να ξεπληρώσει την επισκευή.
Αγωνίστηκε σε τρεις ομάδες του Μπακού, ώσπου ένας τραυματισμός τον ανάγκασε να αποσυρθεί. Το μικρόβιο της διαιτησίας το «κόλλησε» το 1951 σε έναν αγώνα της ομάδας νέων της Ντιναμό, όταν χρειάστηκε να κάνει τον διαιτητή, αφού ο πραγματικός «άρχοντας» της αναμέτρησης δεν είχε εμφανισθεί.
Στις 30 Ιουλίου του 1966, έμελλε να πρωταγωνιστήσει στην πιο αμφισβητούμενη φάση όλων των Παγκοσμίων Κυπέλλων, όταν το σουτ του Χερστ τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι του Τιλκόφσκι στο 101΄ του τελικού με τη Δ. Γερμανία και χτύπησε με δύναμη στο έδαφος για να διώξει ο Βέμπερ. Ο διαιτητής Γκάτφριντ Ντιένστ έτρεξε στον Μπαχράμοφ για να τον συμβουλευθεί, όμως ο Αζέρος ήταν κατηγορηματικός: «Είναι γκολ».
Για την Αγγλία ο Μπαχράμοφ έγινε ο αγαπημένος «Ρώσος επόπτης». Mάλιστα, το 2006 σε αγώνα των «τριών λιονταριών» με το Αζερμπαϊτζάν, οι Αγγλοι οπαδοί φόρεσαν μπλούζες που ανέγραφαν «Μπαχράμοφ 66».
Ο Μπαχράμοφ έφυγε από τη ζωή το 1993. Εκείνη τη χρονιά το Στάδιο Λένιν μετονομάστηκε σε «Τόφικ Μπαχράμοφ». Λίγες ημέρες πριν ξεψυχήσει, είχε ρωτηθεί για πολλοστή φορά για εκείνη την απόφαση. Εκείνος λέγεται ότι είχε ψελλίσει: «Στάλινγκραντ»…
