Είναι δεδομένο πως σε όλο τον κόσμο, σε όλα τα αθλήματα, οι ομάδες δεν μπορούν να κρατηθούν συνεχώς στην κορυφή. Οπως υπάρχει η άνοδος, υπάρχει και η πτώση. Το ζητούμενο από τις διοικήσεις είναι να προφτάσουν να επισκευάσουν τις ρωγμές πριν γκρεμιστεί το οικοδόμημα.
Η συνέχεια εναπόκειται στο κατά πόσον αυτές οι επιβεβλημένες προσθέσεις στην ομάδα θα γίνουν προγραμματισμένα, ώστε σε βάθος χρόνου να επανακτήσει τη σταθερότητά της και να επανέλθει στην κορυφή. Χωρίς κραυγές και αναθεματισμούς. Απλώς… κοιτάζοντας ο καθ’ ύλην αρμόδιος τον εαυτό του στον καθρέφτη, ώστε να αναλογιστεί τις δικές του ευθύνες. Και η βασική από αυτές είναι και η επιλογή των ατόμων που θα αναλάβουν να πετύχουν την ανάκαμψη.
Θεωρώ πως όταν υπάρχουν τα χρήματα, αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Αρκεί τα ποσά που θα δαπανηθούν να είναι σε μεταγραφές ουσίας και όχι βιτρίνας. Γιατί μπορεί αυτές, με τη λάμψη τους, να… τυφλώνουν προσωρινά τον οπαδό, αλλά όταν δει το αποτέλεσμα στον αγωνιστικό χώρο να μην είναι το αναμενόμενο της αξίας τους ή της ιστορίας τους. Είτε λόγω έλλειψης κινήτρου είτε ηλικίας.
Πέραν όμως αυτών. Στο μπάσκετ, με την προσθήκη δύο – τριών πολύ καλών παικτών και με έναν έμπειρο και καταξιωμένο προπονητή, μπορεί σε λίγο χρονικό διάστημα να δημιουργηθεί μια πολύ ισχυρή ομάδα. Αντιθέτως, στο ποδόσφαιρο κάτι ανάλογο χρειάζεται πολύ περισσότερο διάστημα. Γι’ αυτό απαιτείται σωστή επικοινωνιακή πολιτική, ώστε να πειστούν οι οπαδοί να στηρίξουν την ομάδα στα δύσκολα και να έχουν υπομονή. Το να αναζητούνται δικαιολογίες για τις αποτυχίες, σε άλλους παράγοντες, αποπροσανατολίζει προπονητή και παίκτες από τον στόχο τους.
