«Το μόνο που μένει είναι να ευχόμαστε να είμαστε υγιείς και να ελπίζουμε σε κάποιο… θαύμα που θα αλλάξει τα δεδομένα». Με αυτή την ευχή έκλεινα το σχόλιο ένα χρόνο πριν, στον απολογισμό των πεπραγμένων στο ποδόσφαιρο, που είθισται να γίνεται στο τέλος κάθε έτους.
Ευτυχώς που τουλάχιστον στο πρώτο σκέλος έπιασε. Αντιθέτως για το δεύτερο, όπως γνωρίζετε, τα «θαύματα» μας… τελείωσαν από το 2004. Και μάλλον θα πρέπει να συμβιβαστούμε και να ζούμε στη μιζέρια μας, μέσα στην οποία θα πανηγυρίζουμε επειδή η εθνική μας ομάδα κατόρθωσε να ανεβεί από την τρίτη στη δεύτερη κατηγορία του Nations League.
Σε συλλογικό επίπεδο, οι όποιες προσδοκίες, ακόμα και σε κάποιες πορείες έστω και στη… Γ΄ Εθνική της Ευρώπης, αποδείχθηκαν φρούδες, αφού οι ενισχύσεις των «Ευρωπαίων» μας αναλώθηκαν μόνο, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, στους εντυπωσιακούς τίτλους των αθλητικών ΜΜΕ. Στην πράξη απογοήτευση…
Η οποία αναμένεται να μας περιβάλλει και το 2023, αφού οι αντιπαραθέσεις των παραγόντων –που πηγάζουν από προσωπικά συμφέροντα–, η αμφισβήτηση των πάντων από τους πάντες, η έλλειψη βούλησης των αρμοδίων αρχών να επιβάλουν τους νόμους, που οι ίδιοι νομοθέτησαν, εξακολουθούν να υπάρχουν.
Γι’ αυτό και για το μόνο που πλέον μπορούμε να ευχόμαστε, όχι μόνο για το ποδόσφαιρο, αλλά και για πολλούς άλλους κοινωνικούς τομείς, είναι να έχουμε την υγειά μας.
