Η αντιμετώπιση του ποδοσφαιριστή που κατά την διάρκεια ενός αγώνα τραυματίζεται και αρχίζει να σκέφτεται το αβέβαιο μέλλον του, είναι σχεδόν πάντα η ίδια: Ενα χαδι και δυο λόγια παρηγοριάς από τους συμπαίκτες του, ενίοτε και από τους αντιπάλους, ένα χτύπημα συμπαράστασης στην πλάτη από τον προπονητή και το υπόλοιπο τιμ, ένα ζεστό χειροκρότημα από την εξέδρα κατά την αποχώρηση από τον αγωνιστικό χώρο.
Αυτό είναι ίσως το πιο ελπιδοφόρο μήνυμα για την σύντομη επάνοδο του, η στήριξη αλλά κυρίως η πίστη προς τις ικανότητές του.
Για τον Ομάρ Ελ Καντουρί, την Κυριακή τα πράγματα ήταν… περίπου έτσι.
Οταν μόλις στο 17ο λεπτό ξάπλωσε στο χορτάρι, βγάζοντας τις επικαλαμίδες του, το σκηνικό θύμισε μια επανάληψη με τις παλαιότερες άτυχες στιγμές του. Απο το 10΄ που έκανε νόημα στον Λουτσέσκου για αλλαγή, γνώριζε καλά και ο ίδιος πως αυτη την φορά, δεν θα έχει την αποδοχή από την Τούμπα. Και δεν έπεσε έξω. Κατευθυνόμενος στον πάγκο ξέσπασε σε λυγμούς ενώ από την εξέδρα, το χειροκρότημα μαζί με τα σφυρίγματα αποδοκιμασίας συνέθεταν αντιφατικούς ήχους και συναισθήματα.
Δεν ήταν η πρώτη, ούτε η δεύτερη, ούτε η τρίτη αλλά μάλλον είναι η τελευταία φορά που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θα δουν τον Μαροκινό να φεύγει υποβασταζόμενος από τον αγωνιστικό χώρο. Ενα σπάνιο ταλέντο, που στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία, στα 27 του, και εν ενεργεία διεθνής με την εθνική της χώρας του, ήρθε στην Θεσσαλονίκη έχοντας μια εξαιρετική προϋπηρεσία στο Καμπιονάτο (Μπρέσια, Νάπολι, Τορίνο, Εμπολι).
Το γεγονός πως υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο, με τον ΠΑΟΚ να πληρώνει στην Εμπολι, 1,3 εκ. ευρώ για την αγορά του, στον ίδιο ένα εκατομμύριο ετησίως και στον μεγαλοατζέντη του Μίνο Ραϊόλα 500.000 ευρώ ως προμήθεια, ήταν απτό δείγμα, ότι πάνω του, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ βάσιζαν πολλά.
Αυτό που δεν γνώριζαν ή αν το γνώριζαν δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν πόσο καταλυτικά θα παρέμβαινε στην πορεία του με τα ασπρόμαυρα, ήταν η ευπάθεια του στους τραυματισμούς.
Το καλοκαίρι του 2017, όταν και το όνομά του κυκλοφορούσε στα μεταγραφικά σενάρια του ΠΑΟΚ, στην πιάτσα των agent η μοναδική λέξη που έβγαινε από τα χείλη του ήταν μια: «γυάλινος»…
Ο χαρακτηρισμός «γυάλινος» είναι για έναν ποδοσφαιριστή χειρότερος ίσως και από το… «άμπαλος». Ο Ελ Καντουρί από νωρίς φρόντισε να σβήσει κάθε αμφιβολία για το πόσο μπάλα ξέρει. Δυστυχώς όμως και για τον ΠΑΟΚ και για ίδιο, επιβεβαίωσε το πρώτο.
Στην πρώτη του σεζόν (2017-18) στην Θεσσαλονίκη, στις 2/12/2017, ο «Δικέφαλος» αντιμετώπιζε την Ξάνθη στα Πηγάδια και μόλις στο 8ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Ομάρ Ελ Καντουρί ένιωσε τράβηγμα στο δεξί του πόδι. Η πρώτη εν Ελλάδι θλάση του ήταν γεγονός, με τον Μαροκινό να χάνει τα τέσσερα επόμενα παιχνίδια πρωταθλήματος και δύο του κυπέλλου.
Επέστρεψε στην δράση στις 21/1/2018 όταν και αγωνίστηκε για 9 λεπτά στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα Σμύρνης στην Τούμπα, όμως στις 4/2/2018 τραυματίστηκε ξανά. Ο Καντουρί έμεινε εκτός για έναν ακόμα μήνα, χάνοντας έξι ματς πρωταθλήματος και δύο Κυπέλλου. Κάπως έτσι, στην πρώτη του σεζόν στην Τούμπα έχασε 14 παιχνίδια λόγω τραυματισμών.
Την χρονιά 2018-2019 ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητος. Πήρε σχεδόν από όλους τους παίκτες του το 100% των δυνατοτήτων τους όχι όμως και από τον πιο ποιοτικό του παίκτη. Στις 24 Φεβρουαρίου, στο ντέρμπι με τον Άρη στο «Κλεάνθης Βικελίδης» τραυματίστηκε εκ νέου, χάνοντας τον προημιτελικό Κυπέλλου με τον Πανιώνιο στην Τούμπα και τρία παιχνίδια πρωταθλήματος, έχοντας προηγηθεί η απουσία του από τα παιχνίδια με Ολυμπιακό και Απόλλωνα Σμύρνης στο ξεκίνημα της περιόδου.
Το «σιωπηλό» πωλητήριο
Στον ΠΑΟΚ αντιλήφθηκαν πως η επένδυσή τους είναι κοντά στο να τιναχτεί στον αέρα και το καλοκαίρι του 2019 έβαλαν σιωπηλό πωλητήριο στον ποδοσφαιριστή με την συναίνεση και του ίδιου.
Η Σταντάρ Λιέγης πάντα είχε ως απωθημένο την απόκτηση του Βελγοαναθρεμμένου μέσου. Για να ακριβολογούμε, από τότε που αναδείχθηκε στις μικρές ομάδες της Αντερλεχτ. Ο Ομάρ την ώρα που ετοίμαζε τις βαλίτσες του για το ταξίδι και την επιστροφή στη χώρα όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, πληροφορήθηκε από τον ατζέντη του ότι η Σταντάρ αποφάσισε να ματαιώσει τη μεταγραφή. Η επίσημη δικαιολογία ήταν η διαφορά στο οικονομικό, ο πραγματικός λόγος, το βέτο του Μισέλ Πρεντόμ, που προτίμησε την λύση του 24χρονου Άντονι Λιμπόμπ της Ναντ αντί του εύθραυστου Μαροκινού.
Η σεζόν που ακολούθησε (2019-20) ξεκίνησε με έναν ελαφρύ μυϊκό τραυματισμό που του στέρησε την συμμετοχή του στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο στην Τούμπα για την 2η αγωνιστική. Επανήλθε αλλά η θλάση τον επισκέφθηκε τον Οκτώβριο αφήνοντας εκτός σε δύο ακόμη αγώνες πρωταθλήματος εκτός και συνολικά 21 μέρες στα πιτς.
To κακό ολοκληρώθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου, με έναν σοβαρό τραυματισμό στον αστράγαλο που τον άφησε εκτός για 1,5 μήνα, και του στέρησε την συμμετοχή σε επτά παιχνίδια πρωταθλήματος και τρία Κυπέλλου, ενώ επιστρέφοντας στην δράση, έπαθε και μια νέα θλάση κατά τη διάρκεια παρουσίας του στην Εθνική Μαρόκου, τον Μάρτιο.
Καιγόταν στο… «ζέσταμα»
Η χρονιά 2020 – 21 αποτέλεσε την αγωνιστική όαση για τον Ελ Καντουρί και ήταν αυτή που έφερε την ανανέωση του συμβολαίου του με τον σύλλογο.
Μόνο ένας τραυματισμός τον…επισκέφτηκε και αυτός στο φινάλε της σεζόν, στο παιχνίδι των πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Εχασε τον δεύτερο ημιτελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ στην Τούμπα, τα τέσσερα επόμενα ματς των πλέι οφ αλλά και το νικηφόρο τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, έχοντας δοκιμάσει το πόδι του κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης και αναγκάζοντας τον Πάμπλο Γκαρσία να τον αντικαταστήσει με τον Αμρ Ουάρντα.
Η επιστροφή του Ραζβάν Λουτσέσκου στην ομάδα το καλοκαίρι του 2021 αποτέλεσε ένα ευχάριστο μαντάτο για τον παίκτη, που μαζί με τους Βιεϊρίνια και Μπίσεσβαρ αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της παλιάς και της νέας γενιάς του ρόστερ. Η παρουσία του στα τέσσερα παιχνίδια της προκριματικής φάσης του Europa Conference League ήταν εξαιρετική, όμως μια νέα θλάση τον έκανε να χάσει τα πέντε πρώτα ματς πρωταθλήματος και τα δύο πρώτα στους ομίλους του Conference. Επέστρεψε αλλά τραυματίστηκε εκ νέου κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης του αγώνα με τη Λίνκολν στην Τούμπα στις 9 Δεκεμβρίου!
Ξανά εκτός «μάχης», αυτή τη φορά για 2,5 μήνες, διάστημα στο οποίο ο ΠΑΟΚ στερήθηκε τις υπηρεσίες του σε 10 ματς πρωταθλήματος και τρία Κυπέλλου, για να ακολουθήσει η απουσία του λόγω κορονοϊού από τον αγώνα ρεβάνς με τη Γάνδη στο Βέλγιο αλλά και το παιχνίδι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα.
Στο ιστορικό παιχνίδι με την Μαρσέιγ στο Βελοντρόμ για τα προημιτελικά του Conference, ο Μαροκινός ξεδίπλωσε στο χορτάρι όλο το ταλέντο του και με το γκολ του στην ήττα με 2-1 κράτησε ζωντανές τις ελπίδες για πρόκριση στην ρεβανς της Τούμπας. Μια εβδομάδα αργότερα τις έσβησε ο ίδιος αφού κατά τη διάρκεια του «ζεστάματος» του αγώνα με τους Μασσαλούς, ήρθε η θλάση δευτέρου βαθμού στον τετρακέφαλο τραυματισμός που τον άφησε εκτός δράσης για ένα μήνα!
Ενας τραυματισμός που ήταν η επιβεβαίωση πως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
«Δικό τους το πρόβλημα…»
Στα social media οι οπαδοί του ΠΑΟΚ έφτασαν στο άλλο άκρο. Σε μια ανάρτηση που έγινε viral, ο Ομάρ φαινόταν να πανηγυρίζει φωνάζοντας γκολ και μετά να διαμαρτύρεται ότι έκλεισε ο λαιμός του. Σε κάθε θλάση τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν όπως και οι προτροπές στον Ιβάν Σαββίδη να… σχολάσει τον «χρυσοπληρωμένο γυάλινο».
Σε μια συνέντευξη το περασμένο καλοκαίρι, έδωσε την απάντησή του.
«Η αλήθεια είναι πως όταν ήμουν μικρός επηρεαζόμουν από τα σχόλια και ενδιαφερόμουν να δω τι γράφουν και λένε για μένα. Είναι πρόβλημα δικό τους και όχι δικό μου να γελάνε και να αστειεύονται με τον τραυματισμό κάποιου. Στα 32 μου πλέον αυτό δεν με απασχολεί. Και εγώ ξέρω για αυτά τα σχόλια αλλά ξέρω εγώ ποιος είμαι και ως αθλητής και ως άνθρωπος. Είναι σεβαστό ένας οπαδός να εξαγριώνεται όταν χάνω παιχνίδια λόγω τραυματισμού αλλά και εγώ ξέρω πόσο έχω προσπαθήσει, πόσα ταξίδια έχω κάνει για να βρω τη λύση. Για να μην το κουράζω πλέον στα 32 μου ξέρω από τι πρέπει να επηρεάζομαι και τι πρέπει να προσπερνώ. Και πιστέψτε με, ξέρω εγώ πρώτος πότε έπαιξα καλά και πότε όχι. Δεν περιμένω από τα social media να μάθω αν έπαιξα καλά ή όχι. Πρώτα εγώ είμαι αυστηρός κριτής του εαυτού μου».
Μιλώντας τον περασμένο Δεκέμβριο στο «Sky Sports», με αφορμή την ιστορική πρόκριση του Μαρόκο επί της Ισπανίας στα προημιτελικά του Μουντιάλ, απάντησε με περίσσια ειλικρίνεια στο ερώτημα γιατί δεν ήταν στις επιλογές του Ουαλίντ Ρεγκραγκί.
«Εχω φορέσει το εθνόσημο 30 φορές. Ομως ήξερα πως δεν έχω προσδοκίες να κληθώ. Οι τραυματισμοί δεν με άφησαν…»
Ρέκβιεμ για ένα όνειρο
Ο νέος τραυματισμός του στο χθεσινό παιχνίδι με τον Βόλο ήταν το ρέκβιεμ για ένα όνειρο που πάντα έμενε στην μέση.
Ο ΠΑΟΚ επένδυσε μεγάλα ποσά εδώ και έξι χρόνια γι αυτόν, παίρνοντας ελάχιστα πράγματα από το μεγάλο ταλέντο του. Το συμβολαιό του λήγει τον ερχόμενο Ιούνιο και δεν πρόκειται να ανανεωθεί αφού σε αυτό υπάρχει ο όρος πως για να ενεργοποιηθεί η οψιόν για έναν ακόμη ακόμη χρόνο, πρέπει να φτάσει το όριο συμμετοχών του 50% του συνόλου των φετινών αγώνων του ΠΑΟΚ.
Ηδη η ομάδα έχει δώσει 37 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, ο Καντουρί έχει 19 συμμετοχές (μόλις 7 ως βασικός) και απομένουν άλλα οκτώ ματς συμπεριλαμβανομένου και του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας, στα οποία ο παίκτης πιθανότατα δεν προλαβαίνει κανένα.
Ο Μαροκινός στάθηκε συνεπής μόνο με τους τραυματισμούς στο μεγάλα ραντεβού του με τον ΠΑΟΚ κι αν δεν ήταν μια από τις μεγάλες αδυναμίες του Λουτσέσκου, πιθανότατα θα είχε χαιρετησει εδώ και καιρό.
Σε έξι χρόνια παρουσίας του, από τις 105 βασικές του συμμετοχές, μόνο στις 46 εβγαλε τα 90λεπτα. Ολοι θα τον θυμούνται να φεύγει για τον πάγκο, με την πίκρα στο πρόσωπο και τα δάκρυα στα μάτια για ένα ανεκπλήρωτο στόχο. Και ο ίδιος είναι αμφίβολο αν έχει άλλα ψυχικά αποθέματα να περάσει άλλες δοκιμασίες ή θα κρεμάσει μια για πάντα τα παπούτσια του…
