Η πρόοδος του Γιάννη Κωνσταντέλια μοιάζει να φρέναρε λιγάκι μετά από τον εντυπωσιακό τρόπο που μας συστήθηκε μερικούς μήνες νωρίτερα, αλλά ήταν αρκετή για να μας θυμίσει ότι υπάρχουν «διαμάντια» που μπορεί να κρύβονται στις «αποθήκες» μιας ομάδας πριν τα βρει, τα κατεργαστεί και τα βγάλει στη βιτρίνα της.
Ο νεαρός άσος του ΠΑΟΚ ξάφνιασε με όλα όσα μας έδειξε στο χορτάρι όταν άρχισε να τον εμπιστεύεται ο Ραζβάν Λουτσέσκου μετά την επιστροφή του από τον (άκαρπο) δανεισμό του στην Έουπεν. Το δειλό στην αρχή και πιο θαρρετό στη συνέχεια ενδιαφέρον ξένων ομάδων για την περίπτωσή του, μας υποψιάζει ότι εάν ξαναβρεί το ρυθμό του και επιστρέψει στα στάνταρ απόδοσης που μας είχε καλομάθει, πολύ σύντομα θα έλθει μια μεγάλη πρόταση από το εξωτερικό για να τον ανεβάσει σε πιο υψηλό επίπεδο.
Ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που δείχνει να έχει αντιληφθεί καλύτερα απ’ όλες τις άλλες στην Ελλάδα το πόσο σημαντική πηγή εσόδων μπορεί να αποδειχθεί η σωστή δουλειά στις Ακαδημίες του, πέρα φυσικά από την αγωνιστική ενίσχυση της πρώτης ομάδας με παιδιά που προέρχονται από τα σπλάχνα του. Οι ομάδες του στις μικρότερες ηλικίες είναι πολύ καλύτερες από τις αντίστοιχες ομάδες των ανταγωνιστών του στη Σούπερ Λιγκ 1, όχι μόνο επειδή παίρνει εύκολα συνήθως τα παιδικά – εφηβικά πρωταθλήματα, αλλά κυρίως επειδή προωθεί τα παιδιά τους στην επαγγελματική του ομάδα με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα, συνέπεια και εμπιστοσύνη.
Το κέρδος του είναι πολλαπλό, τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Μόνο στο εφετινό πρωτάθλημα, έχουν πάρει πολλά παιχνίδια στα πόδια τους αρκετά παιδιά από τις Ακαδημίες του, ως βασικά γρανάζια στη μηχανή του και όχι απλώς για να συμπληρώνουν το ρόστερ. Εκτός από τον Κωνσταντέλια, θέση βασικού έχουν ο Κουλιεράκης και ο Λύρατζης, είχε και ο Τσαούσης πριν τραυματιστεί, ενώ σειρά παίρνει σιγά σιγά και ο 17χρονος Τζίμας.
Για τα φτωχά δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας, το κόστος της λειτουργίας των Ακαδημιών του ΠΑΟΚ ζαλίζει γιατί φτάνει σε ποσά που ξεπερνούν το μπάτζετ ακόμα και ομάδων της Σούπερ Λιγκ 1! Τα περίπου 3 εκατ. ευρώ που δαπανά ετησίως ο «δικέφαλος του βορρά» για την εξέλιξη των παιδιών των Ακαδημιών του (κόστος των εγκαταστάσεων, τεχνικό επιτελείο, μασέρ, γιατροί, αποστολές, σχολεία, μισθολόγιο, φιλοξενία ακόμα και των οικογενειών τους όταν χρειάζεται να μετακομίσουν από άλλη πόλη κ.ά) θα τα ζήλευαν κάμποσες ομάδες της ΣΛ1, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σίγουρη επένδυση σε αγωνιστικό και οικονομικό επίπεδο, αρκεί η δουλειά να γίνεται (που γίνεται) σε επαγγελματικά πρότυπα.
Μόνο από τις πωλήσεις παικτών που ανδρώθηκαν στις Ακαδημίες του, αρκετές εκ των οποίων έχουν περάσει «στα ψιλά» αλλά στο σύνολό τους πρόσφεραν ένα αξιοσέβαστο ποσό, ο ΠΑΟΚ έχει εισπράξει τα τελευταία 3-4 χρόνια περισσότερα από 30 εκατ. ευρώ, υπερδιπλάσια απ’ όσα δαπανήσει, έχοντας και πολύ «μαγιά» ακόμα έτοιμη να ακολουθήσει. Ο Τζιόλης έφερε στα ταμεία του 13 εκατ. ευρώ, ο Κουλούρης 3,5 εκατ., ο Κούτσιας 2,5 εκατ., ο Πέλκας 2 εκατ., ο Σταφυλίδης 1,5 εκατ., ενώ περιπτώσεις νεαρών όπως του Μπότση (Κ 17 Ίντερ – 600 χιλ.), Δημητρίου (Βασιλεία – 500 χιλ.) και κάποιων άλλων σε τέτοιο επίπεδο, αυξάνουν στο τέλος τον λογαριασμό. Κι αν μπει στην εξίσωση η περίπτωση του Γιαννούλη που δεν θεωρείται τυπικά δικό του «προϊόν» κι ας είναι στην ουσία (αποκτήθηκε 18 χρονών αντί πινακίου φακής από τον Βατανιακό και εξελίχθηκε μέσα από τον ΠΑΟΚ μέχρι να πωληθεί 7,5 εκατ. ευρώ στη Νόριτς), το κέρδος του γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.
Αν υπάρξει μια σωστή πολιτική και δικαιώσουν οι νεαροί τις προσδοκίες που οι ίδιοι έχουν γεννήσει, σειρά αναμένεται να πάρουν σύντομα και ο Κωνσταντέλιας με τον Κουλιεράκη, με ποσά που μπορεί να είναι και οκταψήφια, δηλαδή πάνω από 10 εκατ. ευρώ για τον καθένα! Και έρχονται κι άλλα παιδιά από πίσω τους που με σωστή δουλειά και σωστή νοοτροπία, κάποια στιγμή θα πάρουν τις ευκαιρίες τους στην επαγγελματική ομάδα, ακολουθώντας τα ίδια χνάρια.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρώτος διδάξας ήταν ο Παναθηναϊκός, κυρίως με την περίφημη γενιά των «Γκουμομπασινάδων» που τόσο πολύ αμφισβητήθηκε (στα όρια του χλευασμού) ακόμα και από τους οπαδούς του στην αρχή, μέχρι να αρχίσουν να γράφουν Ιστορία με τους «πράσινους» και την εθνική ομάδα. Η βασική διαφορά είναι ότι ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύθηκε αυτά τα παιδιά κατά βάση αγωνιστικά και όχι οικονομικά.
Είτε επειδή δεν είχε την… τεχνογνωσία είτε επειδή μπορεί να μην είχε τέτοια πολιτική ή να μην ευνοούσαν οι συγκυρίες της εποχής, χρήματα πήρε ουσιαστικά μόνο από τον Κυργιάκο και τον Σεϊταρίδη. Οι υπόλοιποι τον βοήθησαν να φτιάξει εκείνη τη σπουδαία ομάδα στις παρυφές του 2000, αλλά δεν πωλήθηκαν για να φέρουν ανάλογο όφελος από την οικονομική (και όχι μόνο αγωνιστική) υπεραξία τους.
Θα φανεί παράξενο στα μάτια των περισσότερων φιλάθλων, αλλά στη λίστα των ομάδων που έχουν τεράστια έσοδα από τις πωλήσεις παικτών από τις Ακαδημίες τους είναι αρκετά byers clubs, σύλλογοι δηλαδή που ξοδεύουν πολύ χρήμα για τις μεταγραφές παικτών από άλλες ομάδες. Στην πραγματικότητα, ξοδεύουν μεν εκατομμύρια για τον «αφρό» απ’ όλα τα μέρη του ποδοσφαιρικού πλανήτη, αλλά πουλάνε, πολύ συχνά εντελώς αθόρυβα, παίκτες από τα τμήματα υποδομής τους σε ποσά που δεν γεμίζουν το μάτι, αλλά στον τελικό λογαριασμό, βγάζουν ένα πολύ εντυπωσιακό νούμερο.
Θα περίμενε ποτέ κανείς, για παράδειγμα, ότι πολύ ψηλά στη σχετική λίστα είναι η Τσέλσι, με πωλήσεις παικτών από τις Ακαδημίες της που έφεραν περισσότερα από… 600 εκατ. ευρώ στα ταμεία της; Μάλλον όχι, ειδικά όταν στις περισσότερες περιπτώσεις είναι παίκτες που δεν έπαιξαν καν στην πρώτη ομάδα της! Πέντε εκατ. ευρώ ο ένας για να πάει αθόρυβα στη Μπράιτον πχ, συν άλλα 5-6 ο άλλος για την Κρύσταλ Πάλας κλπ κλπ, η σούμα στο τέλος ζαλίζει, χωρίς να το έχει πάρει είδηση κανείς!
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ένα κλασικό παράδειγμα αγγλικής ομάδας που ξοδεύει μεν πάρα πολλά χρήματα για μεταγραφές, αλλά φροντίζει πολύ τις Ακαδημίες της, με χαρακτηριστικό ότι εδώ και 85 ολόκληρα χρόνια, πάντα μα πάντα στην ενδεκάδα της βρίσκεται τουλάχιστον ένας παίκτης που αναδείχθηκε μέσα από τα τμήματα υποδομής της. Δεν είναι, όμως, καλή στις πωλήσεις και το όνομά της δεν βρίσκεται στη λίστα με τις 10 ομάδες που έχουν εισπράξει τα περισσότερα χρήματα από παιδιά των Ακαδημιών τους.
Το CIES Observatory μάζεψε όλα τα στοιχεία και παρουσίασε πρόσφατα τη σχετική λίστα, με αρκετά ονόματα που όλοι τα… υποψιαζόμασταν, αλλά και κάποια άλλα που δεν θα πήγαινε ποτέ το μυαλό μας. Με αντίστροφη σειρά, ανάλογα με τα έσοδα από τις πωλήσεις παικτών από τα τμήματα υποδομής τους, η κορυφαία 10άδα παγκοσμίως είναι:
Νο 10: Άρσεναλ, με πωλήσεις 400 εκατ. ευρώ
Νο 9: Φλαμένγκο – 438 εκατ. ευρώ
Νο 8. Σάντος – 445 εκατ. ευρώ
Νο 7. Σάο Πάολο – 475 εκατ. ευρώ
Νο 6. Παρί Σεν Ζερμέν (!) – 490 εκατ. ευρώ
Νο 5. Μάντσεστερ Σίτι (!) – 510 εκατ. ευρώ
Νο 4. Άγιαξ – 555 εκατ. ευρώ
Νο 3. Μπαρτσελόνα – 580 εκατ. ευρώ
Νο 2 Τσέλσι (!) – 630 εκατ. ευρώ
Νο 1: Μπενφίκα – 670 εκατομμύρια ευρώ
Η περίπτωση της Μπενφίκα δεν συνιστά καμία έκπληξη, γιατί είναι ολοφάνερο εδώ και πολλά χρόνια ότι έχει εξελίξει σε επιστήμη την ανάδειξη – πώληση ταλέντων που είτε τα έβγαλε η ίδια μέσα από τις Ακαδημίες της είτε τα αγόρασε πολύ φτηνά (σε σχέση με το ποσό που εισέπραξε αργότερα) σε πολύ μικρή ηλικία από άλλες ομάδες και τα έβγαλε με εντυπωσιακό τρόπο προς πώληση στη βιτρίνα της.
Ο Ζοάο Φέλιξ είναι ένα θεαματικό παράδειγμα. Αποκτήθηκε το 2015 (με σχεδόν τίποτα) από τις Ακαδημίες της Πόρτο και σε τέσσερα χρόνια, πριν κλείσει καν τα 20 του, πωλήθηκε στην Ατλέτικο Μαδρίτης με 126 εκατ. ευρώ! Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η περίπτωση του Έντσο Φερνάντεζ. Τον απέκτησε η Μπενφίκα από τη Ρίβερ Πλέιτ τον περασμένο Ιούλιο σε ηλικία 21 ετών έναντι 10 εκατ. και τον πούλησε στην Τσέλσι μόλις έξι μήνες αργότερα, τον περασμένο Γενάρη, με… 121 εκατ. ευρώ!
Όλα αυτά είναι σε άλλο επίπεδο απ’ αυτό του ελληνικού ποδοσφαίρου και σίγουρα τα νούμερα ζαλίζουν. Δείχνουν όμως τον δρόμο, έστω και σε μικρότερη κλίμακα, για να κερδίσουν οι ομάδες μας τον αγώνα για την επιβίωση. Όταν μάθουν να επενδύουν σωστά στα τμήματα υποδομής τους και αντέξουν στην ξενομανία των φιλάθλων και των ΜΜΕ, θα έλθει η στιγμή να πάρουν πολλά περισσότερα πίσω, τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Ταλέντο και πρώτη ύλη υπάρχουν, χρειάζονται όμως όραμα, υπομονή, επένδυση και οργάνωση για να τρυπήσουν το ταβάνι και να αλλάξουν πίστα, περνώντας σε μια άλλη, πολύ καλύτερη, εποχή…
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
