Επτά παιδιά από τις μικρότερες ομάδες του Παναθηναϊκού επέλεξε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς να ακολουθήσουν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της «μεγάλης» ομάδας στην Αυστρία και ήδη έδωσε σε έξι απ’ αυτά χρόνο συμμετοχής στο πρώτο φιλικό με την Βίνερ Βικτόρια. Δύο εξ’ αυτών, ο Καλοσκάμης και ο Μπιλάλ, άνοιξαν από νωρίς λογαριασμό και πέτυχαν από ένα γκολ στο χαλαρό 4-0 των «πρασίνων» επί της (χαμηλής δυναμικότητας) αυστριακής ομάδας, η οποία αγωνίζεται στην 3η κατηγορία της χώρας της.
Ήταν μια καλή αρχή, αλλά δύσκολα θα υπάρξει ανάλογη συνέχεια. Ο Γιοβάνοβιτς ετοιμάζει ομάδα για άμεσα αποτελέσματα και δεν είναι στις προθέσεις του, αρχικά τουλάχιστον, να ρισκάρει μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη για να ανοίξει δρόμο στη νέα γενιά της Παιανίας. Στην περυσινή περίοδο έδωσε μόλις λίγα λεπτά στον Φρόκου πριν οδηγηθεί στο χειρουργείο μετά τον σοβαρό τραυματισμό του και δύσκολα θα αλλάξει ρότα εφέτος, σε μια χρονιά υψηλών στόχων και απαιτήσεων.
Αν και πήραν σχεδόν όλοι τους το βάπτισμα του πυρός στο πρώτο παιχνίδι της νέας σεζόν, είναι δύσκολο να βρουν περισσότερο χώρο στη συνέχεια. Τώρα που μπαίνουν στην προετοιμασία ο νιόπαντρος Μπρινιόλι με τους 7 διεθνείς οι οποίοι έλλειπαν στην πρεμιέρα, είναι σαφές ότι τα περιθώρια θα στενέψουν για τους πιτσιρικάδες, ειδικά όταν θα ανέβει ο συντελεστής δυσκολίας των φιλικών και θα πλησιάζει η ώρα της Ευρώπης, με τη διπλή αναμέτρηση κόντρα στη Ντνίπρο-1, στις 25 Ιουλίου στο Κόζιτσε της Σλοβακίας και στη 1 Αυγούστου στην Αθήνα.
Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που παραδοσιακά επενδύει στις υποδομές της και δίνει πιο εύκολα ευκαιρίες στα δικά του παιδιά να αναδειχθούν. Ήταν η πρώτη ομάδα που οργανώθηκε σωστά στις Ακαδημίες της και δαπάνησε πολλά χρήματα στην επιλογή ταλέντων απ’ όλη την Ελλάδα για τη φιλοξενία-εκπαίδευσή τους στις εγκαταστάσεις της Παιανίας. Στον ίδιο χώρο δουλεύουν ξανά οι μικρές του ομάδες τα τελευταία χρόνια, αν και υπάρχει ένα πλάνο σταδιακής αναβάθμισης των υποδομών στο «Γ. Καλαφάτης» στο Κορωπί, με στόχο κάποια στιγμή να έχει τα απαραίτητα γήπεδα και τις υποδομές για όλες τις ομάδες του συλλόγου κι όχι μόνο τις επαγγελματικές.
Υπήρξαν περίοδοι στο παρελθόν που οι «πράσινοι» βρήκαν διαμάντια στις Ακαδημίες τους. Η περίφημη γενιά των «Γκουμπασινάδων» που τόσο χλευάστηκε ακόμα και από οπαδούς της ομάδας, ήταν ίσως η πιο «χρυσή» φουρνιά του ελληνικού ποδοσφαίρου και η βάση για την εκτόξευση που έφερε την κατάκτηση του Euro 2004. Πριν και μετά, έφταναν μέχρι την πρώτη ομάδα κάμποσοι νεαροί παίκτες από τα τμήματα υποδομών και ορισμένοι εξ’ αυτών κατάφεραν να κάνουν σημαντική καριέρα, αλλά τόσο πολλοί και καλοί ποδοσφαιριστές μαζεμένοι σαν εκείνης της γενιάς των «Γκουμομπασινάδων», δεν ξαναβγήκαν ποιοτικά και ποσοτικά.
Το επόμενο αντίστοιχο εγχείρημα έγινε πριν λίγα χρόνια, όταν ο «μνημονιακός» Παναθηναϊκός έψαχνε από κάπου να κρατηθεί και κρατήθηκε απ’ τα μαλλιά του. Βγήκαν μαζεμένα στον αφρό πολλά παιδιά από τις Ακαδημίες του, αλλά αυτό ήταν μια κίνηση εξ’ ανάγκης και όχι με σωστό προγραμματισμό, γι’ αυτό και δεν απέδωσε ανάλογα. Μπήκαν πολλά παιδιά μαζεμένα στην πρώτη ομάδα χωρίς να έχουν στήριξη από παίκτες κλάσης και εμπειρίας, με τα περισσότερα να λυγίζουν από το βάρος μιας ευθύνης που φορτώθηκε απότομα σε άγουρες πλάτες. Εάν η μετάβαση ήταν πιο ομαλή και προσεγμένη, σαφώς και θα υπήρχαν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
Αυτά τα 7 παιδιά που πήρε ο Γιοβάνοβιτς στην προετοιμασία στην Αυστρία, ζουν αυτές τις μέρες το όνειρό τους και ελπίζουν να αρπάξουν από τα μαλλιά την κάθε ευκαιρία. Δεν θα είναι εύκολο να σταθούν όρθια στον ανταγωνισμό τώρα που ο Παναθηναϊκός μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα και αρχίζει να διεκδικεί πιο υψηλούς στόχους, αλλά για να καθιερωθεί κάποιος σε ένα τόσο ανταγωνιστικό σπορ όπως το ποδόσφαιρο, πρέπει να περνάει τα όρια και να κάνει υπερβάσεις. Την τύχη σου πρέπει να την κυνηγάς και αυτό θα κάνουν οι εκπρόσωποι της νέας γενιάς του Παναθηναϊκού, ελπίζοντας στο καλύτερο.
Και επειδή αυτά τα παιδιά είναι άγνωστα ακόμα στο ευρώ κοινό της ομάδας, ας κάνουμε τις συστάσεις για το καθένα ξεχωριστά, χωρίς σειρά αξιολόγησης:
*Μπιλάλ Μαχάρ Αμπντελραχμάν Ζεενί: Γεννημένος τον Νοέμβριο του 2003 στη Γαλλία από Αιγύπτιο πατέρα και Γαλλίδα μητέρα, ο 20χρονος στράικερ θεωρείται αυθνετικό ταλέντο. Το δείχνουν αυτό και τα πεπραγμένα του, με αποκορύφωμα τον τίτλο του 1ου σκόρερ που μοιράστηκε πέρυσι στη Youth League, με τη διαφορά ότι ο Μπιλάλ πέτυχε 9 γκολ σε μόλις 4 παιχνίδια ενώ ο Μεξ Μέερντινγκ της Άλκμααρ σκόραρε τα δικά του 9 σε 6. Ο πατέρας του ήταν συμπαίκτης του Άκη Ζήκου τη χρονιά που η Μονακό έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και διεθνής με την ομάδα της Αιγύπτου. «Δυναμικός, γρήγορος, θανάσιμος» έγραψε το ιταλικό Tutomercato για τον Μπιλάλ, ο οποίος τη χρονιά 2021-22 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Κ-19 ενώ στην περασμένη περίοδο πέτυχε 13 γκολ σε 22 παιχνίδια, τα 3 με τον Παναθηναϊκό Β στη Σούπερ Λιγκ 2. Δεν έχει πάρει έως τώρα ευκαιρίες από τον Γιοβάνοβιτς γιατί παρά το ύψος του (1,82 μ) δεν έχει «δέσει» ακόμα για να κοντράρεται με άντρες. Το συμβόλαιό του λήγει το 2024 και θα γίνουν συζητήσεις για να επεκταθεί.
*Λεάντρο Φρόκου: Έχει γεννηθεί στην Ελλάδα στις 3 Σεπτεμβρίου του 2003 από Αλβανούς γονείς, είναι μέσος και έχει συμμετοχές στην εθνική Ελπίδων της Αλβανίας. Ήταν ο μεγάλος άτυχος της περυσινής περιόδου. Έκανε προετοιμασία με την πρώτη ομάδα, ικανοποίησε τον Γιοβάνοβιτς στα φιλικά και τον χρησιμοποίησε αλλαγή στο παιχνίδι πρωταθλήματος με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Δεν πρόλαβε να ξαναπαίξει στη Σούπερ Λίγκα γιατί έπαθε ρήξη χιαστού στον αγώνα με τη Τρέντσιν για την Youth League, όπου πέτυχε γκολ. Παρά τον σοβαρό τραυματισμό του, ο Παναθηναϊκός επέκτεινε το συμβόλαιό του για ακόμη 3 χρόνια, μέχρι το 2027.
*Γιώργος Σιδεράς: Είναι 22 χρονών (30/05/02) και αυτή είναι 3η προετοιμασία του με την πρώτη ομάδα. Έπαιξε σε αρκετά φιλικά και παρότι ήταν συχνά σε αποστολές στη Σούπερ Λιγκ 1 την περίοδο 2021-22, δεν έχει κάνει ακόμα ντεμπούτο στο πρωτάθλημα. Είναι κεντρικός αμυντικός με καταγωγή από το Αγρίνιο και ανήκει στον Παναθηναϊκό από το 2018. Πέρυσι έπαιξε σε 24 αγώνες (πέτυχε και 1 γκολ) με τον Παναθηναϊκό Β στη Σούπερ Λιγκ 2. Ήταν η… αδυναμία του Βέλεθ. Ο Ισπανός στόπερ τον πίστευε πολύ και έλεγε ότι θα κάνει σπουδαία καριέρα.
*Δημήτρης Καλοσκάμης: Χαρακτηρίστηκε wonderkid (παιδί – θαύμα) και συμπεριλήφθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο από τον Guardian στους 60 καλύτερους παίκτες της γενιάς του 2005 παγκοσμίως! Η οικογένειά του ζει στις Σπέτσες αλλά επειδή το ταλέντο του ξεχώριζε, γράφτηκε σε πολύ μικρή ηλικία, στις ακαδημίες της Άρσεναλ στην Αθήνα και από εκεί τον διάλεξε ο Παναθηναϊκός, με τον οποίο υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στα 16 του χρόνια. Είναι κεντρικός μέσος, έχει ύψος 1,85 μ και πέρυσι μέτρησε 7 γκολ και 2 ασίστ με την ομάδα Κ-19 των «πρασίνων». Στον Παναθηναϊκό αγωνίζονται και τα δύο μικρότερα αδέλφια του. Ο Γιοβάνοβιτς τον είχε επιλέξει για τη μίνι χειμωνιάτικη προετοιμασία τον περασμένο Δεκέμβριο στην Κύπρο, αλλά είχε… σχολείο και δεν ακολούθησε!
*Γιώργος Κάτρης: Γεννήθηκε στη Σύρο τον Οκτώβριο του 2005 και έπαιξε στον τοπικό Αίαντα, όπου τον ανακάλυψε ο Παναθηναϊκός σε παιχνίδια της Μικτής Κυκλάδων σε ηλικία 15 ετών. Η παραμονή του στους «πράσινους» έμεινε αρκετό στον «αέρα» λόγω της μικρής ηλικίας του και της μεγάλης απόστασης από το νησί που έμενε η οικογένεια του, αλλά ο Κάτρης πέρασε τελικά το… ποτάμι και το 2021 υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο. Αγωνίζεται ως κεντρικός αμυντικός.
*Έλτον Φικάι: Άλλος ένας παίκτης της γενιάς του 2005 (18/10), ο οποίος ξεκίνησε από τις Ακαδημίες του Ολυμπιακού μέχρι τα 12 χρόνια του, πήγε μετά στον Παναθηναϊκό και όταν δύο χρόνια αργότερα φάνηκε να μένει εκτός επιλογών, πήρε απότομα ύψος μέσα σε ένα καλοκαίρι, μετατράπηκε με επιτυχία από σε αριστερό μπακ σε αριστερό στόπερ και καθιερώθηκε. Είναι διεθνής με όλες τις μικρές εθνικές ομάδες της Αλβανίας.
*Σάιρους Μαργκόνο: Γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2001 από πατέρα Ινδονήσιο και μητέρα Ιρανή. Είναι τερματοφύλακας με ύψος 1,90 μ. και πέρασε από τις ακαδημίες του Ντένβερ, του Κεντάκι και της Ίντερ Μιλάνου στις ΗΠΑ, μέχρι να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό το 2021. Πέρυσι έπαιξε σε 8 αγώνες της Σούπερ Λιγκ 2 με τον ΠΑΟ Β. Είναι πολίτης των ΗΠΑ, αλλά τον περασμένο Φεβρουάριο πήρε και ινδονησιακή υπηκοότητα λόγω της καταγωγής του πατέρα του. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα κληθεί σύντομα στην εθνική Ινδονησίας.
