Ο χορός των εκατομμυρίων γύρω από τον Λιβάι Γκαρσία πείθει και τους πλέον δύσπιστους ότι ο 26χρονος επιθετικός της ΑΕΚ είναι αυτή την εποχή το πιο «εξαγώγιμο προϊόν» του ελληνικού πρωταθλήματος. Σπάνια παίκτες που αγωνίζονται στην Σούπερ Λιγκ 1 βλέπουν το κασέ τους να εκτινάσσεται τόσο ψηλά, με διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ως αντάλλαγμα για τη μεταγραφή τους.
Η πιο πλούσια μεταγραφή που έχει καταγραφεί… ανεπισήμως (γιατί επισήμως, οι ελληνικές ομάδες δεν ανακοινώνουν τα ποσά) στα χρονικά του ελληνικού πρωταθλήματος είναι αυτή του Ντάνιελ Ποντένσε από τον Ολυμπιακό στη Γουλβς με περίπου 20,3 εκατ. ευρώ τον Ιανουάριο του 2020, ποσό ελάχιστα μεγαλύτερο από εκείνο που είχε διαθέσει η Σαχτάρ Ντόνετσκ κάμποσα χρόνια νωρίτερα για να αποκτήσει από τους «ερυθρόλευκους» τον Νέρι Καστίγιο. Η διαφορά είναι ότι το ποσό από τη μεταγραφή του Ποντένσε το καρπώθηκε εξ ολοκλήρου ο Ολυμπιακός, ενώ από τα 20 εκατ. της Σαχτάρ, τα περίπου 5 εκατ. πήγαν στο λογαριασμό του Μεξικανού επιθετικού και όχι της ομάδας. Είναι όμως διαφορετικές εποχές, γιατί άλλη αξία είχε το χρήμα το 2007 που πήγε ο Καστίγιο στην Ουκρανία και άλλη το 2020 όταν πήρε μεταγραφή ο Καστίγιο για τη Γουλβς.
Αν επαληθευτούν τα δημοσιεύματα από τη Γαλλία, η Λανς δεν κάνει πίσω μετά από τα πρώτα «όχι» της ΑΕΚ και ετοιμάζει νέα, πιο δελεαστική, πρόταση, για την απόκτηση του Λιβάι Γκαρσία. Επισήμως κανείς δεν έχει επιβεβαιώσει οτιδήποτε, αλλά έτσι όπως πάει η υπόθεση, θα χρειαστεί να πληρώσει η Λανς περισσότερα από 25 εκατ. ευρώ για να κάμψει τις αντιρρήσεις της ΑΕΚ και να αποκτήσει τον Νο 1 μεταγραφικό της στόχο. Λεφτά έχει, άλλωστε. Τα 43 εκατ. ευρώ που εισέπραξε από τη Λειψία για τον Λόις Οπέντα της δίνουν την οικονομική άνεση να κινηθεί σε πιο ψηλό επίπεδο και να επενδύσει σε έναν παίκτη που έχει όλες τις προϋποθέσεις να εκτοξεύσει την αξία του αγωνιζόμενος σε ένα από τα πιο προβεβλημένα πρωταθλήματα του κόσμου.
Το ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο είναι πάντα μια ιδιαίτερη υπόθεση, με συνεχή και απρόβλεπτα limit up και limit down. Αμέτρητες είναι οι περιπτώσεις παικτών που αγοράστηκαν έναντι πινακίου φακής και είδαν την αξία τους να εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, όπως αμέτρητες είναι και οι περιπτώσεις άλλων παικτών που πήραν θορυβώδεις μεταγραφές πολλών εκατομμυρίων ευρώ και τελικά τα χρήματα αυτά πετάχτηκαν στο «πηγάδι». Το ποδόσφαιρο έχει αυτή την παράλογη λογική, που προσφέρει μηδενικές εγγυήσεις για κάθε μεταγραφική επένδυση, ακόμα κι αν θεωρείται βάσει βιογραφικού ασφαλής. Στο ποδόσφαιρο, βλέπετε, ισχύει ό,τι και στα αμοιβαία κεφάλαια: ποτέ οι προηγούμενες αποδόσεις δεν διασφαλίζουν τις μελλοντικές!
Η περίπτωση του Λιβάι Γκαρσία είναι ένα κλασικό παράδειγμα χρηματιστηριακής λογικής και δείχνει πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, το πώς μπορεί μια καλή ή κακή επιλογή σε μια ανύποπτη στιγμή, να αλλάξει θεαματικά την ιστορία. Εν προκειμένω, η ΑΕΚ διαχειρίζεται χωρίς άγχος την υπόθεση και έχοντας βάλει πολύ ψηλά τον πήχη, περιμένει να εισπράξει ένα ποσό μεγαλύτερο των 25 εκατ. ευρώ για τη μεταγραφή του Λιβάι Γκαρσία. Δεν θα είναι δικά της όλα αυτά τα χρήματα, καθώς έχει μόνο το 60% των δικαιωμάτων του. Το υπόλοιπο 40% είναι αδιευκρίνιστο εάν ανήκει εξ ολοκλήρου στην Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ ή εάν το 20% πηγαίνει στην ομάδα του Ισραήλ και το άλλο 20% στον παίκτη και τον μάνατζέρ του.
Όπως και να έχει, το 60% ενός τόσο μεγάλου ποσού άνω των 20 εκατ. ευρώ, θα είναι το μεγαλύτερο που έχει εισπράξει ποτέ η ΑΕΚ από τη μεταγραφή κάποιου ποδοσφαιριστή της. Κι αυτό το ποσό το διακινδύνευσε δύο φορές, τη μία για μόλις 50 χιλ. ευρώ και την άλλη για περίπου 400 χιλιάδες! Η ιστορία δεν είναι πολύ γνωστή. Οι σκάουτ της ΑΕΚ είχαν εντοπίσει αρκετά χρόνια νωρίτερα την περίπτωση του Λιβάι Γκαρσία και όταν έμεινε ελεύθερος από την ολλανδική Αλκμααρ, κινήθηκαν για την απόκτησή του. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος, ο τότε τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ, είχε δει στο πρόσωπο του 18χρονου επιθετικού μια χρυσή ευκαιρία αλλά έχασε την υπογραφή του γιατί του πρόσφερε 100 χιλ. ευρώ ενώ αυτός ζητούσε 150 χιλιάδες! Το ποσό αυτό το έδωσε τελικά η Κιριάτ Σμόνα από το Ισραήλ και τον απέκτησε, με την ΑΕΚ να συνεχίζει να παρακολουθεί την εξέλιξή του.
Την επόμενη χρονιά, η μετοχή του Λιβάι Γκαρσία εκτοξεύθηκε αλλά πάλι σε λογικά νούμερα. Η ρήτρα του ήταν 600 χιλ. ευρώ και στις διαπραγματεύσεις που έγιναν με την Κιριάτ Σμόνα, υπήρχε διάθεση να τον παραχωρήσει με μικρότερο ποσό, γύρω στις 400 χιλ. ευρώ. Και πάλι η ΑΕΚ ήταν διστακτική, με συνέπεια να μπει στη μέση η Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ που έδωσε τα χρήματα και τον απέκτησε. Ούτε αυτή τη φορά η ΑΕΚ έχασε την επαφή με τον παίκτη. Τον παρακολουθούσε στενά κι όταν είδε ότι γινόταν ολοένα και καλύτερος, τον απέκτησε αργότερα δίνοντας στην Μπεϊτάρ περίπου 2,3 εκατ. ευρώ, σχεδόν 15 φορές παραπάνω από τα χρήματα που χρειαζόταν στις πρώτες συζητήσεις για το 100% των δικαιωμάτων του και όχι για το μόλις 60% που απέκτησε τελικά!
Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει την εξέλιξη του Λιβάι Γκαρσία, αν είχε έλθει από τότε στην Ελλάδα, σε ηλικία περίπου 19 ετών. Μπορεί να είχε εξαφανιστεί μην αντέχοντας τον ανταγωνισμό σε τόσο μικρή ηλικία, μπορεί όμως να είχε εξελιχθεί πολύ νωρίτερα και τα κέρδη της ΑΕΚ, αγωνιστικά και οικονομικά, να ήταν πολλαπλάσια. Με τα «αν και τα θα» όμως, η ιστορία γράφεται μόνο στις συζητήσεις στα… καφενεία και όχι στην πραγματική ζωή και στο ποδόσφαιρο. Εστω και καθυστερημένα, η ΑΕΚ έκανε τη σωστή κίνηση και έσωσε την παρτίδα. Πήρε πολλά αγωνιστικά από τον Λιβάι Γκαρσία στα τρία χρόνια που φόρεσε τη φανέλα της και θα πάρει ακόμα περισσότερα εάν τον κρατήσει, κάτι που φαντάζει δύσκολο γιατί από την πλευρά του γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι θέλει να φύγει για να πάει σε ένα πολύ καλύτερο πρωτάθλημα. Αν γίνει η επιθυμία του πράξη και η ΑΕΚ τον παραχωρήσει στη Λανς ή σε κάποια άλλη ομάδα, θα το κάνει έχοντας εισπράξει μια μεγάλη υπεραξία, στην πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας της!
