Στον ημιτελικό των 100 μ. γυναικών της Δευτέρας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου της Βουδαπέστης, η Σακάρι Ρίτσαρντσον, πήρε μετά βίας την πρόκριση για τον τελικό και όλα έδειχναν πως λίγες ώρες μετά, την ίδια μέρα, τίποτα δεν θα τάραζε τα γαλήνια νερά του Δούναβη, ο οποίος «γλείφει» το νεότευκτο στάδιο της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας.
Τίποτα δε φαινόταν ικανό να ανατρέψει την κυριαρχία της Τζαμάικας στην κούρσα της μιας ανάσας στις γυναίκες και να αφήσει μακριά από το ψηλότερο σκαλί του βάθρου τις Σέρικα Τζάκσον και Σέλι-Αν Φρέιζερ-Πράις, οι οποίες έχουν κερδίσει συνολικά 24 μετάλλια σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα (τα 13 από αυτά χρυσά).
Κι όμως, το μεγάλο αυτό αουτσάιντερ από τις ΗΠΑ, η μικροσκοπική 23χρονη «οβίδα» ύψους μόλις 1,55 μ., έκανε την κούρσα της ζωής της και με ένα απίστευτο ντεμαράζ στα τελευταία 50 μ., έκοψε πρώτη το νήμα της κούρσας, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο.
Δύο χρόνια πριν, η Ρίτσαρντσον, με τους 2,4 εκατ. ακόλουθους στο Instagram ήταν μεταξύ των φαβορί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, μόνο που τα όνειρά της έγιναν… καπνός, όταν βρέθηκε θετική σε μαριχουάνα στις ΗΠΑ μετά τον θάνατο της βιολογικής μητέρας της.
Πρώτα έχασε τους Αγώνες και ύστερα, το μεγαλύτερο μέρος του 2022. Ομως, η Αμερικανίδα, επέστρεψε και έκανε το θαύμα απέναντι στις δύο θρυλικές μορφές των σπριντ γυναικών.
«Ο,τι κι αν συμβεί, δεν πρέπει να χάνεις ποτέ τον εαυτό σου. Θα έχετε καλές μέρες, θα έχετε κακές μέρες, θα έχετε καλύτερες μέρες. Θα περάσετε χειρότερες μέρες. Αλλά ζεις για να δεις το αύριο. Κάθε μέρα ο ήλιος δεν λάμπει, αλλά γι’ αυτό αγαπώ το αύριο», τόνισε μετά τον τελικό η 23χρονη.
Η Ρίτσαρντσον πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Οταν ήταν έφηβη, η μητέρα της την εγκατέλειψε και τότε αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Ολα τα χρόνια που ακολούθησαν, δε δίστασε να μιλά ανοικτά για θέματα ψυχικής υγείας.
Πριν από τέσσερα χρόνια έτρεξε τα 100μ. σε 10,75 δευτερόλεπτα, έσπασε το ρεκόρ της εμβληματικής Aλισον Φέλιξ στα 200μ. το οποίο δεν είχε απειληθεί από τους Ολυμπιακούς του 2004 στην Αθήνα. Tον περασμένο Απρίλιο έτρεξε τα εκατό μέτρα σε 10,57 δευτερόλεπτα, σημειώνοντας τον τέταρτο καλύτερο χρόνο στην ιστορία, κέρδισε το πρωτάθλημα των ΗΠΑ τον Ιούλιο και τη Δευτέρα το βράδυ, εν μέσω αποπνικτικής ζέστης έγραψε ένα εντυπωσιακό 10,65 στον πίνακα των χρόνων.
Oμως, ενώ οι πολλοί υποστηρικτές της Ρίτσαρντσον επικεντρώνονται στη γενναία επιστροφή της, οι επικριτές της δείχνουν εμμονή με την εκρηκτική ιδιοσυγκρασία της, φέρνοντας με την πρώτη ευκαιρία στην επιφάνεια, τη σχέση της με τον προπονητή της Ντένις Μίτσελ, ο οποίος αποκλείστηκε για δύο χρόνια το 1998, έχοντας βρεθεί θετικός σε τεστοστερόνη.
«Πάντα λέω να μην τα παρατάς ποτέ. Ποτέ μην επιτρέπετε στα μέσα ενημέρωσης, ποτέ μην επιτρέπετε σε ξένους, ποτέ μην επιτρέπετε σε τίποτα εκτός από τον εαυτό σας να ορίσει ποιος είστε. Θα έλεγα να παλεύεις πάντα, ό,τι κι αν γίνει, να παλεύεις», τόνισε.
Η Ρίτσαρντσον, έχοντας ένα τατουάζ με έναν δράκο στον ώμο της, δείχνει ότι αντλεί αυτή την παράξενη, σκοτεινή δύναμή της από το…περιθώριο. Κάθε φορά που βρίσκεται στριμωγμένη στα «σχοινιά», επιστρέφει με ορμή. Δείχνει ότι όταν είναι αουτσάιντερ -είτε στη ζωή, είτε στο κουλουάρ- τότε παίρνει δύναμη κι επιστρέφει απαλλαγμένη από κάθε λογής βάρος.
Ετσι έπραξε και τη Δευτέρα. Στον ημιτελικό φαινόταν χαμένη, πήρε την πρόκριση με δυσκολία και στον τελικό «χτύπησε» μετά τα 50 μέτρα, αφήνοντας τη Τζάκσον με το ασημένιο μετάλλιο και ένα 10,72 και τη Φρέιζερ με το χάλκινο και 10,77.
«Ο προπονητής μου, η οικογένειά μου, οι υποστηρικτές, αλλά και οι επικριτές μου, αποτέλεσαν τα κίνητρά μου και με έφεραν σε αυτή τη στιγμή», είπε με καμάρι μετά το χρυσό.
