Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε ξανά στην παράταση, ξανά στο ΟΑΚΑ, ύστερα από τον Ολυμπιακό, αυτή τη φορά από τη Μακάμπι με 86-81 για την 4η αγωνιστική της Ευρωλίγκας και υποχώρησε στο 3-1. Οι «ερυθρόλευκοι», ένα 24ωρο πριν, πήραν τη 2η νίκη τους (2-2) και αυτή στην παράταση (επί της Παρτιζάν) και η πρώτη «διαβολοβδομάδα» ύστερα από 4 ματς, φέρνει στην επιφάνεια τα πρώτα συμπεράσματα. Βιαστικά ή μη, θα φανούν στην πορεία.
Το σημαντικότερο απ’ όλα είναι πως όποιος επενδύει στο χτίσιμο σε βάθος χρόνου, μοιραία έχει ισχυρότερο… κυματοθραύστη και μπορεί να απορροφήσει τους κραδασμούς και τις αστοχίες / ατυχίες στην αρχή της σεζόν.
Οταν ο Παναθηναϊκός του Εστεμπάν Μπατίστα το 2014 έπαιρνε το νταμπλ, όντας το απόλυτο αουτσάιντερ, όταν ο Γιώργος Μπαρτζώκας βίωνε την αδικαιολόγητη οργή των οπαδών του Ολυμπιακού και όταν ο Σπανούλης έφτανε στο σημείο να ξεσπά απέναντι στο «ερυθρόλευκο» κοινό τεντώνοντας τα αυτιά του στο ΣΕΦ, πολλοί μιλούσαν για «πράσινα κατεστημένα».
Ελάχιστοι -και μη φανατικοί φυσικά- ήταν σε θέση να αντιληφθούν ότι το… σύστημα «ράβε – ξήλωνε», δύσκολα μπορεί να έχει άμεσα αποτελέσματα απέναντι σε έναν αντίπαλο κορμό ετών, έστω και αποδυναμωμένο.
Οι ομάδες δεν αγοράζονται. Χτίζονται. Με υπομονή, με ισχυρά «αντισώματα» απέναντι στη μουρμούρα και φυσικά με πίστη στο πλάνο. Ο φετινός Ολυμπιακός προσπαθεί να σταθεί όρθιος μέσα από τις απώλειές του και δίνει μάχη να διαχειριστεί τη φυγή των κομβικότερων παικτών του τις προηγούμενες σεζόν, Σλούκα και Βεζένκοφ. Τι τον κρατά «ζωντανό» μέχρι στιγμής; Ο κορμός των παικτών που είναι μαζί τα τελευταία χρόνια και φυσικά ο ίδιος προπονητής.
Στον αντίποδα, ο Παναθηναϊκός, ενισχύθηκε σημαντικά, εκτόξευσε το ποσό του μπάτζετ του, δημιούργησε ένα ρόστερ αξιόλογων μονάδων και με έναν προπονητή καταξιωμένο και με δύο τρόπαια Ευρωλίγκας στην τροπαιοθήκη του, προσπαθεί να γίνει σύνολο με αρχή, μέση και τέλος.
Οπως κάθε μεγάλη ομάδα -όπως και ο Ολυμπιακός του παρελθόντος- έτσι και ο φετινός Παναθηναϊκός, λειτουργεί σαν ένα μεγάλο αστέρι που απειλείται από μια μαύρη τρύπα, η οποία επιχειρεί να το καταβροχθήσει. Οπου «μαύρη τρύπα» μπορούμε να βάλουμε την πίεση που ασκείται λόγω της… βαρύτητας της φανέλας και του συλλόγου.
Απλή φυσική, δηλαδή… Οι «πράσινοι» σε όλα τα επίσημα απαιτητικά τεστ που έδωσαν μέχρι στιγμής, πήραν κακό βαθμό. Ο Αταμάν ακόμη ψάχνεται, όπως και οι παίκτες του. Τα αποτελέσματα δεν είναι καλά, οι εμφανίσεις μάλλον απογοητευτικές και όλοι αυτή τη στιγμή αναζητούν χρόνο και ηρεμία.
Την ώρα που ο Ολυμπιακός στάθηκε όρθιος μέσα από δύο παρατάσεις στην Ευρωλίγκα και πήρε δύο νίκες με πολύ κόπο, αλλά με… αυτόματο πιλότο τους παίκτες των προηγούμενων ετών, ο Παναθηναϊκός παλεύει να αυτοσυστηθεί, έχοντας ελάχιστα επίσημα ματς στα πόδια του, μια μεγάλη απώλεια (Παπαπέτρου) και έναν βασικό παίκτη του (Μήτογλου) να επιστρέφει μόλις το βράδυ της Παρασκευής στο παρκέ.
Η εξέδρα γκρινιάζει, ο Αταμάν εκρήγνυται και οι παίκτες προσπαθούν να απορροφήσουν την πίεση και να παίξουν το μπάσκετ για το οποίο υπέγραψαν παχυλά συμβόλαια. Δύσκολη περίοδος για τους «πράσινους» που βλέπουν ότι δεν μπορούν να αποδώσουν στο παρκέ βάσει των δυνατοτήτων τους, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι ακόμη ομάδα.
Απέναντι στη Μακάμπι στο ΟΑΚΑ πριν από λίγες ώρες, η ελληνική ομάδα είχε στο πρώτο ημίχρονο ποσοστά απαγορευτικά για ένα καλό αποτέλεσμα: 2/13 τρίποντα, 6/17 δίποντα, 8 ασίστ και 8 λάθη με τους πρώτους σκόρερ της σ’ αυτό το διάστημα να έχουν μόλις από 5 πόντους (Λεσόρ, Γκραντ, Αντετοκούνμπο) και ο Βιλντόζα 2 π., ο Σλούκας 3 π. και ο Ερνανγκόμεθ 1.
Ποια ήταν τα νούμερα μετά τη λήξη και της παράτασης; 10/29 τρίποντα, 15/32 δίποντα, 12 χαμένες βολές και 18 λάθη (τα οποία αχρήστευσαν ουσιαστικά τις 18 ασίστ), ενώ χάθηκαν 12 ριμπάουντ από τη Μακάμπι. Πέραν των ριμπάουντ οι «πράσινοι» έχασαν και το μυαλό τους κατά διαστήματα και σ’ αυτό συνέβαλε και η διαιτησία, η οποία παρά τις εξαγγελίες του Μποντίρογκα το καλοκαίρι, δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης. Οι διαιτητές της Ευρωλίγκας μέχρι στιγμής έχουν πολλές και εξόφθαλμες κακές στιγμές, κάτι που δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα.
Για να επιστρέψουμε στα αγωνιστικά, η καταστροφή δεν ήρθε φυσικά. Οι «πράσινοι» πρέπει να μάθουν να δουλεύουν με πίεση και ίσως να πάψουν να σηκώνουν τον πήχη ψηλά, μόνο με τις δηλώσεις.
Η Παρασκευή έδειξε ότι ο Μήτογλου είναι (υπερ)απαραίτητος, ο Αντετοκούνμπο δικαιούται περισσότερο χρόνο, ο Λεσόρ θέλει στήριγμα και ο Βιλντόζα βρίσκει τα πατήματά του, σε αντίθεση με τους Μπαλτσερόφσκι, Γκάι και Ερνανγκόμεθ.
Η χρονιά είναι μεγάλη. Ομως, η επόμενη μεγάλη πρόκληση είναι κοντά: στις 30 Οκτωβρίου οι «πράσινοι» θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ για τη Basket League, σε ένα ακόμη απαιτητικό «κρας τεστ».
Kι εκεί θα πρέπει να παρουσιάσουν μια πειστική απάντηση, ανεξαρτήτως αν έρθει η νίκη ή όχι. Θα πρέπει να παίξουν μπάσκετ και να είναι ανταγωνιστικοί απέναντι στον κυρίαρχο τα τελευταία χρόνια «αιώνιο» αντίπαλο, που διψάει για μία ακόμη επικράτηση, κυρίως για να «ταΐσει» την αυτοπεποίθηση και το γόητρό του.
Αν η ομάδα του Αταμάν εμφανίσει ξανά πρόσωπο Κωνσταντινούπολης ή Περιστερίου, τότε κανείς δεν γνωρίζει αν ο «πράσινος κυματοθραύστης» αντέξει κι αυτά τα απόνερα…
