Eνας θρύλος του ΝΒΑ και ένας του ελληνικού μπάσκετ κυκλοφορούν τις αυτοβιογραφίες τους. Πρόκειται για τον σπουδαίο Σκότι Πίπεν που μεγαλούργησε με τους καλύτερους Bulls όλων των εποχών πλάι στον Τζόρνταν, και τον Μπάνε Πρέλεβιτς που πέτυχε πολύ σημαντικές διακρίσεις τόσο με τη φανέλα του ΠΑΟΚ όσο και με αυτήν της ΑΕΚ.
Ο Σκότι Πίπεν έμεινε στην ιστορία ως το σπουδαίο δεύτερο βιολί στη μαγική ορχήστρα των Σικάγο Μπουλς της δεκαετίας του 1990, ο «Ρόμπιν» του «Μπάτμαν» Μάικλ Τζόρνταν… Μόνο μην του το πείτε, γιατί θυμώνει! Και μάλλον δίκαια, αφού πριν επιλεγεί στο ντραφτ του 1987 από τους Μπουλς η ομάδα δεν είχε περάσει ούτε καν έναν γύρο στα πλέι-οφ στα τρία χρόνια με τον Τζόρνταν στο ρόστερ της.
Ο δρόμος του φτωχόπαιδου από τοΑρκανσο δεν ήταν ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια σε μια αγαπημένη αλλά άγρια χτυπημένη από τη μοίρα οικογένεια και δεν έπαιξε καν σε κολέγιο πρώτης κατηγορίας αφού κανείς δεν του έδωσε την ευκαιρία. Χάρη, όμως, σε μια ευτυχή συγκυρία βρέθηκε στα καλοκαιρινά καμπ πριν από το ντραφτ του ΝΒΑ αν και ως επαγγελματίας ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε με τον σεβασμό που του άξιζε. Πρόσφατα, μάλιστα, βίωσε μία ακόμα τραγωδία με τον θάνατο του πρωτότοκου γιου του.
Με αφορμή το ντοκιμαντέρ Ο Τελευταίος Χορός (The Last Dance) που προβλήθηκε από το Netflix το 2020, ο Πίπεν έγραψε με τη βοήθεια του Μάικλ Αρκας αυτό το βιβλίο, ανοίγοντας για πρώτη φορά την καρδιά του στο πλατύ κοινό. Γράφει γεμάτος ευγνωμοσύνη για όσους τον βοήθησαν να βρεθεί από το ταπεινό Χάμπεργκ στο Basketball Hall of Fame, και δεν παραλείπει να εκφράσει «Χωρίς Περιστροφές» τη γνώμη του για τις διάσημες προσωπικότητες με τις οποίες συνεργάστηκε: τον Τζόρνταν, τον Φιλ Τζάκσον, τον Ντένις Ρόντμαν, τον Τζέρι Κράους και όχι μόνο…
O Σκότι Πίπεν έπαιξε 17 χρόνια στο ΝΒΑ, κατακτώντας έξι πρωταθλήματα και δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια. Το 1996 τιμήθηκε ως ένας από τους 50 κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Είναι ο μόνος μπασκετμπολίστας που έχει κατακτήσει την ίδια σεζόν τίτλο στο ΝΒΑ και χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Το 2020 έγινε μέλος του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Ζει μόνιμα στο Λος Αντζελες.
Τον λένε Μπράνισλαβ Πρέλεβιτς, αλλά όλοι τον φωνάζουν «Μπάνε». Οπως λέει: «Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στα ανοιχτά γήπεδα του Βελιγραδίου. Μου άρεσε πάντα να σουτάρω, και αυτό έμαθα να το κάνω καλά. Εμαθα να κάνω κι άλλα καλά, αλλά ο κόσμος με θυμάται για τα μεγάλα σουτ που πήρα. Κάποια τα έβαλα, κάποια τα έχασα…
Ετσι είναι η ζωή ενός αθλητή: στα εύστοχα σε αποθεώνουν, από τα άστοχα όμως μαθαίνεις. Επαιξα σε διάφορες ομάδες, αλλά πέρασα μια ολόκληρη ζωή στον ΠΑΟΚ. Εκεί ανδρώθηκα, εκεί έζησα στιγμές θριάμβου και πικρίας, εκεί αγάπησα και αγαπήθηκα. Και αν επικρίθηκα λίγο κάποια στιγμή, στο τέλος μένει μόνο η αγάπη.
Νιώθω ευγνωμοσύνη για όσα κέρδισα στην καριέρα μου – αγώνες, τίτλους, χρήματα, αξέχαστες στιγμές, φίλους… Τα περισσότερα όμως τα κέρδισα χάνοντας. Ισως να απορεί κανείς που επέλεξα για τίτλο του βιβλίου μου τη “Δύναμη της Ηττας”. Πιστεύω βαθιά ότι οι ήττες μας, είτε στο γήπεδο είτε οπουδήποτε αλλού, μας καθορίζουν. Μας δίνουν την ευκαιρία να ξανακοιτάξουμε μέσα μας, να παρατηρήσουμε από την αρχή όλη μας τη ζωή. Μας αλλάζουν, μας ωριμάζουν, μας μεταμορφώνουν.
Η ήττα είναι ο πιο χρήσιμος σύμμαχος στην προσπάθειά μας για να γίνουμε αυτό που ονειρευόμαστε… Αυτό το βιβλίο δεν είναι η ιστορία της ζωής μου. Είναι κυρίως τα όσα έμαθα για τη ζωή μέσα από τις στιγμές που με έκαναν τον “Μπάνε” που είμαι σήμερα».
O Mπάνε Πρέλεβιτς γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1966 στο Βελιγράδι. Ο αθλητισμός τον κέρδισε από νωρίς και το μπάσκετ έγινε η μεγάλη του αγάπη. Ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής του Ερυθρού Αστέρα, έγινε διεθνής, και αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης το 1983 με την Εθνική ομάδα παίδων της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Θα μπορούσε να είχε κερδίσει και άλλους τίτλους με την εθνική ομάδα, αλλά το εμπάργκο και ο κατακερματισμός της Γιουγκοσλαβίας διέκοψαν βίαια κάθε σχέδιο και το όνειρο της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Βρήκε διέξοδο και νέο σπίτι στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ, με τον οποίο συνέδεσε τα περισσότερα και πιο σημαντικά χρόνια της αθλητικής του καριέρας. Από το 1988 μέχρι το 2000, όταν και σταμάτησε το μπάσκετ, κατέκτησε δύο ευρωπαϊκούς τίτλους (Κύπελλο Κυπελλούχων το 1991, Κύπελλο Κόρατς το 1994), Πρωτάθλημα (1992) και Κύπελλο Ελλάδας (1995) και με την παρουσία του άλλαξε την ιστορία της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τον Απρίλιο του 2023 αποσύρθηκε η φανέλα του με τον αριθμό «7», ως ένδειξη ύψιστης τιμής για την ανεκτίμητη προσφορά του. Και μετά το 2000 άλλωστε προσέφερε στον ΠΑΟΚ από διαφορετικές θέσεις, ως προπονητής, General Manager και πρόεδρος, συμπληρώνοντας μια παρουσία 30 περίπου χρόνων, από την ημέρα που ήρθε στην Ελλάδα. Αγωνίστηκε για ένα χρόνο στην Κίντερ Μπολόνια με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας (1997) και δύο σεζόν στην ΑΕΚ, με την οποία συμμετείχε στον τελικό της Ευρωλίγκα (1998).
Είναι ιδρυτικό μέλος και γενικός γραμματέας του Επιμελητηρίου Βορείου Ελλάδος. Στη διάρκεια του 2023 απέκτησε πιστοποίηση ως Life Coach, επισφραγίζοντας το έντονο ενδιαφέρον του για θέματα ψυχολογίας και της σημασίας που έχει η σωστή αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων.
Τα βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Mvpublications.gr. Για περισσότερες πληροφορίες: [email protected].
