«Γουέμπλεϊ 1971». Το πρώτο ποδοσφαιρικό ορόσημο, που σημάδεψε γενιές φιλάθλων, βρήκε πλέον το αντίπαλον δέος. Πενήντα τρία χρόνια μετά την εποποιία του Δομάζου, του Αντωνιάδη, του Καμάρα και των άλλων παικτών, η Ιστορία έγραψε πως στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην έδρα της ΑΕΚ, στις 29 Μαΐου ο Ολυμπιακός θα έχει την ευκαιρία να πετύχει τη σπουδαιότερη συλλογική διάκριση: να σηκώσει ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο, κάνοντας πραγματικότητα ένα όνειρο δεκαετιών για τον σύλλογο.
Απέναντι στη Φιορεντίνα οι Πειραιώτες θα διεκδικήσουν το Conference League έχοντας εφαρμόσει στη μεγαλύτερη διάρκεια της χρονιάς το πιο ανορθόδοξο «manual». Φτιάχνοντας ένα πολυπληθές ρόστερ με δεκάδες προσθήκες, πολλές εκ των οποίων χωρίς λογική, και αλλάζοντας τρεις προπονητές, η χρονιά έμοιαζε όχι μόνο χαμένη, αλλά πήγαινε την ομάδα βήματα πίσω.
Στο πρώτο παιχνίδι του 2024, μετά την ήττα από τη Λαμία, έμοιαζε να έχει αγγίξει πάτο. Και εκεί που όλα έδειχναν πως τα λάθη θα διορθωθούν με νέα λάθη, ο ερχομός του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ όχι μόνο τα διόρθωσε, αλλά τα… διέγραψε μια και καλή.
Ακριβώς πριν από τρεις μήνες, στις 11 Φεβρουαρίου, η παρουσία στου Ρέντη ακόμη ενός προπονητή έμοιαζε με ένα κακόγουστο έργο σε επανάληψη. Η κουρασμένη μορφή του νέου κόουτς ταίριαζε ασορτί με την έλλειψη διάθεσης για δουλειά που ένιωθαν οι παίκτες του Ολυμπιακού.
Το πέρασμα των Μαρτίνεθ και Καρβαλιάλ από τα αποδυτήρια, οι επιλογές τους και ο τρόπος προσέγγισης και μετάδοσης των «θέλω» τους είχαν κάνει τους ποδοσφαιριστές να χάσουν ακόμη και την πίστη στις δυνατότητές τους. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που θεωρούσαν πως η κατάσταση μπορεί να αλλάξει, παρά το γεγονός πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος λίγους μήνες πριν είχε κατακτήσει το Europa League. Δύο εξ αυτών οι συμπατριώτες του Ιμπόρα και Κίνι, οι οποίοι ζούσαν την απόλυτη αμφισβήτηση και δεν μπορούσαν να βρουν τον πραγματικό τους ρόλο στην ομάδα.
«Αν προλάβει…»
«Είναι ο καλύτερος προπονητής που θα μπορούσε να έρθει αυτή την ώρα, αλλά δεν ξέρω αν θα προλάβει…», εξομολογήθηκε μετά το τέλος της πρώτης προπόνησης ο Ιμπόρα στον αρχηγό Κώστα Φορτούνη, που είχε τις επιφυλάξεις του.
Λίγο νωρίτερα, ο 63χρονος προπονητής στη γνωριμία του με τους παίκτες είχε καταφέρει να αφήσει τα πρώτα αισιόδοξα μηνύματα. Μίλησε με ρεαλισμό, χωρίς να περιαυτολογήσει, αλλά η έκπληξη ήταν πως αυτή η κουρασμένη μορφή μετέδωσε τόση ενέργεια στους παίκτες του.
«Ισως υπάρχουν κάποιοι που στην αρχή δεν θα τους αρέσει πώς θέλω να παίζουμε. Αλλά μετά θα το απολαύσουν. Σας το εγγυώμαι αυτό. Ολοι κάνουμε επίθεση, όλοι κάνουμε άμυνα. Ολοι μαζί νικάμε, όλοι μαζί χάνουμε. Δεν γίνεται να μην παλεύουμε. Πρέπει να γίνετε πιο θυμωμένοι στο παιχνίδι σας, να έχετε περισσότερη αγριάδα και επιθετικότητα», είπε και εν συνεχεία θέλησε να τους δείξει τι εννοεί.
Σε βίντεο παρακολούθησαν τον Κροάτη άσο της Σεβίλλης Ιβάν Ράκιτιτς, σε δύο διαφορετικές φάσεις: στη μία έκανε άμυνα με τάκλιν, είχε ένταση και διεκδίκησε με πάθος την μπάλα. Στην άλλη δημιούργησε και έφτιαξε γκολ για την ομάδα του. Οταν το pause πατήθηκε, η εξήγηση δόθηκε: «Τι είναι καλύτερο; Να τρέχετε 20-30 μέτρα όλοι μαζί και να κερδίζουμε την μπάλα ή να τρέχουμε πανικόβλητοι 50-60 μέτρα για να κυνηγάμε την αντεπίθεση των αντιπάλων μας;».
Ολοκληρώνοντας το προπονητικό του μανιφέστο, στάθηκε στο προφανές: «Εγώ μπορώ μόνο να δώσω την ιδέα για τη δουλειά. Ομως εσείς είστε οι αρτίστες. Δεν παίζω εγώ. Εάν εσείς είστε καλοί, θα είμαι καλός και εγώ. Εάν δεν είστε καλοί εσείς, εγώ θα είμαι χάλια. Από εσάς εξαρτάται».
Μεταμόρφωση
Ο τρίτος προπονητής της σεζόν μεταμόρφωσε τον Ολυμπιακό από μια ανασφαλή ομάδα σε σύνολο υπεροχής μέσα σε λίγα 24ωρα.
Τα πρώτα σημάδια έγιναν εμφανή στο 1-0 επί της Φερεντσβάρος και επιβεβαιώθηκαν στη νίκη με 4-1 στην Τούμπα. Οι παίκτες ανέλαβαν ρόλους μέσα στο παιχνίδι. Ο Φορτούνης σταμάτησε να τα κάνει όλα μέσα στο γήπεδο.
Εκανε αυτά που του αναλογούν με τις ηγετικές του ικανότητες, αλλά χωρίς υπερβολές, συμμετείχε και ο ίδιος στην επιθετική άμυνα και όλα αυτά πολύ γρήγορα. Ενδεικτικό είναι πως μόλις στο τρίτο παιχνίδι του στον «ερυθρόλευκο» πάγκο, αυτό με τη Φερεντσβάρος στη Βουδαπέστη, η στατιστική έγραψε πως ο Ολυμπιακός έδωσε 204 πάσες στο μισό γήπεδο του αντιπάλου και μόλις 109 στο δικό του μισό. Παράλληλα, ο ίδιος προσπαθούσε να μάθει και να διαχειριστεί κατάλληλα το ρόστερ των 35 παικτών, εκ των οποίων οι εννέα ήταν χειμερινές μεταγραφές. Τα κατάφερε χωρίς να έχει κάποιο μαγικό ραβδάκι, αλλά με δουλειά, συνέπεια και χαμηλούς τόνους.
«Εγώ μπορώ μόνο να δώσω την ιδέα για τη δουλειά. Ομως εσείς είστε οι αρτίστες. Δεν παίζω εγώ. Εάν εσείς είστε καλοί, θα είμαι καλός και εγώ. Από εσάς εξαρτάται», είπε ο Βάσκος προπονητής στους παίκτες του κι εκείνοι τον πίστεψαν.
Σε αντίθεση με τους δύο προκατόχους του που είχαν έντονα ανεπτυγμένο το «εγώ» τους, αυτός μετέφερε στους παίκτες τη φιλοσοφία του με έναν τρόπο που τους ανάγκαζε να την ακολουθήσουν. Ολοι οι ποδοσφαιριστές ένιωσαν χρήσιμοι σε σύντομο χρονικό διάστημα, κατάλαβαν πως ο προπονητής τους πιστεύει στην αξία τους, προσπαθώντας με δικαιοσύνη και ταπεινότητα να καταλήξει σε πρόσωπα.
Ο Τζολάκης
Τρανταχτό παράδειγμα ο Κώστας Τζολάκης. Ενα παιδί που είχε πλούσιο ταλέντο, αλλά του έλειπε η αυτοπεποίθηση για να υπερασπιστεί την εστία της ομάδας. Ή ο Στέφαν Γιόβετιτς με την πλούσια προϋπηρεσία, ο οποίος αμφισβητήθηκε έντονα. Η αξιοποίηση όλων είχε ως αποτέλεσμα τη διατήρηση της ομάδας μέσα στη διεκδίκηση και του πρωταθλήματος, όταν την είχαν όλοι ξεγραμμένη. Τρεις αγωνιστικές πριν από το φινάλε κρατάει την κατάσταση στα χέρια της και με ένα «3 στα 3» κατακτάει τον τίτλο.
Ο Μεντιλίμπαρ στην καριέρα του, προπονώντας μικρομεσαίες ομάδες της Ισπανίας, είχε σχεδόν πάντα το δύσκολο έργο να τις σώζει από τον υποβιβασμό. Το κατάφερνε με αξιοθαύμαστο τρόπο, έχοντας να διαχειριστεί μέτριας ποιότητας ρόστερ.
Λογικό λοιπόν όταν ήρθε στον Ολυμπιακό, και μη γνωρίζοντας το παραμικρό για το ελληνικό ποδόσφαιρο, να αξιολογήσει με υψηλό βαθμό το επίπεδο των παικτών. Ακόμη και πέρυσι στη Σεβίλλη κλήθηκε από τον σύλλογο της Ανδαλουσίας να αναλάβει την ομάδα έχοντας πρωταρχικό στόχο την παραμονή της. Στην πορεία υπενθύμισε στους παίκτες της πως είναι στο χέρι τους να κατακτήσουν ακόμη ένα Europa League, όπως και έγινε, αποκλείοντας κατά σειρά Γιουνάιτεντ, Γιουβέντους και κερδίζοντας τη Ρόμα του Μουρίνιο στον τελικό.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός κατάφερε να ξεπεράσει την ήττα-σοκ με 4-1 από τη Μακάμπι και με το θριαμβευτικό 6-1 να περάσει στα προημιτελικά του Conference, κάπως έτσι να υπερπηδήσει και το εμπόδιο της Φενέρμπαχτσε στα προημιτελικά.
«Πάμε να νικήσουμε»
Οταν επιβεβαιώθηκε πως η Αστον Βίλα θα ήταν ο αντίπαλος του Ολυμπιακού στα ημιτελικά, ο Μεντιλίμπαρ μετέδωσε την πίστη για την πρόκριση. «Πάμε να νικήσουμε. Προτιμώ που παίζουμε με τη Βίλα», είπε και λίγοι τον πίστεψαν. Ανάμεσά τους οι παίκτες του, οι οποίοι έβλεπαν τον άνθρωπο που έχει το know-how. Το πλάνο του απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Premier League και φαβορί για την κατάκτηση της διοργάνωσης ήταν εξαιρετικά δομημένο και τηρήθηκε κατά γράμμα.
Ο ταπεινός Βάσκος προπονητής με την ιστορική ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού έγραψε και τη δική του «χρυσή» σελίδα. Μέσα σε δύο σεζόν θα αγωνιστεί με δύο διαφορετικές ομάδες σε τελικούς διαφορετικών ευρωπαϊκών διοργανώσεων, αποδεικνύοντας πως το προπονητικό κουστούμι μπορεί να χωρέσει στο λευκό μπλουζάκι του.
Δεύτερη ευκαιρία για τη διψασμένη Φιορεντίνα
Πέρυσι έφτασε στην πηγή, αλλά δεν ήπιε νερό, καθώς ηττήθηκε στον τελικό με 2-1 από τη Γουέστ Χαμ, στο φινάλε μιας σεζόν όπου κατέληξε στην όγδοη θέση της Serie A, αλλά πήρε ξανά το ευρωπαϊκό εισιτήριο έπειτα από την τιμωρία της Γιουβέντους. Πλέον στην «OPAP Arena» η Φιορεντίνα έχει μια δεύτερη ευκαιρία να κατακτήσει το Conference League, στόχος στον οποίο έχει αποκλειστικά εστιάσει εδώ και καιρό (στο Καμπιονάτο βρίσκεται στην 9η θέση).
Το στυλ παιχνιδιού της μοιάζει αρκετά με αυτό της ΑΕΚ. Παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, δημιουργεί πολλές ευκαιρίες για να βάλει στο τέλος μόνο ένα ή δύο τέρματα (μ.ό. 1,5 γκολ ανά αγώνα). Βασίζεται στην καλή κυκλοφορία της μπάλας και πιέζει πολύ τον αντίπαλο με στόχο να «χαλάσει» τις επιθέσεις του, παρουσιάζοντας ωστόσο κενά στα μετόπισθεν, κάτι που φάνηκε και στα παιχνίδια με την Μπριζ για τα ημιτελικά. Ο αναμορφωτής της που συμπληρώνει τριετία στον πάγκο της ακούει στο όνομα Βιντσέντζο Ιταλιάνο. Ο 46χρονος τεχνικός, που θεωρείται από τους πιο εξελίξιμους στο ιταλικό ποδόσφαιρο, αξιοποιεί όλο το ρόστερ και κατά κανόνα προτιμάει το 4-2-3-1. Η φιλοσοφία του μοιάζει αρκετά με του Ματίας Αλμέιδα, καθώς ακόμη κι όταν προηγείται δεν κρατάει πίσω την ομάδα για να διατηρήσει το υπέρ της σκορ, αλλά πιέζει ψηλά τον αντίπαλο ακόμη και στο 90΄. Μεσοεπιθετικά η ποιότητά της είναι αδιαμφισβήτητη με παίκτες όπως ο 26χρονος Νικολάς Γκονσάλες. Για την απόκτηση του διεθνούς αριστεροπόδαρου Αργεντινού από τη Στουτγκάρδη ξοδεύτηκαν 24,5 εκατ. ευρώ το 2021. Ο Ανγκολέζος σέντερ φορ Νζολά, ο πολύπειρος Μπελότι αλλά και οι Ντοντό, Μιλένκοβιτς, Μπελτράν και Μέλο δημιουργούν ένα υψηλού επιπέδου σύνολο. Απέκλεισε δύσκολα την Μπριζ στα ημιτελικά με συνολικό σκορ 4-3, ενώ προηγουμένως είχε αφήσει εκτός τη Μακάμπι Χάιφα με συνολικό σκορ 5-4 και τη Βικτόρια Πλζεν με 2-0. Οι «Βιόλα», που ακόμη εμπνέονται από την αύρα του Γκαμπριέλ Μπατιστούτα, φωνάζουν πως θέλουν να προσθέσουν στην τροπαιοθήκη τους τον δεύτερο ευρωπαϊκό τίτλο τους μετά το Κύπελλο Κυπελλούχων το μακρινό 1961.
