Ο Χοσέ Λουίς Σανμαρτίν Μάτο, πιο γνωστός ως Χοσελού, είναι ο νέος ήρωας της Ρεάλ Μαδρίτης και η ιστορία του μοιάζει με ένα μικρό παραμύθι.
Ο άνθρωπος που όταν όλα έμοιαζαν εντελώς χαμένα, πήρε από το χέρι τη Ρεάλ Μαδρίτης και την οδήγησε στον τελικό του Champions League με δύο απανωτά γκολ στα τελευταία λεπτά του ημιτελικού με την Μπάγερν, έχει ένα ιδιαίτερο δέσιμο με τη «βασίλισσα» και μια σχέση μαζί της που κρατά από τα μικρά του χρόνια.
Όσο κι αν σοκαρίστηκαν οι οπαδοί της Ρεάλ όταν τον επέλεξε ο Κάρλος Αντσελότι να διαδεχθεί σε ηλικία σχεδόν 34 ετών τον τεράστιο Καρίμ Μπενζεμά, τον αποδέχθηκαν και τον… ανέχθηκαν γιατί ήξεραν ότι η ιδιότητα του επαγγελματία ποδοσφαιριστή ποτέ δεν τον εμπόδισε να είναι αυτό που πάντα ήταν.
Και τι ήταν; Ένας τρελός υποστηρικτής της Ρεάλ Μαδρίτης, ένας «μερένχες» που ο θεός της μπάλας του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσει με τα μάτια ανοικτά το όνειρο μιας ολόκληρης ζωής, όταν όλα έδειχναν ότι θα μείνει ανεκπλήρωτο!
Στα 33 του μια νέα καριέρα
Αυτή τη δεύτερη ευκαιρία, ο Χοσελού την πήρε από τον Αντσελότι κόντρα σε κάθε λογική. Όσο παράξενη κι αν έμοιαζε η απόφαση του Λουίς ντε Λα Φουέντε να τον καλέσει στην εθνική Ισπανίας ως παίκτη της Εσπανιόλ σε ηλικία 33 ετών, δηλαδή στη δύση της (συμπαθητικής αλλά σε καμία περίπτωση μεγάλης) καριέρας του, άλλο τόσο κι ακόμα περισσότερο έμοιαζε ακατανόητη η επιμονή του Αντσελότι να τον χρήσει διάδοχο του Μπενζεμά.
Πώς ακούγεται άραγε αυτό; Στη θέση ενός πασίγνωστου και σεσημασμένου σκόρερ με σχεδόν 250 γκολ καριέρας με τη φανέλα της, η πάμπλουτη Ρεάλ επιλέγει έναν επιθετικό που βαδίζει στα 34 του χρόνια, τον οποίο απέκτησε με ενοίκιο 500 χιλ. ευρώ από την β’ κατηγορίας Εσπανιόλ, με οψιόν αγοράς μόλις… 1,5 εκατ. ευρώ!
Είναι ομολογουμένως σοκαριστικό ειδικά εάν σκεφτεί κανείς το πόσα εκατομμύρια ευρώ πέφτουν κάθε χρόνο στα πόδια του ποδοσφαιριστή που διαλέγει η Ρεάλ για την κορυφή της επίθεσής της!
Προφανώς και οι δύο έμπειροι προπονητές είδαν στο πρόσωπο του Χοσελού πράγματα που πολλοί άλλοι δεν μπορούσαν να διακρίνουν, γι’ αυτό πήραν την απόφαση να τον επιλέξουν κόντρα σε κάθε λογική, με ορατό τον κίνδυνο να αποτύχουν και να βρεθούν στο στόχαστρο σκληρής κριτικής από διοικήσεις, ΜΜΕ και φιλάθλους. Και οι δύο δικαιώθηκαν για το ρίσκο τους.
Ο 34χρονος επιθετικός μετρά 5 γκολ σε 10 εμφανίσεις με την εθνική Ισπανίας, ένα εκ των οποίων το πέτυχε στο 89’ του ημιτελικού με την Ιταλία και την έστειλε στον τελικό του Nation League με την Κροατία, όπου κατέκτησε το τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία της. Το ίδιο ονειρικό ήταν και το ντεμπούτο του στην εθνική, με δύο γκολ κόντρα στη Νορβηγία, μέσα σε λίγα λεπτά συμμετοχής.
O απόλυτος game changer
Ανάλογη δικαίωση ένοιωσε και ο Αντσελότι. Παρότι το σύστημα που επιλέγει στη Ρεάλ δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να ξεκινάει ο Χοσελού στην αρχική ενδεκάδα, όσες φορές τον φέρνει από τον πάγκο, τον βγάζει ασπροπρόσωπο. Απόδειξη τα 17 γκολ που σημείωσε εφέτος με τη «βασίλισσα», τα περισσότερα παίζοντας ως αλλαγή, με τα δύο απ’ αυτά να τη φέρνουν πολύ κοντά στο 15ο τρόπαιο Πρωταθλητριών – Champions League της ιστορίας της.
Μπήκε αλλαγή στο 81’ και με δύο απλές επαφές στο 88’ και το 91’, έστειλε τη μπάλα ισάριθμες φορές στα δίχτυα του Νόιερ και τη Ρεάλ στον τελικό. Και ανεξάρτητα από το τι θα γίνει στον τελικό με τη Ντόρτμουντ ή στο Euro 24 της Γερμανίας που ακολουθεί ή με τις νέες ισορροπίες που θα φέρει ο ερχομός του Μπαπέ, υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι δεν θα δώσουν οι Μαδριλένοι στην Εσπανιόλ το 1,5 εκατ. ευρώ της οψιόν, έστω κι αν ο ίδιος βαδίζει από τον Μάρτιο στο 35ο έτος της ζωής του;
Αυτή η ευκαιρία που πρόσφερε ο Αντσελότι να κλείσει ουσιαστικά την καριέρα του στην ομάδα που αγαπά από μικρό παιδί, δεν ήταν η πρώτη που είχε ο Χοσελού με τη φανέλα της Ρεάλ. Το πρώτο πέρασμά του από τη Μαδρίτη ήλθε πολλά χρόνια νωρίτερα, στο ξεκίνημα της καριέρας του, αλλά δεν ήταν τότε οι συνθήκες ευνοϊκές για να κερδίσει μια πραγματική ευκαιρία να δείξει τι αξίζει.
Έχοντας μπροστά του στην ιεραρχία τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον Μπενζεμά και τον Μοράτα, η μοίρα του ήταν να μείνει στην Καστίγια, την Β’ ομάδα της Ρεάλ που αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της παρακάτω κατηγορίας. Το περίεργο είναι ότι στα όλα κι όλα δύο παιχνίδια που έπαιεξ με την πρώτη ομάδα της «βασίλισσας», θύμισε τον… Αλεξάντερ Γερεμέγεφ του Παναθηναϊκού! Σκόραρε και στα δύο στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα παίζοντας 10 λεπτά στο ένα και 13 λεπτά στο άλλο, αλλά αυτό δεν αποδείχθηκε αρκετό για να τον κρατήσει στον αφρό και να αλλάξει την ιεραρχία της ομάδας.
Οι οκτώ ομάδες πριν την επιστροφή
Τα 33 γκολ που είχε σκοράρει ο Χοσελού με τη Ρεάλ Β στην 2η κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος, ήταν αρκετά για να τον φέρουν στο στόχαστρο αρκετών άλλων ευρωπαϊκών ομάδων. Μία απ’ αυτές τον διεκδίκησε σκληρά και τον χρυσοπλήρωσε για να τον αποκτήσει από τη Ρεάλ το καλοκαίρι του 2012. Γεννημένος στην Γερμανία, ο Χοσελού έζησε τα παιδικά του χρόνια εκεί πριν επιστρέψει με τους γονείς του στην Γαλικία και η προσαρμογή του στον γερμανικό τρόπο ζωής έμοιαζε εύκολη υπόθεση. Αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που η Χόφενχάιμ προσπάθησε πολύ για την υπογραφή του, χωρίς να πάρει τελικά όλα όσα προσδοκούσε. Τα μόλις 5 γκολ σε 25 αγώνες της απαιτητικής Μπουντεσλίγκα δεν ήταν αρκετά για να δικαιώσουν τα 6 εκατ. ευρώ της μεταγραφής του και την επόμενη χρονιά τον έδωσε δανεικό στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης, όπου διπλασίασε τις επιδόσεις του με 9 γκολ σε 24 αγώνες πρωταθλήματος, συν άλλα 5 στο Κύπελλο.
Η 3η χρονιά του στη Γερμανία βρήκε τον Χοσελού στο Ανόβερο με μεταγραφή 5 εκατ. ευρώ, όπου σκόραρε 10 γκολ σε 30 αγώνες. Αμέσως μετά έπαιξε στην Πρέμιερ Λιγκ με την Στόουκ (4 γκολ σε 22 ματς) με αντάλλαγμα 8 εκατ. ευρώ, επέστρεψε για μια χρονιά στην Ισπανία όπου αγωνίστηκε δανεικός στη Λα Κορούνια (24 εμφανίσεις και 6 γκολ), μέχρι να τον αγοράσει η Νιούκαστλ έναντι 5,5 εκατ. ευρώ, με τη φανέλα της οποίας σκόραρε σε δύο χρόνια μόλις 7 γκολ σε 52 αγώνες. Ακολούθησε μια γεμάτη τριετία στην Αλαβές με 33 γκολ σε 113 εμφανίσεις, για να ζήσει το 2022-23 μια εξαιρετική χρονιά στην Εσπανιόλ με 16 γκολ σε 34 αγώνες πρωταθλήματος. Αυτά τα γκολ δεν μπόρεσαν να κρατήσουν την ομάδα της Καταλονίας στη La Liga, αλλά αποδείχθηκαν αρκετά για να στείλουν τον ίδιο στην εθνική Ισπανίας και εν συνεχεία να του ανοίξουν ξανά την πόρτα της Ρεάλ.
Όλη αυτή η διαδρομή μοιάζει φυσιολογική στη ζωή ενός ποδοσφαιριστή κι ας πέρασε ο Χοσελού από 8 διαφορετικές ομάδες μέσα σε 11 χρόνια πριν επιστρέψει στην αγαπημένη του Ρεάλ. Συνηθισμένο είναι και το συναισθηματικό δέσιμο ενός αθλητή με μια ομάδα, ειδικά εάν τύχει να φορέσει τη φανέλα της σε μικρή ηλικία, πριν προλάβει να χτίσει τον σκληρό χαρακτήρα που αρμόζει σε κάθε επαγγελματία. Αυτό που δεν απαντάται όμως συχνά, είναι η δημόσια εκδήλωση της αγάπης του για έναν σύλλογο όταν ο ίδιος ανήκει σε μια ανταγωνιστική ομάδα του ίδιου πρωταθλήματος, έστω και κατώτερου επιπέδου!
Σε ώριμη ηλικία 32 ετών, ο Χοσελού ήταν ήδη ένας έμπειρος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και έκανε κάτι που δεν θα το έκανε πιθανώς ούτε ένα 18χρονο παιδί που μόλις ξεκινάει την καριέρα του: εμφανίστηκε στον τελικό του Champions League στο Παρίσι φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, λίγο πριν ανακοινωθεί η συμφωνία του με την Εσπανιόλ και μετά από μια επιτυχημένη τριετία με την Αλαβές! Και δεν πήγε να χαθεί κάπου μέσα στο πλήθος των χιλιάδων οπαδών της «βασίλισσας» όπου κανείς φωτογραφικός φακός δεν θα μπορούσε να τον συλλάβει, αλλά εμφανίστηκε καμαρωτός – καμαρωτός στην εξέδρα των συγγενών των ποδοσφαιριστών της ομάδας, όπου όλοι μπορούσαν να τον δουν να πανηγυρίζει!
Η γυναίκα του και μητέρα των δύο παιδιών τους, Μέλανι Κανιθάρες, είναι δίδυμη αδελφή της συζύγου του Ντάνι Καρβαχάλ, από τον οποίο πήρε τα εισιτήρια για τον τελικό με τη Λίβερπουλ, κάνοντας εμφάνιση που τράβηξε την προσοχή! Και οι φωτογράφοι να μην τον εντόπιζαν, φρόντισε και ο ίδιος να κάνει γνωστή τη θορυβώδη παρουσία του, με πολλές πανηγυρικές αναρτήσεις του φορώντας τη φανέλα της Ρεάλ. Μια φανέλα που εκείνη την εποχή ο Χοσελού δεν μπορούσε καν να διανοηθεί ότι θα ερχόταν η στιγμή να την ξαναφορέσει σε κανονικό αγώνα και όχι στην εξέδρα. Κι ακόμα περισσότερο, να υπογράψει ο ίδιος την πρόκρισή της στον τελικό του Champions League, παίρνοντας, όπως δήλωσε, μια τόσο μεγάλη χαρά που μόνο μ’ αυτήν της γέννησης των παιδιών του μπορούσε να συγκριθεί!
