Πληθωρικός και ενίοτε εκρηκτικός χαρακτήρας, ο Εργκίν Αταμάν υποσχέθηκε ότι ο Παναθηναϊκός θα επιστρέψει στην Αθήνα με το 7ο αστέρι ραμμένο στη φανέλα του! Από την άλλη πλευρά, ο Γιώργος Μπαρτζώκας ζήτησε λίγο περισσότερη τύχη απ’ αυτήν που είχε στα δύο τελευταία Final Four, για να επιστρέψει ο Ολυμπιακός από το Βερολίνο με το 4ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του, χωρίς όμως να ρισκάρει με υποσχέσεις.
Οποια κατάληξη κι αν έχει αυτό το ταξίδι, είναι και οι δύο άνθρωποι που έχουν κάθε δικαίωμα να κοιτάνε πολύ, μα πολύ, ψηλά. Ειδικά ο Αταμάν δικαιούται να πει και μια κουβέντα παραπάνω, αφού τα βλέπει όλα διπλά σε σχέση με τον μεγάλο ανταγωνιστή του: βρίσκεται στον πάγκο μιας ομάδας με 6 ευρωπαϊκά ενώ ο ίδιος έχει κι άλλα δύο με την Εφές, τα διπλάσια από τα 3 τρόπαια του Ολυμπιακού και το μονάκριβο ένα που έχει ο Μπαρτζώκας, ο μόνος Ελληνας προπονητής που έχει κατακτήσει την Ευρωλίγκα με ελληνική ομάδα…
Το Final Four του Βερολίνου δεν είναι ο τελικός προορισμός ούτε για τον Παναθηναϊκό AKTOR ούτε για τον Ολυμπιακό. Αν και σημαντική επιτυχία, η συμμετοχή τους σ’ αυτή τη μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ δεν αποτελεί ταβάνι στις φιλοδοξίες τους κι ας μην ήταν κανείς από τους δύο φαβορί για πρόκριση όταν ξεκινούσε η διοργάνωση.
Παρότι έκαναν μεγάλη και ποιοτική αναβάθμιση στο ρόστερ τους, οι «πράσινοι» έφτασαν στην αφετηρία ως η 17η ομάδα της περσινής διοργάνωσης και ήξεραν ότι είχαν πολύ μεγάλη απόσταση να καλύψουν. Οι δε «ερυθρόλευκοι» ξεκίνησαν μεν με την αύρα της συμμετοχής τους στον περσινό τελικό, του δεύτερου διαδοχικού τους Final Four, αλλά, χωρίς τον Σλούκα και τον MVP της περασμένης διοργάνωσης Βεζένκοφ, ελάχιστοι πίστεψαν ότι μπορεί να κάνουν την υπέρβαση και να φτάσουν ξανά έως εδώ.
Για τους δύο «αιώνιους αντιπάλους» του ελληνικού αθλητισμού, το πρώτο μεγάλο στοίχημα ήταν να δώσουν το «παρών» στο ραντεβού του Βερολίνου. Το ότι το πέτυχαν, δεν σημαίνει όμως ότι οι φιλοδοξίες τους καλύφθηκαν και σταματάνε εδώ. Είναι αμφότεροι πεινασμένοι και το δείχνουν με κάθε τρόπο. Θέλουν να γυρίσουν στην Ελλάδα με το τρόπαιο, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων, μόνο ο ένας θα το καταφέρει. Στη χειρότερη, το Κύπελλο θα πάει στη Μαδρίτη ή στην Πόλη, αφήνοντας σε όλους εμάς μια γλυκόπικρη γεύση. Γλυκιά γιατί ζήσαμε το ταξίδι και φτάσαμε ως εδώ, πικρή επειδή η τελευταία πινελιά δεν θα έχει, με το σενάριο αυτό, γαλανόλευκο χρώμα.
Το τελευταίο εμπόδιο στον δρόμο του Παναθηναϊκού για τον τελικό είναι η «ελληνική» Φενέρμπαχτσε τριών δικών του παλιών παικτών (Γιασικεβίτσιους, Καλάθη, Παπαγιάννη) και του Ντόρσεϊ. Εχει όμως κι αυτός στο δικό του ρόστερ δύο παίκτες με θητεία στη Φενέρ, τον Σλούκα και τον Κώστα Αντετοκούνμπο, συν τον Αταμάν που είναι Τούρκος και παιδί της Πόλης!
Το εμπόδιο στον δρόμο του Ολυμπιακού είναι ακόμα υψηλότερο. Η Ρεάλ είναι η κάτοχος του τροπαίου, η ομάδα με τις περισσότερες κατακτήσεις Πρωταθλητριών – Ευρωλίγκας, αυτή που ήταν «σβηστά» στην κορυφή, σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, πρώτη στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες. Ισως καμιά από τις δύο ελληνικές ομάδες να μην προβάλει ως φαβορί στους ημιτελικούς, αλλά αυτό δεν είναι υποχρεωτικά κακό. Αλλωστε, τα φαβορί συνήθως καταποντίζονται και η πρώτη της περιόδου μονίμως αποτυγχάνει!
Οι «ειδικοί» εκτιμούν ότι η καθεμία από τις 4 ομάδες ξεκινά με ποσοστό 25%. Στην πραγματικότητα, πολύ συχνά υπάρχει μία που αποδεικνύεται αδύναμος κρίκος και δεν εμφανίζεται ανταγωνιστική στο κυνήγι του τροπαίου. Αρκετοί θεωρούν ότι τον ρόλο αυτόν θα τον έχει φέτος ο Ολυμπιακός γιατί με τις απώλειες που είχε, συνιστά μεγάλη επιτυχία και μόνο που έφτασε ως το Βερολίνο. Ο Μπαρτζώκας όμως, έχει αποδείξει ότι ξέρει να φτιάχνει στιβαρές ομάδες με καρδιά πολεμιστή, χωρίς να έχει, ελέω χαμηλού μπάτζετ σε σχέση με τον ανταγωνισμό, την ευχέρεια να επιλέγει παίκτες από τα ψηλά ράφια της αγοράς.
Το ζευγάρι Ρεάλ – Παναθηναϊκός είναι μάλλον αυτό που θεωρούν οι περισσότεροι το πιθανότερο για τον τελικό. Μπορεί όντως να το δούμε σε έναν τελικό, ίσως όμως όχι στον μεγάλο αλλά στον μικρό! Τα πάντα είναι ανοικτά σε διοργανώσεις τεσσάρων παιχνιδιών, με τα δύο πρώτα να κρίνουν τη σύνθεση του μεγάλου τελικού. Πιθανό είναι και το σενάριο να δούμε αντιμέτωπους τον Παναθηναϊκό με τον Ολυμπιακό.
Το καλό σενάριο είναι να τους δούμε στον μεγάλο τελικό και το κακό στον μικρό! Αυτό θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματά τους στους ημιτελικούς. Αν είναι τα ίδια, θα βρεθούν σίγουρα αντίπαλοι την Κυριακή, είτε στον μεγάλο τελικό αν έχουν νικήσει είτε στον μικρό εάν έχουν ηττηθεί. Δεν θα συναντηθούν μόνο εάν έχουν διαφορετικά αποτελέσματα στους ημιτελικούς της Παρασκευής. Οποιος νικήσει θα κλείσει εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό και όποιος χάσει για τον μικρό.
Αν προκύψει ελληνικός «εμφύλιος», δεν θα είναι ο πρώτος σε Final Four Ευρωλίγκας. Αυτή είναι 5η φορά που Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα συμμετάσχουν στο ίδιο φάιναλ φορ. Τις τρεις βρέθηκαν αντιμέτωποι στον ημιτελικό, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν δύο νίκες και τους «πράσινους» μία. Η διαφορά, όμως, είναι ότι και τις δύο φορές που ο Ολυμπιακός έφτασε στον τελικό αποκλείοντας τον Παναθηναϊκό έχασε το τρόπαιο, ενώ αντίθετα ο «εξάστερος» το κατέκτησε. Την τελευταία φορά που βρέθηκαν μαζί σε φάιναλ φορ, το 2012 στην Πόλη, οι «ερυθρόλευκοι» πήραν το τρόπαιο χωρίς να βρεθούν αντιμέτωποι με τον Παναθηναϊκό, που αποκλείστηκε στον ημιτελικό από την ΤΣΣΚΑ. Σε ευρωπαϊκό τελικό, δεν έχουν αναμετρηθεί ποτέ.
Σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο όπου και μόνο η πρόκριση του Ολυμπιακού στον τελικό του Conference League θεωρείται ιστορική επιτυχία, στο μπάσκετ τα τρόπαια των ομάδων μας σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι πάρα πολλά, σε σημείο να θεωρείται επιτυχία μόνο η κατάκτηση μιας διοργάνωσης και όχι απλώς η συμμετοχή τους σε τελικό.
Η «Χρυσή Βίβλος» του ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο έχει πολλά κεφάλαια και μεγάλες επιτυχίες, με συνολικά 18 (+1 στις γυναίκες) κατακτήσεις ευρωπαϊκών διοργανώσεων σε όλα τα επίπεδα του ανταγωνισμού, με «ναυαρχίδες» τις 6 Ευρωλίγκες του Παναθηναϊκού και τις άλλες 3 του Ολυμπιακού. Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει την πρώτη κατάκτηση ευρωπαϊκής διοργάνωσης και την ιστορική επιτυχία της ΑΕΚ στο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1968!
Τα 18+1 ελληνικά τρόπαια
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: 6 Ευρωλίγκες (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011).
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: 3 Ευρωλίγκες (1997, 2012, 2013)
AEK: 2 Κύπελλα Κυπελλούχων/ Σαπόρτα (1968, 2000), 1 Τσάμπιονς Λιγκ (2018).
ΑΡΗΣ: 1 Κύπελλο Κυπελλούχων/Σαπόρτα (1993), 1 Κύπελλο Κόρατς (1997), 1 Γιούροκαπ (2003).
ΠΑΟΚ: 1 Κύπελλο Κυπελλούχων/Σαπόρτα (1991), 1 Κύπελλο Κόρατς (1994)
ΜΑΡΟΥΣΙ: 1 Σαπόρτα (2001)
ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: 1 Γιούροκαπ Γυναικών (2010)
Οι κερδισμένοι 19 τελικοί ελληνικών συλλόγων
1968 ΑΕΚ-Σλάβια Πράγας 89-82 (Κύπελλο Κυπελλούχων)
1991 ΠΑΟΚ-Σαραγόσα 76-72 (Κύπελλο Κυπελλούχων)
1993 Αρης-Εφές Πίλσεν 50-48 (Κύπελλο Κυπελλούχων)
1994 ΠΑΟΚ-Στεφανέλ Τριέστε 75-66, 100-91 (διπλός τελικός, Κόρατς)
1996 Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 67-66 (Κύπελλο Πρωταθλητριών)
1997 Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 73-58 (Κύπελλο Πρωταθλητριών)
1997 Αρης-Τόφας Μπούρσα 66-77, 88-70 (διπλός τελικός, Κόρατς)
2000 ΑΕΚ-Κίντερ Μπολόνια 83-76 (Σαπόρτα)
2000 Παναθηναϊκός-Μακάμπι 73-67 (Ευρωλίγκα)
2001 Μαρούσι-Σαλόν 74-72 (Σαπόρτα)
2002 Παναθηναϊκός-Κίντερ Μπολόνια 89-83 (Ευρωλίγκα)
2003 Αρης-Πρόκομ 84-83 (Γιούροκαπ)
2007 Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 93-91 (Ευρωλίγκα)
2009 Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 73-71 (Ευρωλίγκα)
2010 Αθηναϊκός-Ναντέζντα 65-57, 53-57 (Γιούροκαπ Γυναικών)
2011 Παναθηναϊκός-Μακάμπι Τελ Αβίβ 78-70 (Ευρωλίγκα)
2012 Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 62-61 (Ευρωλίγκα)
2013 Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 100-88 (Ευρωλίγκα)
2018 ΑΕΚ-Μονακό 100-94 (Τσάμπιονς Λιγκ)
Οι 12 χαμένοι τελικοί
1992 Ρεάλ Μαδρίτης-ΠΑΟΚ 65-63 (Κύπελλο Κυπελλούχων)
1994 Μπανταλόνα-Ολυμπιακός 59-57 (Ευρωλίγκα)
1995 Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός 73-61 (Ευρωλίγκα)
1996 Βιτόρια Ταουγκρές-ΠΑΟΚ 88-81 (Κύπελλο Κυπελλούχων)
1998 Κίντερ Μπολόνια-ΑΕΚ 58-44 (Ευρωλίγκα)
2001 Μακάμπι Τελ Αβίβ-Παναθηναϊκός 81-67 (Σουπρολίγκα)
2004 Ούνιξ Καζάν-Μαρούσι 87-63 (ΦΙΜΠΑ Γιούροπ Λιγκ)
2005 Λιέτουβος Ρίτας-Μακεδονικός 78-74 (Ούλεμπ Καπ)
2006 Αρης-Ντιναμό Μόσχας 60-73
2015 Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός 78-59 (Ευρωλίγκα)
2017 Φενέρμπαχτσε-Ολυμπιακός 80-64 (Ευρωλίγκα)
2023 Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 78-79 (Ευρωλίγκα)
