Ποτέ στην ιστορία δεν σημειώθηκε τέτοιο comeback. Ποτέ ομάδα, που τη μια σεζόν τερμάτισε 17η στην Euroleague, δεν κατέκτησε το τρόπαιο την επόμενη. Ποτέ, μέχρι τώρα βεβαίως.
Ο Παναθηναϊκός είναι πλέον επτάστερος και δείχνει πανέτοιμος να χτίσει μια νέα αυτοκρατορία, εφάμιλλη αυτής των αείμνηστων Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου, με τεχνικό ηγέτη τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Ο «χρυσοδάχτυλος» Εργκίν Αταμάν, ο οποίος προσγειώθηκε το καλοκαίρι ως δις πρωταθλητής Ευρώπης με την Εφές Πίλσεν, υποσχέθηκε ότι θα φτιάξει μια ομάδα που θα παλέψει για το έβδομο αστέρι, το οποίο θα κοσμεί πλέον την πράσινη φανέλα, ύστερα από ένα ρεσιτάλ άμυνας και επίθεσης τριάντα λεπτών απέναντι στην πανίσχυρη Ρεάλ, η οποία δεν μπόρεσε να κάνει τίποτε άλλο από το να παραδώσει το στέμμα που κατέκτησε πέρυσι.
Και, μάλιστα, μετά από ένα ξεκίνημα που δεν προμήνυε τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Γιατί, εάν η πρώτη περίοδος της Ρεάλ κόντρα στον Ολυμπιακό ήταν τρομακτική (28-10), αυτή με τον Παναθηναϊκό παρέπεμπε σε κάτι εξωγήινο, εξωπραγματικό. Οι Πράσινοι, οι οποίοι είχαν δεχθεί 57 πόντους σε όλο τον ημιτελικό με την Φενέρμπαχτσε, είδαν τους Μαδριλένους να σταματούν στους 36 μετά τα πρώτα δέκα λεπτά (!), με ασύλληπτα ποσοστά ευστοχίας: 8/11 δίποντα, 4/6 τρίποντα και 8/9 βολές.
Και, μάλιστα, με τους πρώτους οκτώ πόντους να φέρουν την υπογραφή του πενταδάτου – έκπληξη Έλι Εντζάι, ο οποίος κάλυψε επάξια το κενό του «σκιάχτρου« Βάλτερ Ταβάρες, ο οποίος βγήκε νωρίς φορτωμένος με δύο φάουλ.
Παραμονές του τελικού, ο Αταμάν στην συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ έλεγε αστειευόμενος ότι ήλπιζε ο Τζάναν Μούσα να μην θέλει να πάρει… εκδίκηση από εκείνον επειδή όταν συνεργάστηκαν στην Εφές Πίλσεν δεν είχε εκτιμήσει όσο (του) άξιζε το ταλέντο του.
Ο Βόσνιος φόργουορντ χαμογέλασε με την ατάκα του Τούρκου προπονητή, αλλά λίγες ώρες αργότερα ήταν αυτός που, με δέκα πόντους, έδωσε το έναυσμα για το επιθετικό ρεσιτάλ μιας ομάδας που μοιάζει με μπασκετικό κομπιούτερ όταν ο Φακούντο Καμπάτσο καταφέρνει να δίνει τον κατάλληλο ρυθμό με την μπαγκέτα του μαέστρου.
Ο Παναθηναϊκός, ο οποίος σε κανένα παιχνίδι φέτος της Euroleague δεν είχε δεχθεί 36 πόντους σε μια περίοδο, παρέμενε «ζωντανός» και στο τιμητικό -11 χάρη στην επιθετική πολυφωνία του, με πρώτο σκόρερ τον Κέντρικ Ναν, παρότι ο Αμερικανός υποχρεώθηκε να αποχωρήσει νωρίς, αφού φορτώθηκε γρήγορα με τρία φάουλ.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο και στο +14, ο (μάλλον υπερόπτης) Τσους Ματέο επέλεξε να αλλάξει την πεντάδα του και να ρίξει ταυτόχρονα τους τρεις 35+ (Σέρχιο Ροντρίγκεθ, Σέρτζι Γιουλ και Ρούντι Φερνάντεθ).
Αυτό το (δεδομένο) λάθος εκμεταλλεύτηκε ο Παναθηναϊκός για να κάνει ένα σερί 8-0 με μπροστάρη τον συγκινητικό Ματίας Λεσόρ και με σαφέστατη βελτίωση στην άμυνα (δεν ήταν και πολύ δύσκολο αυτό…), μειώνοντας στους έξι πόντους και δίνοντας το έναυσμα στον κόσμο του να μετατρέψει την «Uber Arena» σε ένα (μικρότερο) ΟΑΚΑ.
Η δυναμική είχε ξεκάθαρα αλλάξει και ο Αταμάν, ο οποίος έχει καταφέρει να δώσει νοοτροπία νικητή σε μια νέα επί της ουσίας ομάδα, έβγαλε τον άσο που κρατούσε κρυμμένο στο μανίκι του. Ο Λούκας Βιλντόσα, μετά από μια μέτρια έως κακή σεζόν, έδωσε με την (καλώς εννοούμενη) τρέλα του στην σπίθα που χρειαζόταν το Τριφύλλι για να μπει για τα καλά στο ματς.
Συν τοις άλλοις, ο Αργεντινός ήταν αυτός που ήξερε καλύτερα πως να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα Καμπάτσο και ο Παναθηναϊκός ψαλίδισε σημαντικά την διαφορά, παρότι υποχρεώθηκε για επτά λεπτά να παίξει χωρίς τον πιο αξιόπιστο σκόρερ του (Ναν).
Δύο διαδοχικά τρίποντα των Μούσα και Καμπάτσο έδωσαν ανάσα στην Ρεάλ, η οποία όμως είχε πλέον καταλάβει για τα καλά ότι ο… στρατιωτικός περίπατος της πρώτης περιόδου δεν ήταν δυνατό να συνεχιστεί, με τα ποσοστά της να πέφτουν ξεκάθαρα (2/6 δίποντα και 4/10 τρίποντα) και την διαφορά στην ανάπαυλα να είναι μόλις στους πέντε πόντους (54-49), με τον Κώστα Σλούκα να μην θυμίζει σε τίποτα το «φάντασμα» του ημιτελικού, αλλά τον πραγματικό εαυτό του.
Το Τριφύλλι είχε «χαλάσει» το μυαλό της Ρεάλ, Καμπάτσο και Ταβάρες φορτώθηκαν με τρίτο φάουλ στα πρώτα λεπτά της τρίτης περιόδου, στην οποία οι Πράσινοι πέρασαν για πρώτη φορά μπροστά στο σκορ με τρίποντο του Ναν, ο οποίος είχε ανοίξει και κλείσει τον θρίαμβο επί της Φενέρ και έδειχνε ξανά τον δρόμο προς την επιτυχία.
Η αμυντική προσπάθεια της ελληνικής ομάδας άγγιξε την τελειότητα στην τρίτη περίοδο, αφού κράτησε την Ρεάλ των 36 πόντων στο πρώτο δεκάλεπτο στους επτά (!) με 0/9 τρίποντα, όταν μέχρι εκείνο το σημείο είχε 8/16.
Το Τριφύλλι ήταν πλέον στην θέση του οδηγού με την τριάδα Σλούκα – Ναν – Λεσόρ σε πρώτο (επιθετικό) πλάνο, παρ’ ότι δεν εκμεταλλεύτηκε όσο θα μπορούσε το αμυντικό του ρεσιτάλ στην τρίτη περίοδο για να πάρει μεγαλύτερη διαφορά.
Ούτε αυτό, όμως, δεν μπορούσε να πτοήσει την ομάδα του Αταμάν. Το μομέντουμ ήταν (κατά)πράσινο, η διαφορά άρχισε να ανεβαίνει, η Ρεάλ συνέχιζε να αστοχεί στα τρίποντα και, κάπως έτσι, ο αγώνας πήγαινε εκεί που ήθελε ο Παναθηναϊκός. Μετά το -14 στο δωδέκατο λεπτό, το επιμέρους σκορ για τον Παναθηναϊκό στο φινάλε ήταν… 66-41!
Η Βασίλισσα των έντεκα Euroleague, βεβαίως, δεν επρόκειτο να παραδοθεί αμαχητί. Ο Μάριο Χεζόνια «ξύπνησε», ο Γιούλ βρήκε τα πρώτα δύο τρίποντα της ομάδας του στο δεύτερο ημίχρονο, η διαφορά μειώθηκε, αλλά είχε φτάσει η ώρα του Ναν.
Παρότι ήταν από πολύ νωρίς φορτωμένος με τρία φάουλ, ο Αμερικανός έκανε πολύ σωστή συντήρηση στη συνέχεια, προφυλάχθηκε και, όταν η μπάλα «έκαιγε», ανέλαβε να κάνει αυτό για το οποίο τον έφερε ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη: Να τον επαναφέρει στην κορυφή της Euroleague μετά από 13 χρόνια.
Στο πλευρό του, βεβαίως, ο Κώστας Σλούκας ο οποίος, ως άλλος Βασίλης Σπανούλης, διάβηκε αλλά ανάποδα τον Ρουβίκωνα (από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό) και, στην πρώτη του κιόλας σεζόν, κατέκτησε την τέταρτη ευρώ–κούπα με τρίτη διαφορετική ομάδα, όντας απολαυστικός στον τελικό.
Ο εκτός αγώνα Καμπάτσο βγήκε με πέντε φάουλ, η διαφορά έφτασε σε διψήφιο αριθμό και τα πανηγύρια είχαν ήδη αρχίσει. Ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε να περιμένει πολύ καιρό, αλλά είναι και πάλι Βασιλιάς της Ευρώπης. Και είναι αποφασισμένος να μην σταματήσει εδώ. Τα οκτώ τρόπαια της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και, κυρίως, τα έντεκα της Ρεάλ, οι πλέον πολυνίκεις ομάδες στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, είναι λίγο πιο κοντά…
