Την Παρασκευή ο Αρτέμ Ολεξάντροβιτς Ντόβμπικ έχει γενέθλια. Κλείνει τα 27 του χρόνια και ευελπιστεί πως θα τα γιορτάσει σφραγίζοντας την πρόκριση της Ουκρανίας στους «16» του Euro 2024.
Το «θωρηκτό» της Χιρόνα και πρώτος σκόρερ της La Liga είναι ο κύριος λόγος που τα μάτια όλης της ποδοσφαιρικής Ευρώπης είναι στραμμένα στη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο χώρα. Εκτός από τη φυσιολογική συμπόνοια για τα διετή και πλέον δεινά της, η περιέργεια είναι μεγάλη για τον ψηλό, ξανθομάλλη σέντερ φορ που έχει βαλθεί να ξεπεράσει σε κατορθώματα τον σπουδαίο συμπατριώτη του Αντρέι Σεβτσένκο. Αν και στα γερμανικά γήπεδα κάνει τα ίδια που έκανε φέτος στο ισπανικό πρωτάθλημα, τότε θα γίνει ο πλέον περιζήτητος σέντερ φορ της Γηραιάς Ηπείρου. Είναι ο ποδοσφαιριστής που αναμφίβολα όλοι περιμένουν να δουν σε αυτό το Euro.
Η αρχή της προσπάθειας θα γίνει σήμερα το μεσημέρι (16.00) κόντρα στη Ρουμανία και την Παρασκευή με αντίπαλο τη Σλοβακία. Ο Ντόβμπικ θέλει να… κεράσει γκολ και πρόκριση.
Αν κάνουν ένα φλας μπακ οι οπαδοί του Παναθηναϊκού γυρίζοντας τη μνήμη τους στο πρώτο περσινό ευρωπαϊκό παιχνίδι της ομάδας με την Ντνίπρο, θα θυμηθούν καλά πως επί της ουσίας είχαν να αντιμετωπίσουν έναν ανυπότακτο ποδοσφαιριστή που μοίραζε, σκόραρε, έκλεβε, «τρομοκρατούσε». Στη ρεβάνς της Λεωφόρου, περνώντας όλη την άμυνα ισοφάρισε σε 1-1, ήταν μπροστάρης στην προσπάθεια των Ουκρανών να ανατρέψουν το 3-1 του πρώτου αγώνα, αλλά σαφώς δεν μπορούσε να τα κάνει όλα μόνος του.
Από εκείνο το ματς και ύστερα, πήρε το «όπλο» του και δεν σταμάτησε να σκοράρει. Τα 7 εκατ. ευρώ που δαπάνησε η Χιρόνα για να τον αποκτήσει και να αντικαταστήσει τον Αργεντινό Βαλεντίν Καστεγιάνο αποδείχθηκαν πολύ λίγα. αν αναλογιστεί κανείς ότι ήταν αυτός η κύρια αιτία που έκανε τους πάντες να παραμιλούν με τη δίχως φρένα πορεία της και την τρίτη θέση που κατέλαβε. Mε τα 24 τέρματα που σημείωσε, άφησε πίσω του τούς σαφώς πιο διαφημισμένους Σέρλοθ, Λεβαντόφσκι, Μπέλινκγχαμ και Μπούντιμρ, εκτοξεύοντας τη χρηματιστηριακή του αξία στα 35 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με το Transfermarkt.
Μόνο ο Χάρι Κέιν (30,6) και ο Ερλινγκ Χάαλαντ (29,3) συγκέντρωσαν υψηλότερο ποσοστό xGoal (υποσχόμενα γκολ) από αυτόν στα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Η έξοδος της ομάδας στο Champions League, το ασύλληπτο χατ τρικ που πέτυχε μέσα σε έξι λεπτά στο 5-1 επί της Σεβίλης, η εμφάνισή του με γκολ και ασίστ στο 4-2 επί της Μπαρτσελόνα, έπεισαν και τον πιο δύσπιστο πως η Χιρόνα ήταν απλώς το σκαλοπάτι.
Δεν είναι ο τέλειος σύγχρονος επιθετικός, το παιχνίδι του είναι περιστασιακά αδέξιο, αλλά η αποτελεσματικότητά του είναι ασυναγώνιστη, αφού κάνει τα δύσκολα απλά όταν βρεθεί σε θέση βολής.
Παιδί της «Πορτοκαλί επανάστασης»
Γεννήθηκε στο Τσερκάσι, την πόλη του μεγάλου ποταμού Δνείπερου και των Κοζάκων. Προερχόμενος από μια μεσοαστική οικογένεια, γαλουχήθηκε με την «Πορτοκαλί επανάσταση» και τη λαϊκή απαίτηση για φιλοδυτική στροφή της χώρας. Στο ξέσπασμα του πολέμου τα όνειρα που είχε από μικρός με τον πατέρα του να φορέσει κάποτε τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ένιωθε πως γκρεμίζονται. Προϊόν των ακαδημιών της Ντνίπρο, φοίτησε στο τμήμα αθλητισμού και υγείας του Πανεπιστημίου του Τσερκάσι και το καλοκαίρι του 2015 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, μετά από εισήγηση του τότε προπονητή και πρώην διεθνή άσου της ΕΣΣΔ Ντμίτρο Μιχαϊλένκο. Σε ηλικία 18 ετών ήταν ένας «άγουρος» σέντερ φορ, που χρησιμοποιούσε πολύ καλά το αριστερό του πόδι, με εμφανή σωματικά προσόντα, τα οποία όμως κάπως έπρεπε να αξιοποιηθούν και να συνδυαστούν με την ποδοσφαιρική τακτική.
Τον Απρίλιο του 2016 δόθηκε δανεικός στη μολδαβική Ζάρια, με την οποία στους τρεις μήνες που κάθισε κατέκτησε το Κύπελλο. Επέστρεψε στην Ντνίπρο, όπου την επόμενη σεζόν (2016-17) σημείωσε 6 γκολ, τα οποία τον βοήθησαν να κερδίσει το βραβείο του καλύτερου νεαρού ποδοσφαιριστή στην ουκρανική Premier League. Η αρχή είχε γίνει για τον νεαρό επιθετικό, που κέρδισε θέση βασικού μετρώντας 22 συμμετοχές.
Ο τότε τεχνικός της εθνικής Αντρέι Σεβτσένκο διέκρινε στον Ντόβμπικ έναν επιθετικό με τα χαρακτηριστικά του Εντιν Τζέκο, όταν βρίσκεται στην περιοχή. Ομως αρκετά πιο ευέλικτο και γρήγορο έξω από αυτή, συμμετέχοντας στο δημιουργικό παιχνίδι. Ετσι του έκανε το πρώτο κάλεσμα στην εθνική για τα προκριματικά του Μουντιάλ της Ρωσίας, εναντίον της Ισλανδίας στις 5 Σεπτεμβρίου 2016.
Οταν η Ντνίπρο υποβιβάστηκε λόγω χρεών, ο Ντόβμπικ παρέμεινε στον σύλλογο. Πέτυχε 12 γκολ σε 13 αγώνες στη Β΄ κατηγορία, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον από ξένους συλλόγους.
Η Δανία και η νέα Ντνίπρο
Τότε ξεκίνησε το ταξίδι του στη Σκανδιναβία και το 2018 εντάχθηκε στη Μίντιλαντ ως ελεύθερος. Παρά το γεγονός πως τα στατιστικά του δεν ήταν τα καλύτερα, κατέκτησε το πρωτάθλημα Δανίας και την επόμενη χρονιά το κύπελλο. Τον Σεπτέμβριο του 2019 δόθηκε δανεικός στη Σενέγισκε, με την οποία έγινε δεύτερη φορά κυπελλούχος Δανίας. Η παραμονή του εκεί δεν υποσχόταν την εξέλιξη που περίμενε και έτσι επέστρεψε στην Ουκρανία, όπου την ίδια ώρα η Ντνίπρο αναγεννιόταν από τις στάχτες της ως Ντνίπρο-1, απελευθερωμένη από βάρη και αμαρτίες του παρελθόντος.
Οι νέοι παράγοντές της γνώριζαν πως, αν η νέα ομάδα ήθελε να κάνει μια επένδυση για το μέλλον της, η καλύτερη δυνατή ήταν το δικό της παιδί. Η Μίντιλαντ επιφυλακτική για το αν πράττει το σωστό, διατήρησε το 30% των δικαιωμάτων σε πιθανή μεταπώληση και η δεύτερη θητεία στνη Ντνίπρο ξεκίνησε. Η απόδοσή του στο πρωτάθλημα δεν ήταν η αναμενόμενη, με μόλις έξι γκολ, στο κύπελλο όμως σημείωσε τέσσερα τέρματα σε τρία ματς.
Ο Ντόβμπικ επιλέχθηκε από τον Σεβτσένκο για το προηγούμενο Euro 2020 και ήταν η «χρυσή» αλλαγή στη θέση του Αντρί Γιαρμολένκο στην παράταση. Με το γκολ που πέτυχε στις καθυστερήσεις, οι Ουκρανοί νίκησαν με 2-1 και πέρασαν στα προημιτελικά. Ηταν η πρώτη του παράσταση. Εκεί ουσιαστικά συστήθηκε στο ευρύ κοινό, από εκεί άρχισαν να ασχολούνται μαζί του και ο ίδιος, αποκτώντας την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση, να πιστεύει πως είναι η ώρα να κάνει το άλμα για μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
«Ο πόλεμος έχει ξεχαστεί…»
Ισως αυτό να είχε γίνει νωρίτερα, αν δεν ξεσπούσε ο πόλεμος και το πρωτάθλημα διακοπτόταν. Η πρώτη του σκέψη ήταν να κάνει αίτηση να καταταγεί στον στρατό, αλλά ύστερα από πιέσεις της οικογένειάς του και της ομάδας αποφάσισε να βοηθήσει με άλλους τρόπους. Ενας εξ αυτών η συμμετοχή του στα φιλικά της Ντιναμό Κιέβου με μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Τώρα, ύστερα από τόσους μήνες κι ενώ η χώρα του έχει ξεχαστεί από πολλούς, ο ίδιος δεν κρύβει την αγωνία του για το μέλλον, νιώθοντας στιγμές στιγμές σοκαρισμένος από το χάσμα ανάμεσα στις δύο ζωές που κάνει: Αυτής του μόνιμου άγχους και αυτής της ησυχίας και της ειρήνης.
«Οι άνθρωποι στην Ισπανία αλλά και σε άλλες χώρες, δυστυχώς, έχουν ξεχάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν καταλαβαίνουν τι είναι και τι έχει γίνει εκεί δυόμισι χρόνια. Με τον Βίκτορ (σ.σ. ο συμπατριώτης του και συμπαίκτης του στη Χιρόνα Βίκτορ Τσιγκάνκοφ), μιλάμε μαζί τους, τους δείχνουμε φωτογραφίες. Τα πρώτα λεπτά δείχνουν να ενδιαφέρονται, μετά αρχίζουν να συζητούν πάλι για τις καθημερινές ασχολίες τους σαν να μην έχει συμβεί τίποτα».
Και τώρα τι; Τώρα, όπως είπε και ο πρόεδρος –πλέον– της Ουκρανικής Ομοσπονδίας Αντρέι Σεβτσέκνο, «το Euro θα υπενθυμίσει στον κόσμο τι περνάμε», αλλά μαζί με αυτό είναι η κατάλληλη στιγμή ο Ντόβμπικ να γίνει η αποκάλυψη της διοργάνωσης. Η Ατλέτικο Μαδρίτης τον περιμένει με το στιλό στο χέρι για να γίνει «ροχιμπλάνκος» προσφέροντας 40 εκατ., ενώ όλοι οι υπόλοιποι παρακολουθούν μήπως «στραβώσει» κάτι για να μπουν σε διαδικασία πλειστηριασμού. Στη Σίτι, υποκλίνονται στις ικανότητές του και στο ταλέντο του, βλέποντας στο πρόσωπό του έναν μελλοντικό διάδοχο του Χάαλαντ. Μέσα σε ένα χρόνο κατάφερε να καθιερωθεί ως ένας από τους πιο «τρομακτικούς» επιθετικούς στην Ευρώπη, οπότε ποιος θα τολμούσε να βάλει ένα όριο στο πού μπορεί να φτάσει αυτό το ταλέντο;
