Ακόμα και σήμερα χιλιάδες άνθρωποι μεταναστεύουν στις ΗΠΑ διεκδικώντας μία θέση στο… αμερικάνικο όνειρο. Ένας νεαρός ομογενής, τρίτης γενιάς από την πλευρά της μητέρας και δεύτερης από την πλευρά του πατέρα, ο Γιώργος Στεργιόπουλος, αποφάσισε μέσα από τον αθλητισμό να κάνει πραγματικότητα το ελληνικό όνειρό του και να διεκδικήσει μία θέση στην εθνική ομάδα στίβου.
Το όνειρο έχει ως αφετηρία την πανδημία ενώ το βασικό συστατικό του είναι ίδιο με αυτό του αμερικάνικου: σκληρή δουλειά. Τα αποτελέσματα, ήδη, έχουν αρχίσει να φαίνονται καθώς πριν από λίγες ημέρες -και πριν γίνει 16 ετών- αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος (Κ18) στη σφαιροβολία με μία βολή στα 16,78 μ. Μία βολή που αφήνει πολλές ελπίδες για το μέλλον.
Οι ρίζες του Γιώργου Στεργιόπουλου έχουν άμεση σχέση με το αμερικάνικο όνειρο και την μετανάστευση. Οι πρόγονοι της μητέρας του, της Ματίνας Αργειτάκου, έφυγαν από τη Λακωνία και αναζήτησαν μία καλύτερη ζωή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Με παρόμοιους στόχους αλλά με αντίθετη πορεία οι γονείς του πατέρα του, του Σωτήρη Στεργιόπουλου, βρέθηκαν στην Αυστραλία. Η ζωή θέλησε να σμίξουν οι δρόμοι του Σωτήρη και της Ματίνας και να παντρευτούν. Ο Γιώργος γεννήθηκε στη Βοστώνη και, όπως τα περισσότερα παιδιά, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό παίζοντας ποδόσφαιρο, μπάσκετ ενώ έκανε και ταέ κβον ντό. Όλα αυτά μέχρι το ξέσπασμα της πανδημίας της COVID 19.
«Όταν άρχισε ο κορωνοϊός καθόμουν συνεχώς σε έναν καναπέ και έπαιζα παιχνίδια. Μία ημέρα ο πατέρας μου μού είπε ότι “αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πάμε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο”. Έτσι, βρέθηκα στον χώρο του στίβου», αφηγήθηκε στην «Κ» ο Γιώργιος Στεργιόπουλος.
Ο πατέρας του νεαρού αθλητή, ο Σωτήρης, όταν πήγαινε στο σχολείο είχε ασχοληθεί με τις ρίψεις (σφαίρα και δίσκο) αλλά στο πανεπιστήμιο σταμάτησε τον αθλητισμό. Το μικρόβιο όμως παρέμεινε. Σήμερα είναι γιατρός – ερευνητής σε θέματα καρκίνου και διευθύνων σύμβουλος σε εταιρεία βιοτεχνολογίας που ασχολείται με έρευνες φαρμάκων για τον καρκίνο.
Στην πανδημία «κόλλησε» το αθλητικό μικρόβιο
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ο πατέρας με τον γιο πέρασαν δεκάδες ώρες σε αθλητικούς χώρους των ΗΠΑ προκειμένου ο Σωτήρης Στεργιόπουλος να μεταλαμπαδεύσει στο παιδί του την αγάπη του για τον στίβο. Και το… μικρόβιο δεν άργησε να μεταδοθεί. «Από την αρχή μου άρεσαν οι ρίψεις. Πολύ γρήγορα άρχισα να παίρνω και σε σχολικούς αγώνες. Κάθε επιτυχία με γέμιζε χαρά», μας είπε ο νεαρός πρωταθλητής.
Τα ελληνικά του Γιώργου είναι άπταιστα. Η μητέρα του είναι καθηγήτρια και πιθανόν να έχει παίξει κάποιο ρόλο σε αυτό. Ο 16χρονος μιλάει για την Ελλάδα και τον ελληνικό αθλητισμό και λάμπει το πρόσωπό του. Τον ρωτήσαμε γιατί επέλεξε να αγωνιστεί με τα «γαλανόλευκα» και η απάντησή του ήταν άμεση: «Η πατρίδα μου είναι η Ελλάδα».
Κατά τη διάρκεια των προπονήσεων στην Αμερική, η οικογένεια του Γιώργου ήρθε σε επαφή με τον ομογενή πρωταθλητή Νίκο Σκαρβέλη, ο οποίος έγινε και ο πρώτος προπονητής του. «Έβλεπα ότι ο προπονητής μου ζει στην Αμερική αλλά αγωνίζεται για την Ελλάδα. Αυτό με έκανε να πιστέψω πως μπορώ και εγώ να το καταφέρω και έτσι προσπάθησα περισσότερο. Ό,τι πρόταση και να είχα από τις ΗΠΑ εγώ θα διάλεγα την Ελλάδα», τόνισε.
Με την υποστήριξη της οικογένειάς του ο Γιώργος άρχισε να διεκδικεί το «γαλανόλευκο» όνειρό του. «Ο παππούς μου, από την πλευρά της μητέρας μου, ο Αργύρης, κατάγεται από τη Λακωνία. Έχω διαβάσει για την ιστορία της Σπάρτης και, γενικότερα, της Λακωνίας και με έχει γοητεύσει. Μάθαμε ότι στη Σπάρτη υπάρχει ένας πολύ καλός σύλλογος, ο Σπαρτιατικός, και επέλεξα να γραφτώ σε αυτόν».
Τα ταξίδια Νέα Υόρκη – Ελλάδα μπήκαν στο ετήσιο πρόγραμμα της οικογένειας Στεργιόπουλου προκειμένου ο νεαρός αθλητής να αγωνίζεται στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Στην κατηγορία Κ16 διακρίθηκε στον δίσκο αλλά πριν λίγους μήνες ένας σοβαρός τραυματισμός τον ανάγκασε να επικεντρωθεί, προς το παρόν, στη σφαίρα. Παρά τον τραυματισμό, στο πρόσφατο πανελλήνιο πρωτάθλημα έστειλε τη σφαίρα στα 16,78 μ. και ανέβηκε στην πρώτη θέση του βάθρου.
«Προχωράμε με νέα ενέργεια και αισιοδοξία δημιουργώντας προσεχώς εμπειρίες από διεθνείς συμμέτοχες με την εθνική ομάδα, οι οποίες θα χτίσουν τον Γιώργο σωματικά και ψυχικά και θα τον βοηθήσουν να αναδείξει το εξαιρετικό ταλέντο του», τόνισε αμέσως μετά τον αγώνα ο νυν προπονητής του Γρηγόρης Τζωρτζιάδης.
Το… brain gain μέσα από τον αθλητισμό
Η ενασχόληση του Γιώργου με τον αθλητισμό αποτέλεσε για την οικογένεια Στεργιόπουλου μία από τις βασικές αιτίες για… Brain Gain. Πριν από λίγες ημέρες μετακόμισαν στην Ελλάδα προκειμένου ο νεαρός αθλητής να διεκδικήσει το όνειρό του μέσα από σκληρή δουλειά, αντίστοιχη με αυτή των προγόνων του που κατέκτησαν το αμερικάνικο όνειρο. «Τώρα θα προπονούμαι στο ΟΑΚΑ. Σε λίγες ημέρες θα αγωνιστώ στο βαλκανικό και θα πάρω μέρος και στη συνάντηση Ελλάδος – Κύπρου. Εκεί, θέλω να πετύχω μία καλή βολή ώστε να πιάσω τα όρια για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ18», μας λέει γεμάτος χαρά και όταν τον ρωτήσαμε εάν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λος Άντζελες είναι μέσα στους στόχους του, απάντησε με μετριοφροσύνη: «Κάθε αθλητής ονειρεύεται να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς. Το σίγουρο είναι πως θα προσπαθήσω να αγωνιστώ είτε στους Ολυμπιακούς του 2028, είτε στους επόμενους».
Ο Γιώργος Στεργιόπουλος έχει και έναν μικρότερο αδελφό, τον Αργύρη. Μυήθηκε και αυτός στη σφαιροβολία και βγήκε 2ος στις ΗΠΑ, στην ηλικιακή κατηγορία του. Σήμερα είναι 12 ετών και προτιμάει να ασχολείται με το μπάσκετ. «Είναι μικρός και, όπως τα περισσότερα παιδιά, προτίμησε ένα ομαδικό παιχνίδι. Πιστεύω όμως στο μέλλον ότι θα ασχοληθεί ξανά με τον στίβο. Ιδιαίτερα όταν δει τη θετική ενέργεια του προπονητή μου θα ξαναμπεί στον χώρο του κλασικού αθλητισμού», τόνισε με σιγουριά ο 16χρονος πρωταθλητής της σφαιροβολίας.
