Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού η Ελλάδα παίρνει μέρος με 100 αθλητές και αθλήτριες. Το ελληνικό στοιχείο όμως είναι έντονο και σε άλλες αποστολές καθώς πολλοί ομογενείς μας συμμετέχουν σε ολυμπιακές ομάδες άλλων χωρών. Κάποιοι ως αθλητές και κάποιοι ως προπονητές.
Ενας από αυτούς είναι ο Ελληνοαμερικανός προπονητής ξιφασκίας Γκρέγκορι Μασιαλάς, ο οποίος έχει βραβευτεί ως ο καλύτερος προπονητής των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Υπό την προπονητική του «μπαγκέτα» οι ΗΠΑ πρωταγωνιστούν στο ξίφος μονομαχίας ενώ ο γιος του, ο Αλέξανδρος, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ρίο. Με τον καταξιωμένο προπονητή συναντηθήκαμε στην «Πόλη του Φωτός» και μίλησε στην «Καθημερινή» για τους αθλητικούς στόχους και για την Ελλάδα.
Η αμερικανική ομάδα ξιφασκίας, σε όλα τα όπλα, διαθέτει 20 αθλητές και αθλήτριες. Στο ξίφος μονομαχίας εκτός από τον Αλέξανδρο Μασιαλά θα αγωνιστεί και ο Γκέρεκ Μάϊνχαρντ, ο πρώτος Αμερικανός που πήρε μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Στις 29 Ιουλίου, στο «Μεγάλο Παλάτι», ένα εμβληματικό κτίριο που κατασκευάστηκε για την Παγκόσμια Εκθεση του 1900, θα διεξαχθούν οι αγώνες στο ατομικό.
«Θέλουμε χρυσά μετάλλια. Ο Αλέξανδρος έχει ασημένιο και χάλκινο και μας λείπει το χρυσό. Σε άλλες διεθνείς διοργανώσεις κοιτάζαμε και τη βαθμολογία. Τώρα είπα στους αθλητές μου ότι δεν με νοιάζει η βαθμολογία, αλλά τα μετάλλια. Στους Ολυμπιακούς σκέφτεσαι διαφορετικά. Ολοι οι Αμερικανοί μπορούν να φέρουν νίκες με τους αντιπάλους τους. Διαθέτουμε μία πολύ δυνατή ομάδα. Εχουν κάνει καλή προπόνηση και το μυαλό τους είναι καθαρό και συγκεντρωμένο στους στόχους τους. Μετά το ατομικό, στις 4 Αυγούστου, θα έχουμε το ομαδικό. Και εδώ στοχεύουμε σε κάτι καλό, Τα παιδιά ετοιμάζονται για αυτό τόσα χρόνια. Θα πρέπει να ευχαριστηθούν τη συμμετοχή τους», μας είπε ο προπονητής.
Ο Γκρέγκορι Μασιαλάς γεννήθηκε στην Ελλάδα. Αρχικά ασχολήθηκε με την κολύμβηση και, στη συνέχεια, γράφτηκε στο τμήμα ξιφασκίας του Παναθηναϊκού ενώ ακόμα και σήμερα ανήκει αθλητικά στον «πράσινο» σύλλογο. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αμερική και άρχισε να αγωνίζεται με τη σημαία των ΗΠΑ. Το 1980 βρισκόταν σε άριστη αγωνιστική κατάσταση αλλά, εξαιτίας του μποϊκοτάζ, δεν ταξίδεψε στη Μόσχα και το 1984 κατέκτησε την 5η θέση στο ομαδικό του ξίφους ασκήσεων. Οταν «κρέμασε» το αγωνιστικό σπαθί έγινε διαιτητής και μετά προπονητής. Στους 33ους Ολυμπιακούς Αγώνες ο κ. Μασιαλάς συμπλήρωσε τις πέντε ολυμπιακές διοργανώσεις ως προπονητής στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ.
«Μακάρι να ήμουν αθλητής αυτή την εποχή»
Μπορεί να φοράει τη φόρμα του προπονητή αλλά ο Ελληνοαμερικανός αισθάνεται ακόμα αθλητής. «Το πρωί όταν αρχίζουν οι αγώνες νιώθω σα να αγωνίζομαι εγώ. Το στομάχι μου σφίγγεται. Αχ και να μπορούσα να ήμουν αθλητής αυτή την εποχή. Οταν ήμουν αθλητής δεν υπήρχε το προπονητικό σύστημα που έχουμε σήμερα. Ημουν πολύ καλός αθλητής αλλά δεν είχα τα «εργαλεία» που διαθέτουν οι σημερινοί ξιφομάχοι. Να σκεφτείτε ότι ο προπονητής μου σε διεθνείς αγώνες με είχε δει μόνο μία φορά», υπογράμμισε.
Από την πρώτη στιγμή που ο Γκρέγκορι Μασιαλάς ανέλαβε την εθνική ομάδα ξιφασκίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής έθεσε ως στόχο την κορυφή. Και τα κατάφερε. «Από την αρχή τους είχα πει ότι οι ΗΠΑ θα αποκτήσουν ολυμπιονίκες. Τότε ήμασταν στην 3η κατηγορία και τώρα συγκαταλεγόμαστε στα σημαντικά, για την ξιφασκία, κράτη. Παλαιότερα κοιτάζαμε για καλές θέσεις και τώρα όταν δεν παίρνουμε χρυσά νευριάζουμε με τον εαυτό μας».
Ο κ. Μασιαλάς βρίσκεται στην Αμερική αλλά παρακολουθεί τα πάντα για τον ελληνικό αθλητισμό και ιδιαίτερα όσα συμβαίνουν στα αθλήματα που αγαπάει, την ξιφασκία και την κολύμβηση. «Η ελληνική ξιφασκία έχει δύο από τις καλύτερες αθλήτριες στον κόσμο. Η Δώρα Γκουντούρα θα αγωνιστεί στο Παρίσι ενώ, δυστυχώς, η Δέσποινα Γεωργιάδου δεν τα κατάφερε. Ηταν 4η στον κόσμο. Κρίμα. Παρακολουθώ γενικότερα τον ελληνικό αθλητισμό και χαίρομαι που έχει ανεβεί το κολύμπι».
Με πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες στο ενεργητικό του ως προπονητής ο κ. Μασιαλάς έχει αρχίσει σιγά σιγά να σκέφτεται την αποχώρηση. Αγαπάει την Ελλάδα και σχεδιάζει να περνάει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου του στο σπίτι του στον Αλιμο. «Εάν οι επόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν στο Λος Αντζελες ίσως και να σκεφτόμουν να φύγω. Ομως αυτό δεν μπορεί να γίνει. Από την άλλη πλευρά η κόρη μου, η Σαμπρίνα, σκέφτεται μετά τη χειρουργική επέμβαση που είχε υποβληθεί να προσπαθήσει και πάλι. Ετσι, είπα ότι θα μείνω άλλα τέσσερα χρόνια. Στην ομάδα μου έχω και ένα μικρό παιδί από την Κύπρο. Ισως μετά το Λος Αντζελες να ασχοληθώ μόνο μαζί του. Στον σύλλογό μου θα συνεχίσει ο Αλέξανδρος, ο οποίος εφέτος ανέλαβε ως προπονητής την ομάδα ξιφασκίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ».
