Περισσότερη από τη μισή ζωή της κρατά μια σπάθη. Τα 15 από τα 27 χρόνια της, η Δώρα Γκουντούρα τα έχει περάσει αφοσιωμένη στην ξιφασκία. Είδε αρχικά το συγκεκριμένο άθλημα ως διασκέδαση, όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν, αλλά πολύ γρήγορα βρήκε σε αυτό μια αθλητική οικογένεια, μέσα από την οποία το χόμπι δεν άργησε να γίνει και πρωταθλητισμός.
Το άθλημά της, όπως και για πολλούς αφοσιωμένους αθλητές, είναι για την ξιφομάχο μια προσωπική υπόθεση. Οχι μόνο για το κομμάτι του εαυτού της που κάθε μέρα πρέπει να εναποθέτει σε ένα γυμναστήριο ή έναν αγώνα, αλλά γιατί, από την πρώτη στιγμή, η ξιφασκία συνυπήρχε για την αθλήτρια και με τη ζωή «εκτός».
Το πρώτο μετάλλιο για τη Δώρα Γκουντούρα, που μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια, ήρθε μόλις στα 14 της χρόνια, στην κατηγορία παμπαίδων. Ηταν η μέρα της γιορτής της αλλά και η μέρα που έχασε τον παππού της. Η ειρωνική αυτή συγκυρία ήταν ένα καλό πρώτο μάθημα για την έφηβη αθλήτρια πως οι χαρές και οι λύπες στη ζωή μπορεί να συνυπάρχουν την ίδια ακριβώς στιγμή.
Ηταν μόνο η αρχή. Μετά από διάφορες διακρίσεις και μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα νεανίδων, η Γκουντούρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στη Βουδαπέστη το 2019 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, κάτι που επανέλαβε και το 2023 στην αντίστοιχη διοργάνωση που έγινε στο Μιλάνο. Και δεν είναι οι μόνες διακρίσεις που μετρά στο παλμαρέ της τα τελευταία χρόνια με πολλά Γκραν Πρι, Παγκόσμια Κύπελλα και ευρωπαϊκές διοργανώσεις που η αθλήτρια έχει φιγουράρει στην κορυφαία τριάδα. Η καλύτερή της στιγμή υπήρξε το χρυσό μετάλλιο που κατάφερε να κερδίσει στο Γκραν Πρι σπάθης γυναικών που έγινε πέρυσι στη Σεούλ. Ηταν αυτή η διάκριση που έδωσε στην Γκουντούρα σημαντικούς βαθμούς στην Ολυμπιακή κατάταξη που την έστειλε φέτος στο Παρίσι -ενώ της επέτρεψε και να σκαρφαλώσει στην τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης της σπάθης γυναικών.
Ολυμπιακοί Αγώνες: μια προσωπική υπόθεση
Οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν οι πρώτοι για την 27χρονη αθλήτρια. Είχε προηγηθεί η συμμετοχή σε αυτούς του Τόκιο στους οποίους πήγαινε με καλούς οιωνούς. Τον Μάρτιο του 2020 κατέκτησε την τρίτη θέση στο «Coupe Acropolis», το παγκόσμιο δηλαδή κύπελλο γυναικών που έγινε στη χώρα μας, ούσα η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που έφτασε τόσο ψηλά στην εν λόγω διοργάνωση -θα ανέβαινε δύο φορές και στη 2η θέση, το 2022 και το 2023, αντίστοιχα.
Εναν χρόνο και μια πανδημία αργότερα, η Δώρα Γκουντούρα ένιωθε έτοιμη για να βρεθεί στην πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Πολλές από τις προπονήσεις της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαν γίνει το προηγούμενο διάστημα στην ταράτσα του σπιτιού της, όταν όλοι οι άλλοι χώροι είχαν βάλει λουκέτο ελέω Covid. Το όνειρο για την τέσσερις φορές εντός συνόρων πρωταθλήτρια θα τελείωνε νωρίς σε εκείνη τη διοργάνωση. Συγκεκριμένα, στη φάση των 32, στην οποία ηττήθηκε με 15-8 από την Ιαπωνέζα Μισάκι Εμούρα και αποκλείστηκε.
«Fast forward» στο 2024. Λίγο καιρό πριν πετάξει για Παρίσι, η Δώρα Γκουντούρα έλεγε στην ΕΡΤ και τον Γιάννη Παπαδόπουλο πως ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στην ξιφασκία είναι να μπορείς να διαβάσεις τον αντίπαλό σου και να προσαρμόζεσαι. Υπό αυτή την έννοια, είναι μια διαδικασία καθαρά ανθρώπινη.
Τέτοια ήταν τελικά και η παρουσία της στους 33ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πριν λίγα 24ωρα, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια βρέθηκε απέναντι στη Γαλλίδα Μανόν Απιτί-Μπρουνέ στην προημιτελική φάση του αγωνίσματός της. Ο αγώνας έληξε στα 15-13 υπέρ της Γαλλίδας αθλήτριας και μαζί σφράγισε το τέλος και αυτού του Ολυμπιακού ταξιδιού για τη Δώρα Γκουντούρα, που έλαβε την 5η θέση. Εξακολουθεί να είναι η καλύτερη θέση στην οποία έχει βρεθεί Ελληνίδα αθλήτρια στην ξιφασκία σε Ολυμπιακή διοργάνωση.
Παρ’ όλα αυτά, η Γκουντούρα ένιωσε αδικημένη. Τόσο η ίδια όσο και ο προπονητής της από την πρώτη μέρα, Θανάσης Δελενίκας, εξέφρασαν τις ενστάσεις τους για την έκβαση του σκορ, θεωρώντας πως υπήρχαν χαμένοι βαθμοί που θα έπρεπε να έχουν πιστωθεί στην Ελληνίδα αθλήτρια. Στις πρώτες της δηλώσεις στην κάμερα η Δώρα Γκουντούρα ξέσπασε σε κλάματα. Οπως είπε, ήταν κλάματα συγκίνησης και όχι στεναχώριας. Για να συμπληρώσει πως «Το μετάλλιό μου δεν βρίσκεται σήμερα εδώ, βρίσκεται κάθε μέρα στην προπόνηση».
Ηταν αυτή η ανθρώπινη στιγμή της 27χρονης που έχει αναπαραχθεί ξανά και ξανά τα τελευταία 24ωρα και φέρεται να οδήγησε ακόμα και τον Πρόεδρο της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ να της μεταφέρει τα συγχαρητήριά του. Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι μόνο τα αθλητικά επιτεύγματα, αλλά οι μικρές προσωπικές στιγμές και ιστορίες πίσω από μια σπάθη, μια στολή, ένα άλμα, μια κίνηση. Τέτοια ήταν αυτή των δακρύων της Δώρας Κουντούρα, τέτοια ήταν και της επίσης αθλήτριας της ξιφασκίας Νάντα Χάφεζ, που διαγωνίστηκε για την Αίγυπτο ούσα 7 μηνών έγκυος και έφτασε στη φάση των 16. Και σίγουρα μια τέτοια ιστορία υπάρχει πίσω από κάθε αθλητή.
