Αποτελεί η χρήση της τεχνολογίας πανάκεια για την ορθή, αμερόληπτη και αντικειμενική κρίση και διαιτησία στον αθλητισμό; Τ’ αμφιλεγόμενα γεγονότα της προημιτελικής αναμέτρησης της ξιφομάχου ∆ώρας Γκουντούρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες –τα οποία πιθανόν να έκριναν εν πολλοίς το αποτέλεσμά της– αφήνουν ουκ ολίγες επιφυλάξεις.
Η είσοδος της τεχνολογίας, διά της χρήσης βίντεο και άλλων μέσων, συνετέλεσε, βεβαίως, σημαντικά στο να μειωθούν αισθητά οι αδικίες. Αλλά όχι και στο να εξαλειφθούν. Δεν εξασφαλίζει το αδιάβλητο των αποφάσεων. Διότι, ναι μεν χρησιμοποιείται αυτή, αλλά η τελική απόφαση εναπόκειται στην κρίση ανθρώπων. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι, που κρίνουν και αποφασίζουν, θα υπάρχουν και αδικίες. Συνειδητές ή μη.
Οταν έχουμε δει στο ποδόσφαιρο –στο προσφιλέστερο και λαϊκότερο άθλημα, το οποίο το ευρύ κοινό κατανοεί ίσως καλύτερα και ευκο-λότερα από κάθε άλλο– τεθλασμένες γραμμές, αντί για ευθείες, με σκοπό να υποστηριχτεί μια απόφαση για οφσάιντ, τι περιμένουμε να συμβεί σε αθλήματα με τους κανονισμούς των οποίων η μεγάλη μάζα των φιλάθλων ή απλών θεατών δεν είναι εξοικειωμένη; Και όσο υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας, που, τελικά, αποφασίζει, εμφιλοχωρεί ο υποκειμενισμός. Αλλά και ο πιθανός επηρεασμός από το περιβάλλον. Οπως στον αγώνα της Γκουντούρα με τη Γαλλίδα…
Ισως την απόλυτη λύση να προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη. Αλλά και αυτή ανθρώπινη εφεύρεση είναι…
Τελικά, ο αδιάψευστος και αδέκαστος κριτής στον αθλητισμό είναι τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα, τα μέτρα, τα κιλά και οι στόχοι της σκοποβολής και της τοξοβολίας…
