Η αυλαία των Ολυμπιακών Αγώνων έπεσε στο Σταντ ντε Φρανς, σε μια τελετή λήξης με έντονο ελληνικό χρώμα, όπου στο τέλος ο Τομ Κρουζ με μια… επικίνδυνη αποστολή «έπεσε» από το στέγαστρο του σταδίου και έγινε η «γέφυρα» για την επόμενη διοργάνωση που θα διεξαχθεί στο Λος Αντζελες.
Η Πόλη του Φωτός έδωσε τη σκυτάλη στην Πόλη των Αγγέλων και οι Γάλλοι κατέβαλαν κάθε προσπάθεια για να διοργανώσουν με τον καλύτερο τρόπο τη μεγαλύτερη αθλητική γιορτή, και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφεραν. Η εμμονή να εντάξουν τον για περισσότερο από έναν αιώνα μολυσμένο Σηκουάνα στους χώρους διεξαγωγής των Αγώνων αποτέλεσε το μεγάλο αγκάθι, ενώ πολλά παράπονα υπήρξαν για το Ολυμπιακό Χωριό και τις μεταφορές.
Η Ελλάδα, με την υποστήριξη των ανθρώπων της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Η ελληνική σημαία, ο εθνικός ύμνος, έστω και σε μια ιδιαίτερη διασκευή, το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, ο Χρυσός Ταξιδιώτης από το μέλλον που, σαν άλλος Πιερ ντε Κουμπερτέν, αναζήτησε στη χώρα μας τα ερείπια των Αγώνων ώστε να βοηθήσει στην αναβίωσή τους και οι αναφορές μέσα από μουσικές συνθέσεις στην ελληνική μυθολογία εντυπωσίασαν τους περίπου 80.000 θεατές που κατέκλυσαν το πανέμορφο στάδιο. Η εκτέλεση του Ολυμπιακού Υμνου στη γαλλική γλώσσα συγκέντρωσε, από πλευράς των Ελλήνων, αρνητικές κριτικές, αλλά ήταν μόνο μία… κουκκίδα μέσα σε μια γεμάτη φως, μουσική και πυροτεχνήματα εκδήλωση.
«Για την τελετή λήξης μιλήσαμε με τους Γάλλους διοργανωτές. Διορθώσαμε κάποια πράγματα από το σενάριο που δεν ίσχυαν και προσθέσαμε κάποια άλλα. Νομίζω ότι το αποτέλεσμα που είδε ολόκληρη η ανθρωπότητα το βράδυ της Κυριακής ήταν υπέροχο για την Ελλάδα», μας είπε ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος.
Οι Γάλλοι απέδειξαν ότι μια ολυμπιακή διοργάνωση μπορεί να εκμεταλλευθεί τα τοπόσημα της εκάστοτε πόλης, να τα μετατρέψει σε αγωνιστικούς χώρους και να μειώσει κατά πολλά δισεκατομμύρια ευρώ το κόστος. Ετσι, οι Βερσαλλίες αποτέλεσαν την «έδρα» της ιππασίας, το Σαν ντε Μαρς του τζούντο και της πάλης, στο Μεγάλο Παλάτι διεξήχθησαν αγώνες ξιφασκίας κ.λπ. και στον περιβάλλοντα χώρο του Πύργου του Αϊφελ τοποθετήθηκε άμμος και μετατράπηκε σε γήπεδα μπιτς βόλεϊ. Οι πανέμορφες τοξωτές γέφυρες του Σηκουάνα, με τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία, αποτέλεσαν και αυτές κομμάτια ενός παζλ σε μια αθλητική διοργάνωση που είχε επενδύσει στην εικόνα.
Τα γεμάτα στάδια και το ωραίο κλίμα που δημιουργούσαν οι φίλαθλοι στις κερκίδες καταγράφεται στα θετικά των 33ων Αγώνων. Στον αντίποδα, τα προβλήματα στις μεταφορές, στο Ολυμπιακό Χωριό (φαγητό, θόρυβος, σκληρά κρεβάτια και μαξιλάρια, υψηλές θερμοκρασίες, κλοπές κ.λπ.) και ο μολυσμένος Σηκουάνας κηλίδωσαν τη διοργάνωση.
