Αν μπορούσε κάποιος με μια χρονομηχανή να παρατηρήσει γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν και να τα συγκρίνει με το παρόν, θα εντόπιζε ομοιότητες οι οποίες ενδεχομένως να είναι σημαδιακές για το μέλλον.
Ακριβώς πριν από 23 χρόνια σαν σήμερα, στις 6 Οκτωβρίου του 2001, η εθνική ομάδα έδινε μία από τις πιο απολαυστικές παραστάσεις της στην Αγγλία και συγκεκριμένα στο «Ολντ Τράφορντ». Στην πραγματικότητα, η εμφάνιση εκείνη ήταν ο προάγγελος, το πρώτο σημάδι της ανεπανάληπτης επιτυχίας της στο Euro 2004, που θα ερχόταν τρία χρόνια αργότερα.
Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν το δεύτερο επίσημο του Οτο Ρεχάγκελ στον πάγκο της «γαλανόλευκης» και το τελικό 2-2 έμοιαζε τόσο άδικο για την εμφάνιση που είχαν πραγματοποιήσει οι διεθνείς, αλλά και τόσο απρόσμενο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ένα μήνα νωρίτερα, στις 5 Σεπτεμβρίου, το ντεμπούτο του Γερμανού προπονητή στον πάγκο είχε συνοδευτεί από βαριά ήττα με 5-1 στη Φινλανδία.
Αγώνας αποδείξεων
Την ερχόμενη Πέμπτη, η Εθνική, ξανά επί αγγλικού εδάφους αλλά αυτή τη φορά στον ναό του ποδοσφαίρου, Γουέμπλεϊ, θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι το ιδανικό ξεκίνημα της εποχής Γιοβάνοβιτς μπορεί να έχει και συνέχεια. Αναμφίβολα, κόντρα στην Αγγλία τα πειστήρια θα είναι πιο σαφή σε σχέση με τα δύο προηγούμενα ματς, με Φινλανδία και Ιρλανδία, για το Nations League.
Εστω και αν οι συνθήκες είναι διαφορετικές, η Εθνική μας στη νέα προσπάθεια που κάνει, θέλει έστω και υποσυνείδητα να έχει ως οδηγό εκείνο το ματς.
Εναν σπουδαίο αγώνα, στον οποίο ο Ντέιβιντ Μπέκαμ με μια αριστουργηματική εκτέλεση φάουλ έγραψε τον επίλογο στις καθυστερήσεις και χάρισε στα «τρία λιοντάρια» την ισοπαλία και την απευθείας πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας.
Εφαλτήριο
Δύο ποδοσφαιριστές που έχουν συνδέσει την καριέρα τους με την Εθνική και είχαν συμμετάσχει σε εκείνο το ιστορικό ματς, ο Τάκης Φύσσας και ο Νίκος Μαχλάς, θυμούνται τα πρώτα δείγματα γραφής εκείνης της ομάδας και μιλώντας στην «Κ» εκφράζουν την άποψη πως το ματς της Πέμπτης μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα σε όλα τα επίπεδα.
«Η ομάδα έχει έναν εξαιρετικό προπονητή πλέον στον πάγκο της, που είναι πάνω απ’ όλα δίκαιος με όλους, εξαιρετικός στη διαχείριση και ξέρει να απορροφά την πίεση από τους παίκτες. Αυτό το λέω εκ πείρας».
Ο πρώτος, στα χέρια του Οτο Ρεχάγκελ έγινε ένα από τα πολύτιμα γρανάζια της ομάδας, αναντικατάστατος στην αριστερή πλευρά, με σημαντική συμβολή στην κατάκτηση του Euro.
Ο δεύτερος συνέχιζε με τη φανέλα του Αγιαξ να σκοράρει με υψηλή συχνότητα, όμως ο κύκλος του στην Εθνική έκλεινε. Αντικατέστησε τον Ντέμη Νικολαΐδη στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης, είχε ακόμη πέντε παρουσίες στα φιλικά που επακολούθησαν και δεν ξαναφόρεσε τη γαλανόλευκη στο πλαίσιο της ανανέωσης που επιχειρούσε ο Ρεχάγκελ. Ιδιαίτερη σύμπτωση στην περίπτωσή του είναι πως ο τελευταίος προπονητής στην πολυσήμαντη καριέρα του ήταν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον ΑΠΟΕΛ.
«Μετά τη βαριά ήττα από τη Φινλανδία, τόσο ο Ρεχάγκελ όσο και εμείς οι παίκτες είχαμε πεισμώσει. Ταυτόχρονα αυτό το διάστημα του ενός μηνός είχε προλάβει να μάθει τις ιδιαιτερότητες της ομάδας και σχεδόν να κατασταλάξει για τις αλλαγές που έπρεπε να γίνουν σε πρόσωπα, αλλά και στο αγωνιστικό πλάνο», θυμάται ο Τάκης Φύσσας.
«Στο ματς με την Αγγλία, που ήταν απλά ένα ματς γοήτρου για εμάς αφού είχαμε ήδη αποκλειστεί από το Μουντιάλ, εφαρμόστηκαν οι πρώτες σκέψεις του. Ωστόσο, σημαντικό ρόλο παίξαμε και εμείς οι ποδοσφαιριστές, που πήραμε την κατάσταση στα χέρια μας. Και αυτό γιατί είδαμε έναν προπονητή, μέσα σε ένα κλίμα αρχικής δυσπιστίας και επιφυλακτικότητας, να επιβάλλει με θέληση και πυγμή στα αποδυτήρια αυτά που πίστευε ο ίδιος ότι είναι τα σωστά. Χωρίς τον παραμικρό επηρεασμό, χωρίς διακρίσεις και χωρίς να νοιάζεται για τον αντίκτυπο που είχαν οι κινήσεις του», προσθέτει ο πρώην διεθνής αριστερός μπακ.
Με βάση τα τωρινά δεδομένα, το έργο του Γιοβάνοβιτς μοιάζει πιο εύκολο από αυτό του Ρεχάγκελ τότε; «Νομίζω ναι, αν και πάλι οι παίκτες είναι αυτοί που πρέπει να το πάρουν πάνω τους. Για ένα πέναλτι δεν προκριθήκαμε στο πρόσφατο Euro, τα τελευταία χρόνια η ομάδα έχει μια σταθερή πορεία χωρίς ιδιαίτερες αυξομειώσεις, διαθέτει πλήρες ρόστερ σε όλες τις θέσεις και το βασικότερο, έχει ξεφύγει από την ηττοπάθεια του παρελθόντος. Ακόμη και αν χάσει, θα το κάνει χωρίς να έχει φοβηθεί τον αντίπαλο όποιος κι αν είναι, αφού σχεδόν όλοι οι διεθνείς έχουν σημαντικές παραστάσεις από τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που παίζουν. Νομίζω το ίδιο θα συμβεί και με την Αγγλία, η οποία ψάχνει να βρει τα πατήματά της μετά την παραίτηση του Σάουθγκεϊτ», λέει.
Και συνεχίζει: «Είμαι σίγουρος πως σε κάθε περίπτωση θα εμφανιστούμε ανταγωνιστικοί, αν και μια νίκη θα είναι ό,τι το καλύτερο. Πέρα από το καθαρά βαθμολογικό όφελος, θα τονώσει την αυτοπεποίθηση προπονητή και παικτών, αλλά και ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του κόσμου για την Εθνική, ενόψει μάλιστα και του αγώνα που ακολουθεί στο ΟΑΚΑ με την Αγγλία. Διάθεση υπάρχει από όλους, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, οι παίκτες έχουν αποδείξει πολλές φορές πως αγαπάνε την ομάδα και θέλουν να παίζουν με το εθνόσημο στο στήθος. Είμαι αισιόδοξος για την πορεία της Εθνικής. Το πιο ουσιαστικό σε κάθε περίπτωση είναι πως οι βάσεις έχουν μπει εδώ και χρόνια. Εχουμε αλλάξει επίπεδο, ξεφεύγοντας από την αναγκαιότητα για νίκη επί αντιπάλων όπως η Αρμενία, η Εσθονία, το Γιβραλτάρ, και έχουμε φτάσει στο σημείο να μην αποτελεί έκπληξη μια νίκη επί ενός μεγάλου αντιπάλου όπως π.χ. η Αγγλία».
«Κοινής αποδοχής»
Παρά το γεγονός ότι η Εθνική δεν γοήτευσε με την απόδοσή της στα δύο πρώτα παιχνίδια με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο της, ξεκίνησε με το «δεξί» και αυτό δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια στον ομοσπονδιακό τεχνικό να περάσει τα πράγματα που θέλει.
«Είναι ένας προπονητής κοινής αποδοχής και έχει όλα τα χρονικά περιθώρια να κάνει αυτά που θέλει. Δεν έχει την πίεση, ούτε από τον κόσμο, ούτε από τα ΜΜΕ, ούτε πολύ περισσότερο από την ίδια τη διοίκηση της ΕΠΟ, της οποίας, όπως αποδείχθηκε, ήταν η μοναδική επιλογή.
Αρα, λοιπόν, είναι σε θέση να δουλέψει απρόσκοπτα, με απόλυτη στήριξη και να δείξει τα αποτελέσματα της δουλειάς του σε βάθος χρόνου».
«Δεν γίναμε Ισπανία, αλλά έχουμε ποιότητα»
Το γκολ του Νίκου Μαχλά στο ΟΑΚΑ κόντρα στη Ρωσία, που μας είχε χαρίσει την πρόκριση στο πρώτο Μουντιάλ της ιστορίας μας, αποτελεί μέχρι και σήμερα σύμβολο αλλαγής πορείας για την Εθνική.
Από το παιχνίδι με την Αγγλία δεν έχει φύγει ακόμη από το μυαλό του η εκπληκτική εκτέλεση φάουλ του Μπέκαμ. «Το τείχος είχε στηθεί καλά, αλλά πήρε τέτοια καμπύλη η μπάλα που ήταν αδύνατο για τον Νικοπολίδη να κάνει κάτι», λέει ο Ελληνας αρχισκόρερ, ο οποίος θεωρεί ότι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχει μπροστά του μια μεγάλη ευκαιρία. «Η ομάδα έχει έναν εξαιρετικό προπονητή πλέον στον πάγκο της. Ο κ. Γιοβάνοβιτς είναι δίκαιος με όλους, εξαιρετικός στη διαχείριση και ξέρει να απορροφά την πίεση από τους παίκτες. Αυτό το λέω εκ πείρας, γιατί είχα την τύχη να τον έχω προπονητή στον ΑΠΟΕΛ, όπου έκλεισα την καριέρα μου. Το ξεκίνημα ήταν καλό, μπορεί η απόδοση να μην κυμάνθηκε σε επίπεδα που θα θέλαμε, ωστόσο σε τέτοιες περιπτώσεις ζητούμενο είναι η νίκη. Αλλωστε, πρέπει να έχουμε γνώση ποιοι είμαστε ποδοσφαιρικά. Δεν γίναμε ξαφνικά Ισπανία. Σίγουρα έχουμε ποιότητα ως ομάδα, όμως τα θαύματα όπως η κατάκτηση του Euro μια φορά συμβαίνουν. Ενα παιχνίδι χρειαζόταν να πάρουμε, αυτό με τη Γεωργία, για να προκριθούμε, και δεν το πήραμε. Θεωρώ, τώρα, πως τα ματς που πρέπει να πάρουμε για να πετύχουμε τον στόχο μας, θα τα πάρουμε. Η καλή μαγιά που φτιάχτηκε επί Φαν ’τ Σιπ και Πογιέτ, θα ολοκληρωθεί σαν πακέτο με τον Γιοβάνοβιτς. Ερχονται δύο κολλητά δύσκολα ματς με την Αγγλία, προσωπικά θα ήθελα το πρώτο να είναι εντός, αλλά έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα. Οι Αγγλοι δυσκολεύονται στο γκολ, άρα με έξυπνη τακτική μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε».
