Το επιθετό του στις Βρυξέλλες που γεννήθηκε, δεν λέει και πολλά. Iσως ορισμένοι, όταν το ακούν, να καταλαβαίνουν πως πρόκειται για Ελληνα. Αλλωστε, όταν το 1992 στη Βαρκελώνη, η Βούλα Πατουλίδου γινόταν η πρώτη Ελληνίδα «χρυσή» Ολυμπιονίκης, στο Βέλγιο οι μόνοι που πανηγύριζαν ήταν οι Eλληνες ομογενείς.
Eνας τέτοιος, δεύτερης γενιάς Ελληνας, είναι και ο Χαράλαμπος Πατουλίδης. Ο Χαράλαμπος όταν άκουσε το για την «Ελλάδα ρε γαμώτο», δεν ένιωσε περηφάνια μόνο για την καταγωγή του αλλά και για την πρώτη ξαδέρφη του. Συναντιόντουσαν αραιά και που, όταν αυτός ερχόταν στη Θεσσαλονίκη για να δει τους συγγενείς του και τον αγαπημένο του ΠΑΟΚ, ή όταν η Βούλα αγωνιζόταν κάπου κοντά στο Βέλγιο και πήγαινε να την δει.
Ωστόσο, εκείνη η επιτυχία ήταν αυτή που κατά κάποιον τρόπο τον σημάδεψε. Σα να έδωσε μια άτυπη υπόσχεση στο εαυτό του πως όταν δημιουργήσει τη δική του οικογένεια, θα στρέψει τα παιδιά του στον αθλητισμό.
Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, το 2001, όταν ερχόταν στον κόσμο ο Ευάγγελος, ο δεύτερος γιος του, μετά τον Κωνσταντίνο, αυτός και η συζυγός του Αναστασία φαντάζονταν πως μια μέρα θα τον δουν με τα μαυρόασπρα και τον δικέφαλο στο στήθος.
Ο Evan Patoulidis, όπως τον ονομάζουν οι Βέλγοι, στα 23 του πλέον, είναι ένα από τα πολλά ελληνόπουλα της διασποράς που αγωνίζονται στα ποδοσφαιρικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και ομολογουμένως ο λιγότερο γνωστός, παρά την σπουδαία θεία του.
Ακραίος μεσοεπιθετικός, αγωνίζεται στη φινλανδική Χάκα, έχοντας κάνει τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε ηλικία 6 ετών, από τα τμήματα υποδομής της Αντερλεχτ, ομάδας με βαρύ όνομα στο διεθνές στερέωμα, μαζί με τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερο αδερφό του. Η πορεία του στις μικρές ηλικίες θυμίζει έντονα αυτή του 17χρονου Κωνσταντίνου Καρέτσα, του αυθεντικού ταλέντου της βελγικής Γκενκ. Κοινώς, έκανε …«παπάδες» αφού μέχρι τα 13, σάρωνε τα βραβεία του καλύτερου παίκτη στα περισσότερα τουρνουά παίδων που συμμετείχε με την Αντερλεχτ και δικαίως θεωρούνταν ως το next big thing του βελγικού ποδοσφαίρου.
«Ο Εβαν είναι εκείνο το είδος παίκτη που θα πας για χάρη του να παρακολουθήσεις ένα παιχνίδι. Ενα πραγματικό “10αρι”, που είναι περίτεχνος με τη μπάλα στα πόδια. Σκέφτεται ταχύτατα και είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τον αντίπαλο. Διαθέτει καλό σουτ και ποιότητα στη μεταβίβαση», ανέφερε η μεγάλη βελγική εφημερίδα «La Dernier Heure».
Ο Καρέτσας περπατά στα χνάρια του
Στην Αντερλεχτ, ο Πατουλίδης έπαιξε μέχρι και την Κ-16, σκοράροντας και μοιράζοντας ουκ ολίγες ασίστ. Στο πρόσωπό του και στα προσόντα του, οι άνθρωποι του κλαμπ έβλεπαν ένα πρότζεκτ εφάμιλλο του Γιούρι Τίλεμανς που αναδείχθηκε από τα σπλάχνα του συλλόγου και στα νιάτα του είχε επιτελικό ρόλο.
Ο Εβαν, με το Νο 10 στην πλάτη, θεωρήθηκε ο παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις πίσω από τον επιθετικό. Πέρασε όλες τις μικρές κλίμακες της ομάδας με συμπαίκτες και φίλους τον άσο της Σίτι, Ζερεμί Ντοκού, αλλά και τον Γιάρι Φερσχάρεν που αγωνίζεται ακόμη στην Αντερλεχτ.
Παράλληλα, έχοντας τη βελγική υπηκοότητα, ο Ευάγγελος κλήθηκε στις Κ-15, Κ-18 και Κ-19 της εθνικής Βελγίου. Οπως και ο Καρέτσας που έχει στην καρδιά του τον ΠΑΟΚ και σύμφωνα με τα βελγικά δημοσιεύματα, βρίσκεται στα «ραντάρ» των Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Σίτι, έτσι και ο Πατουλίδης είχε απασχολήσει τους δύο κολοσσούς του ισπανικού και αγγλικού ποδοσφαίρου αντίστοιχα.
«Η Μασία δεν είναι καλύτερη…»
Λίγες ημέρες αφότου έκλεισε τα 12, το Νοέμβριο του 2013, του «χτύπησε την πόρτα» η Μπαρτσελόνα, προσκαλώντας τον στη Μασία. Οι άνθρωποί της, τον είχαν τσεκάρει, λίγους μήνες νωρίτερα σε ένα τουρνουά στο Βέλγιο, όπου η Μπάρτσα ήταν επίσης παρούσα και ο Ευάγγελος εντυπωσίασε.
Παραδόξως, όμως, η οικογένειά του, θεώρησε πως ήταν πολύ μικρός για να αλλάξει χώρα και περιβάλλον, αθλητικό και σχολικό. «Τον ήθελαν άμεσα, αλλά δεν γινόταν τότε», έλεγε ο πατέρας του. «Δεν ήταν καλή ιδέα να φύγω τόσο νέος», συμπλήρωνε ο Ευάγγελος με αφοπλιστική ωριμότητα. «Με το σχολείο, τη μαμά μου η οποία εργάζεται στις Βρυξέλλες… Ηταν πολύ περίπλοκο. Ειλικρινά, δεν ήταν δύσκολο να πω όχι. Επιπλέον, έχουμε κερδίσει αρκετές φορές τη Μπαρτσελόνα σε αυτό το επίπεδο. Η Neerpede (τμήματα υποδομής της Αντερλεχτ) είναι συγκρίσιμη με την Μασία», υπογράμμιζε.
Μια μεγάλη ευκαιρία είχε χαθεί και άλλη μια χάθηκε δύο χρόνια αργότερα, για την οποία πάντως έχει αποδώσει την ευθύνη στον σύλλογό του. «Τότε έκανε πρόταση η Μάντσεστερ Σίτι αλλά η Αντερλεχτ δεν ήθελε να με αφήσει να φύγω. Μετά ήρθε και ένας τραυματισμός και παραμερίστηκα λίγο ενώ κάποιες προστριβές μεταξύ εμένα και του συλλόγου με έκαναν να αποφασίσω ότι η αποχώρηση ήταν η καλύτερη».
Το γυαλί στη σχέση του με την Αντερλεχτ είχε ραγίσει και στα 16 του μεταπήδησε στη Σταντάρ Λιέγης. Ομως η προώθησή του στην πρώτη ομάδα δεν έγινε πραγματικότητα και έτσι τρία χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβρη του 2020 μετακόμισε στην Οστάνδη που στηρίζεται κυρίως σε νεαρούς παίκτες. «Δεν έχω μετανιώσει καθόλου για το πώς έχει εξελιχθεί η καριέρα μου μέχρι τώρα. Ο καθένας επιλέγει τον δρόμο του και εγώ τώρα αρχίζω να εξελίσσομαι πραγματικά ως παίκτης. Η Οστάνδη είναι ένα σπουδαίο βήμα στην καριέρα μου. Δεν είμαι απογοητευμένος από το ποδόσφαιρο. Θέλω απλώς να διασκεδάζω στο γήπεδο και να δουλέψω σκληρά έξω από αυτό. Δεν είναι υγιές να ασχολείσαι με εξωαγωνιστικά θέματα, αυτά είναι για τον μάνατζερ μου. Είμαι ειλικρινά χαρούμενος που ο Ντοκού και ο Φερσχάρεν παίζουν τώρα στην πρώτη ομάδα της Αντερλεχτ. Είχαν την ευκαιρία τους και την άρπαξαν. Τους εύχομαι τα καλύτερα, είναι φανταστικοί παίκτες».
Στις 29/11/2020 ο Πατουλίδης έκανε ντεμπούτο στην Α’ Βελγίου με την Οστάνδη, που εκείνη την χρονιά κατέλαβε την 5η θέση. Επαιξε όλο το 90λεπτο σε θέση αριστερού χαφ, αλλά αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία συμμετοχή του στη βασική 11αδα. Αγωνίστηκε μόνο ένα πεντάλεπτο ακόμα σε όλη τη σεζόν, ενώ την επόμενη περίοδο ππείχε 10 συμμετοχές ως αναπληρωματικός.
Το καλοκαίρι του 2022 αποκτήθηκε με την μορφή δανεισμού από την ολλανδική Ντεν Μπος και κατέγραψε μαζί της στη Β’ κατηγορία 26 συμμετοχές (9 ως βασικός), τέσσερις ασίστ και ένα γκολ. Στο τέλος της περσινής σεζόν η Ντεν Μπος δεν προχώρησε σε ανανέωση δανεισμού ή αγορά του και η Οστάνδη τον άφησε ελεύθερο.
Ο παλιός καλός Εβαν
Εμεινε έξι μήνες χωρίς ομάδα και τον περασμένο Ιανουάριο βρήκε καταφύγιο στη φινλανδική Χάκα και το πανέμορφο Βαλκεακόσκι. Ενα νέο κεφάλαιο ανοιγόταν μπροστά του και μια ακόμη ευκαιρια του δινόταν -η τελευταία- για να μην ταυτιστεί με την στάμπα του «αιώνιου ταλέντου». Με το «καλημέρα» την άρπαξε, αφού με το ξεκίνημα τα πήγε εξαιρετικά, θυμίζοντας όσα έκανε ως πιτσιρικάς στην Αντερλεχτ.
Μέχρι στιγμής έχει 25 συμμετοχές και 9 γκολ, όντας ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, η οποία τερμάτισε στην 5η θέση της κανονικής περιόδου και τώρα μετέχει στα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Στο τελευταίο παιχνίδι, η Χάκα πέτυχε σπουδαία εκτός έδρας νίκη μέσα στην έδρα της πρωταθλήτριας Ελσίνκι με ωραίο γκολ του Εβαν και ουσιαστικά εξασφάλισε την ευρωπαϊκή της έξοδο και την συμμετοχή της στο επόμενο Conference League. Αύριο η αυλαία του πρωταθλήματος πέφτει με την Χάκα να υποδέχεται τη Βάασα. Στη Φινλανδία το πρωτάθλημα ολοκληρώνεται Οκτώβριο και αρχίζει Απρίλιο λόγω των καιρικών συνθηκών. Το συμβολαιό του ολοκληρώνεται τον Δεκέμβριο του 2025 και τις ημέρες ξεκούρασης που έρχονται γι’ αυτόν θα σκεφτεί το μέλλον του.
View this post on Instagram
Το «μικρόβιο» του ΠΑΟΚ
Ο Ευάγγελος είναι φανατικός οπαδός του ΠΑΟΚ, ένα μικρόβιο που του μετέφεραν οι γονείς του. Ονειρό του είναι κάποτε να φορέσει την φανέλα του. «Οι παππούδες μου είναι από τη Θεσσαλονίκη, αλλά οι γονείς μου γεννήθηκαν στο Βέλγιο. Μιλάω γαλλικά με τον πατέρα και τη μητέρα μου, αλλά πήγα σε ένα ολλανδόφωνο σχολείο. Και ναι, αν και δεν είναι απλό, μιλάω καλά και ελληνικά, γιατι στο σπίτι πάντα οι γονείς μου μίλαγαν την γλώσσα για να μην την ξεχνάνε ενώ κάθε καλοκαίρι πάω στην Ελλάδα για διακοπές. Παρακολουθώ όσο μπορώ το ελληνικό ποδόσφαιρο», ανέφερε όταν είχε κάνει την μεταγραφή στην Οστάνδη.
Κάθε καλοκαίρι η άφιξη της οικογένειας Πατουλίδη στο χωριό είναι πολυαναμενόμενη. «Ο δήμαρχος διοργανώνει έναν αγώνα με το γειτονικό χωριό. Πριν χάναμε πάντα αλλά τώρα, με τον Κώστα και τον Ευάγγελο, κερδίζουμε διαρκώς», αναφέρει η μαμά Αναστασία. Τον Μάρτιο του 2022 ένα ιδιωτικό κανάλι της Θεσσαλονίκης, τον έφερε σε επαφή για πρώτη φορά με την θεία του Βούλα Πατουλίδου. Η ίδια είχε αποκαλύψει στην εκπομπή πως παλαιότερα υπήρχε έντονο ενδιαφέρον και από ελληνικές ομάδες που δεν τελεσφόρησε. Στο παραμυθένιο Βαλκεακόσκ, ο Ευάγγελος έστω και καθυστερημένα μοιάζει να αναβιώνει το δικό του ποδοσφαιρικό παραμύθι. Στο χέρι του είναι να το ζήσει όσο περισσότερο γίνεται.
