Το φετινό είναι σίγουρα ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου της Iστορίας. Αρκεί μια ματιά στον βαθμολογικό πίνακα, έπειτα από εννέα αγωνιστικές, για του λόγου το αληθές.
Στους μόλις πέντε βαθμούς διαφορά συνωστίζονται οκτώ ομάδες στην κορυφή, με τις εκπλήξεις να διαδέχονται η μία την άλλη κάθε Σαββατοκύριακο. Και μέσα σε αυτή την οκτάδα να είναι πρώτος ο Αρης και με τους Παναιτωλικό, ΟΦΗ και Αστέρα πάνω από τον Παναθηναϊκό.
Σίγουρα απέχουμε πολύ από το μια «μικρή» ομάδα να μπορέσει να σπάσει στο τέλος το μπλοκ των «μεγάλων». Ομως και μόνο που… άρχισαν να τους κοιτάζουν στα μάτια, πάνω στο χορτάρι, αυξάνεται το ενδιαφέρον των αγώνων.
Οταν μάλιστα, στα πλέι οφ, για την ανάδειξη του πρωταθλητή και την έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, θα παίξουν τέσσερις και όχι έξι ομάδες, η δυναμικότητα που δείχνει ο Αρης προβληματίζει την «τετράδα».
Φυσικά, αυτό το «στρίμωγμα» προκαλεί ανασφάλεια των παραγόντων, που επιφέρει τον εκνευρισμό. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, ούτε και προβλέψιμο. Γιατί μία μη έξοδος στην Ευρώπη σημαίνει και μεγάλη απώλεια εσόδων.
Γι’ αυτό βιώνουμε κατ’ εξακολούθησιν, ύστερα από σχεδόν κάθε παιχνίδι, τις διαμαρτυρίες για τη διαιτησία. Τι και αν έχει μπει για τα καλά ο VAR στη ζωή μας. Τόσο τις προτάσεις για την ερμηνεία μιας φάσης όσο και την τελική απόφαση γι’ αυτή θα πάρει ο διαιτητής. Πρόσφατο παράδειγμα, αυτό που συνέβη στο ματς της ΑΕΚ με τον Αρη, στο Κύπελλο.
Και όσο οι «άρχοντες των αγώνων» εξακολουθούν να προκαλούν με τις αποφάσεις τους, δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από τη μιζέρια μας.
