Είδαμε στο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα με την Ατλέτικο τι σημαίνει ποδοσφαιρικός πολιτισμός. Το πώς μπορεί ένας οπαδός να πνίξει την πίκρα της απώλειας ενός τίτλου και να αποθεώσει τον αντίπαλο.
Εντάξει. «Χορτάτοι» είναι οι φίλοι της παρέας του Μέσι από τρόπαια. Οταν όμως έρχεται και σου το παίρνει στο «παραπέντε» ο φιλοξενούμενος, μέσα στο σπίτι σου, τότε δεν μπορεί, κάπου θα ξεσπάσεις. Και όμως, 100.000 Καταλανοί αποθέωσαν τον Ντιέγκο Σιμεόνε και τους παίκτες του. Θα ζήσουν τα… εγγόνια μας κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα, τις επόμενες δεκαετίες; Φοβάμαι πως όχι.
Μας προδιαθέτουν για το αντίθετο, τα όσα είδαμε και ακούσαμε, περίπου την ίδια ώρα, από τη Θεσσαλονίκη στο συλλαλητήριο, των οπαδών του ΠΑΟΚ. Και, φυσικά, δεν είναι μόνο οι οπαδοί του «Δικεφάλου» που δεν μπορούν να δουν πίσω από το δάχτυλό τους, όταν «στραβώνει» κάτι για την ομάδα τους.
Και όσο οι διοικούντες τις ΠΑΕ δεν τολμούν να απομονώσουν αυτούς -πραγματικά ελάχιστοι- που, εκμεταλλευόμενοι την πίκρα των πολλών, τους παρασέρνουν σε βιαιοπραγίες κατά των αντιπάλων, δεν πρόκειται να αλλάξει και η εικόνα εντός και εκτός γηπέδων στη χώρα μας. Γιατί, όπως και στη Δημοκρατία, έτσι και στον Πολιτισμό, φαίνεται πως τα έχουμε δώσει όλα στους ξένους, μη κρατώντας τίποτα για τον εαυτό μας.
