Να λοιπόν, πώς ένας… υγιεινός περίπατος -για πολλούς- στον δρόμο για την τελική φάση του Euro 2016, της Εθνικής μας ποδοσφαίρου, έχει αναδειχθεί σε «Γολγοθά». Και δεν είναι υπερβολή, πως ο αποψινός αγώνας με τη Βόρεια Ιρλανδία, είναι η τελευταία ευκαιρία για την ομάδα του Κλαούντιο Ρανιέρι, να παραμείνει σε τροχιά πρόκρισης.
Η νίκη είναι μονόδρομος. Γιατί ακόμα και η ισοπαλία, θα είναι καταδικαστική και θα περιμένουμε πλέον μόνο ένα από τα λεγόμενα «θαύματα», για να δούμε την ομάδα μας στα γαλλικά γήπεδα. Κι αυτό, επειδή, ούτε στο ματς με τη Φινλανδία, μπορέσαμε να πάρουμε τους τρεις πόντους.
Τώρα γιατί χαρακτηρίστηκε τον ένα που πήραμε στο Ελσίνκι επιτυχία θα πρέπει να καταλήξουμε, το τι απαιτήσεις έχουμε πλέον από την Εθνική και με τι είμαστε ικανοποιημένοι. Αν σκεφτόμαστε τις παλιές εποχές, που γυρίζαμε με τρία και τέσσερα γκολ σε κάθε έξοδο από τα σύνορα και είχαμε αναγάγει τον εκάστοτε τερματοφύλακά μας σε «ήρωα», τότε ήταν… τεράστια επιτυχία αυτό το 1-1.
Αν όχι και θέλουμε πλέον να βλέπουμε αυτή τη «γαλανόλευκη» φανέλα ανταγωνιστική, όπως τη συνηθίσαμε την τελευταία 15ετία, με όλες τις παραδοσιακές δυνάμεις του ποδοσφαίρου, τότε θα πρέπει να τα βάψουμε… μαύρα. Γιατί η εμφάνισή της απέναντι στους Φινλανδούς, μόνο ελπιδοφόρος δεν ήταν. Εστω κι αν καταγράφηκαν κάποια καλύτερα στοιχεία σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στη Ρουμανία, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
