Το ραντεβού του Ολυμπιακού με τη Φενέρμπαχτσε την Τετάρτη 26 Απριλίου στο ΣΕΦ, θα είναι το πρώτο μεταξύ των δύο ομάδων με έπαθλο μια θέση στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, από 19 έως 21 Μαΐου στο Κάουνας της Λιθουανίας.
Οι «ερυθρόλευκοι» τερμάτισαν στην 1η θέση της κανονικής περιόδου για πρώτη φορά στην ιστορία τους και για να φτάσουν ως το τέλος της διαδρομής, καλούνται να ξεπεράσουν την «κατάρα» που δεν έχει αφήσει έως τώρα καμία ομάδα που τερμάτισε 1η να κατακτήσει το τρόπαιο.
Το μεγάλο βήμα, όμως, πρέπει να γίνει απέναντι στην τούρκικη ομάδα με τις πολύ έντονες «γαλανόλευκες» πινελιές (Δημήτρης Ιτούδης, Στέφανος Δέδας, Νικ Καλάθης, Τάιλερ Ντόρσεϊ, Άλεξ Αντετοκούνμπο), σε ένα ζευγάρωμα μάλλον ανεπιθύμητο για τους πρωταθλητές κι ας νίκησαν εύκολα μέσα – έξω τη Φενέρ στη διάρκεια της regular season.
Το μπόνους της 1η θέσης δεν είναι μόνο το πλεονέκτημα έδρας, αλλά και ένας θεωρητικά πιο προσιτός αντίπαλος στη διασταύρωση 1-8, συνθήκη που δεν απαντάται στην τωρινή συγκυρία, μιας και στην 8η θέση της κανονικής περιόδου τερμάτισε μια πανάκριβη ομάδα πολλών αστέρων που στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, πρόβαλε ως ισχυρό φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.
Θα περίμενε κανείς έναν πιο βατό αντίπαλο για τον Ολυμπιακό που πάλεψε σκληρά σε έναν μαραθώνιο 34 αγώνων προκειμένου να πάρει την 1η θέση, αλλά το σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος με τα πλέι οφ φέρνει πυκνά – συχνά τέτοιες αρρυθμίες. Συν τοις άλλοις, είναι και αρκετά συζητήσιμη υπόθεση το πόσο μεγάλο πλεονέκτημα είναι τελικά αυτό το ένα παραπάνω (αν χρειαστεί) παιχνίδι στην έδρα των τεσσάρων πρώτων, με δεδομένο ότι στο ΝΒΑ οι μισές ομάδες το έχασαν ήδη, από την πρώτη κιόλας αγωνιστική.
Το υπάρχον σύστημα διεξαγωγής της Ευρωλίγκας με τις 34 αγωνιστικές, τα πλέι οφ και το φάιναλ φορ που κρίνει τον πρωταθλητή είναι αδιαμφησβήτητα πολύ απαιτητικό και απαιτεί ένα σύνολο από 39 έως 41 αγώνες για την ανάδειξη της ομάδας που θα πάρει το τρόπαιο.
Τα παιχνίδια είναι λίγα σε σχέση με το ΝΒΑ όπου μόνο η regular season αριθμεί 82 αγώνες, με πολύ μεγαλύτερες μετακινήσεις σε πολύ πιο μακρινές αποστάσεις. Τον αριθμό των αγώνων στο τέλος της χρονιάς τον ανεβάζουν αρκετά και οι υποχρεώσεις των ομάδων στις εθνικές διοργανώσεις, στην πραγματικότητα όμως, οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν είναι του επιπέδου της Ευρωλίγκας. Ειδικά στην Ελλάδα, έχουν ουσιαστικά χαρακτήρα προπόνησης για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες.
Σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο όπου προπονητές και παίκτες χρόνια τώρα διαμαρτύρονται για το βαρύ καλεντάρι και ζητούν μείωση των αγώνων, στο μπάσκετ έχουν αρχίσει και πληθαίνουν οι φωνές που ζητάνε ακόμα περισσότερα παιχνίδια!
Στο ΝΒΑ, για παράδειγμα, έβαλαν στο πρόγραμμα τα play in για να δώσουν κίνητρο σε ακόμα περισσότερες ομάδες, ενώ από την επόμενη περίοδο ξεκινάει και ο θεσμός του in- season tournament, που θα προσθέσει κι άλλα έξτρα παιχνίδια σε ένα ήδη πολύ βεβαρημένο πρόγραμμα.
Το κίνητρο είναι φυσικά οικονομικό. Περισσότεροι αγώνες, σημαίνουν περισσότεροι χορηγοί, περισσότερα εισιτήρια, μεγαλύτερα έσοδα. Είναι ένα μίνι τουρνουά που θα διεξάγεται παράλληλα με τους αγώνες του ΝΒΑ μέχρι κάθε Δεκέμβριο, με τις 30 ομάδες του να χωρίζονται σε 6 ομίλους των 5 ομάδων.
Η καθεμία θα δίνει 4 παιχνίδια (2 εντός και 2 εκτός), με τις 6 πρώτες των ομίλων συν άλλες δύο από τις αποκλεισμένες που θα πάρουν wild card, να προκρίνονται σε ένα νοκ άουτ τουρνουά σε ουδέτερη έδρα. Η επιβάρυνση για τους παίκτες θα είναι από 4 έως 7 παιχνίδια παραπάνω το χρόνο και για να μην το δουν σαν αγγαρεία, η Ένωσή τους ήλθε σε συμφωνία με το ΝΒΑ να υπάρχει έξτρα πριμ 500 χιλ. δολαρίων για κάθε παίκτη της νικήτριας ομάδας, 200 χιλ. της 2ης, 100 χιλ. της 3ης και 50 χιλ. της 4ης.
Αλλαγή του format της Ευρωλίγκας ζητούν προπονητές
Οι περισσότεροι προπονητές της Ευρωλίγκας θεωρούν απαρχαιωμένο το τωρινό σύστημα και ζητούν αλλαγή του format της διοργάνωσης, με την προσθήκη αγώνων play-in που θα περιορίσουν τις βαθμολογικά αδιάφορες ομάδες, αυξάνοντας το ενδιαφέρον και τον ανταγωνισμό.
Ο Σύνδεσμος Προπονητών έχει τοποθετηθεί θετικά και ζητάει να γίνουν αλλαγές που θα τονώσουν το άθλημα, όπως εξήγησε πιο αναλυτικά ο Δημήτρης Ιτούδης λίγο πριν το φινάλε της κανονικής περιόδου:
«Στην αρχή υπήρχαν 16 ομάδες και 8 μπορούσαν να πάνε παραπέρα, δηλαδή το 50%. Αν το συγκρίνουμε με το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο, το ΝΒΑ, εκεί οι 16 από τις 30 ομάδες πηγαίνουν στα play-offs και υπάρχει επίσης ένα play-in σύστημα εδώ και μερικά χρόνια. Προσέθεσαν κάτι ενδιαφέρον για τους φιλάθλους. Εμείς εδώ προσθέσαμε 2 ομάδες και τις κάναμε 18 από 16 που ήταν παλαιότερα στην κανονική περίοδο, αλλά μόνο 8 απ’ αυτές προχωρούν περισσότερο, λιγότερες δηλαδή από το 50%. Μπορείτε να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε. Το λέω αυτό από τότε που ήμουν προπονητής της ΤΣΣΚΑ. Δεν έχει σημασία αν είμαστε 5οι ή 8οι. Οι άνθρωποι σκέφτονται πώς να προσθέσουν κάτι, πώς να προσφέρουν περισσότερα και πιο ενδιαφέροντα παιχνίδια. Όταν καλούμαστε ως Σύνδεσμος Προπονητών της Ευρωλίγκας να εκφράσουμε τη γνώμη μας επειδή ηγούμαστε αυτών των οργανισμών, θα δώσουμε τις ιδέες μας και έχουμε πολλές από αυτές. Θέλουμε ένα play-in τουρνουά, θέλουμε να κάνουμε την Ευρωλίγκα ακόμα πιο συναρπαστική»!
Στο «τραπέζι» τα σενάρια αλλαγών
Πολλές σημαντικές προτάσεις σχετικά με τις αλλαγές στο format της διοργάνωσης για τα επόμενα χρόνια αναμένεται να συζητηθούν σήμερα στη συνεδρίαση των μετόχων της Ευρωλίγκας. Τα σενάρια είναι πολλά, με την αύξηση του αριθμού των ομάδων από την μεθεπόμενη διοργάνωση να θεωρείται σχεδόν δεδομένη.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων θα είναι η πρόταση να μπει στη διοργάνωση από το 2024 ομάδα από το Ντουμπάι – Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με μια γενναία «χορηγία» ύψους 60 εκατ. ευρώ και όχι μόνο 20 εκατ. όπως ήταν η αρχική προσφορά. Με τέτοια ιλιγγιώδη ποσά, θα ξεπεραστούν οι όποιες ενστάσεις για την ταλαιπωρία που θα υποστούν οι ομάδες για να ταξιδέψουν τόσο μακριά ή οι αμφιβολίες για το πόσο λογικό θα ήταν να φιλοξενηθεί εκεί κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον το φάιναλ φορ της διοργάνωσης.
Θέμα συζήτησης θα είναι και η πρόταση να αυξηθεί σταδιακά ο αριθμός των ομάδων από 18 σε 24. Ενδιαφέρον δεν υπάρχει μόνο από παραδοσιακές αγορές με την αύξηση π.χ των ομάδων από την Ιταλία, την Ελλάδα ή την Τουρκία, αλλά και με τη δημιουργία νέων ισχυρών ομάδων σε πόλεις με μεγάλο πληθυσμό και οικονομική επιφάνεια όπως το Λονδίνο ή το Παρίσι, που δεν έχουν αυτή τη στιγμή εκπρόσωπο ικανό να σταθεί ανταγωνιστικά σε μια τόσο απαιτητική διοργάνωση.
Η αύξηση των ομάδων θα φέρει υποχρεωτικά και αλλαγές στο σύστημα διεξαγωγής της Ευρωλίγκας, με πιθανό το σενάριο να συνεχιστεί το format «όλοι εναντίον όλων» με επιμήκυνση της χρονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, αντί του παλαιότερου συστήματος που είχε διαχωρισμό των ομάδων σε ομίλους και διασταυρώσεις ανάλογα με την κατάταξη. Είναι ξεκάθαρο ότι για να αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον των φιλάθλων και των χορηγών πρέπει να γίνουν δραστικές αλλαγές σε πολλά επίπεδα και προς σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση κινούνται οι συνέταιροι της Ευρωλίγκας.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
