Γιάννης Κουκουλάς

Απόψε, στο μεγαλοπρεπές Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας διεξάγεται ο τελικός του Κυπέλλου, που παραδοσιακά, σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, αποτελεί τη γιορτή του ποδοσφαίρου. ∆υστυχώς, στη χώρα μας, αυτοί που διαφεντεύουν και αποφασίζουν για το δημοφιλέστερο άθλημα απέχουν πολύ από το προσφέρουν αυτό που απολαμβάνουν οι φίλαθλοι της Ευρώπης, παρακολουθώντας τη «στρογγυλή θεά» πάνω στο […]

Ο Ολυμπιακός θα σηκώσει απόψε στο Φάληρο το 48ο τρόπαιο του πρωταθλητή του ποδοσφαίρου. Αρης και ΑΕΚ παίζουν στη Θεσσαλονίκη τον «τελικό» που θα κρίνει κατά πολύ το τέταρτο ευρωπαϊκό εισιτήριο, ενώ ο ουσιαστικά «Ευρωπαίος» Παναθηναϊκός υποδέχεται τα Γιάννενα.

Οι προπονητές έχουν κάτι κοινό με τους καλλιτέχνες. Στους πρώτους αναγνωρίζεται το έργο τους μετά την απόλυσή τους και στους δεύτερους αποκτούν αξία οι δημιουργίες τους μετά θάνατον.

Οι αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ, από την προημιτελική φάση και έπειτα, έχουν κάνει πολύ κακό στις διοργανώσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Τα πλέι οφ όπως και τα πλέι άουτ ήρθαν στο ελληνικό επαγγελματικό πρωτάθλημα με μοναδικό στόχο να εισπράξουν περισσότερα χρήματα οι ΠΑΕ, από την τηλεόραση.

Οταν μια καλή απόδοση, για τα ελληνικά δεδομένα, και μια νίκη σε έναν φιλικό αγώνα προκαλεί διθυράμβους, τότε η πρώτη μετέπειτα «στραβή» επιφέρει μεγαλύτερη απογοήτευση.

Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν απολαυστική για τους ποδοσφαιρόφιλους.

Σίγουρα, τα πλέι οφ και τα πλέι άουτ δεν καθιερώθηκαν, τα τελευταία χρόνια, επειδή οι φίλαθλοι δεν… χορταίνουν το ποδόσφαιρο που παρακολουθούν.

Για πολλοστή φορά χρειάστηκε να θρηνήσουμε ένα αθώο θύμα, από τη βία, που όπως υποστηρίζουν γεννάει η οπαδική αντιπαλότητα, για να ταρακουνηθούν οι αρμόδιοι και να αποφασίσουν την επιβολή μέτρων.

Το πού βρίσκεται το ελληνικό ποδόσφαιρο στον ευρωπαϊκό χάρτη είναι γνωστό. Οι δύο ήττες της Πέμπτης απλώς το υπενθύμισαν σε όσους ζουν με ψευδαισθήσεις, που συντηρούνται από όσους έχουν συμφέρον να πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Οι παρεμβάσεις των οργανωμένων οπαδών, στα τεκταινόμενα ενός συλλόγου, δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.

Τα κροκοδείλια δάκρυα, τα μεγάλα λόγια και όλα όσα ακολουθούν ένα τραγικό συμβάν, όπως αυτό της δολοφονίας του Αλκη, δεν κράτησαν περισσότερο από δύο ημέρες.