Ηλίας Μαγκλίνης

Οι έξι Σουίτες είναι ένα μνημείο που η ανθρωπότητα ανακάλυψε τη δεκαετία του ’30 χάρη στον Πάμπλο Καζάλς.

Ο πλανήτης Δίας είναι διακριτός με γυμνό μάτι. Μια ακίνητη φωτεινή κουκκίδα, χαμηλά στον ορίζοντα, που ακτινοβολεί σταθερά λίγο μετά τη δύση του Ηλίου. Αυτό που δεν διακρίνεται είναι οι δορυφόροι του. Φτάνουν σχεδόν στους εκατό. Σε έναν από αυτούς, την Ευρώπη, είναι πιθανό να υπάρχει ζωή – έστω και σε επίπεδο μικροοργανισμών. Το ίδιο […]

Παιδιά όταν ήμασταν, ξαπλώναμε στις ελληνικές παραλίες, κοιτούσαμε τα αστέρια και αναρωτιόμαστε τι να υπάρχει «πίσω από τον ουρανό. Υπάρχει κάτι άλλο πέρα από αυτόν;». Ενας άνθρωπος που αγάπησα πολύ, ο ομηριστής Βαγγέλης Πανταζής, μου διηγούνταν πως παιδί ξάπλωνε στις πράσινες πλαγιές της Ηπείρου και κοιτούσε τα άστρα: σκεφτόταν ότι ο ουρανός είναι ένα τσαντίρι […]

Πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια, φωτόνια, αδρόνια, μποζόνια, κουάρκ – η λίστα δεν έχει τέλος. Ο κόσμος της σωματιδιακής φυσικής είναι άπειρος. Το μικρό είναι άπειρο. Λίγο τα αγγίξαμε χθες, συζητώντας για το βιβλίο «Η αρχή. Δεκατέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια κοσμικής εξέλιξης» (μτφρ. Χριστόδουλος Λιθαρής, εκδ. Διόπτρα) των αστροφυσικών Νιλ Ντεγκράς Τάισον και Ντόναλντ Γκόλντσμιθ. Τι γίνεται όμως […]

Στο χθεσινό σημείωμα, είχε περάσει ένα δευτερόλεπτο από τη Μεγάλη Εκρηξη με την οποία γεννήθηκε το σύμπαν. Σήμερα, βρισκόμαστε στα δύο λεπτά. Το σύμπαν ψύχεται (η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 100.000.000 βαθμούς). «Τα πρωτόνιά του συγχωνεύονται με άλλα πρωτόνια και με νετρόνια, σχηματίζοντας πυρήνες ατόμων και κάνοντας να εκκολαφθεί ένα σύμπαν στο οποίο το […]

«Πλέον έχει περάσει ένα δευτερόλεπτο χρόνου». Η πρόταση αυτή βρίσκεται στη σελίδα 35 του βιβλίου «Η αρχή. Δεκατέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια κοσμικής εξέλιξης» (μτφρ. Χριστόδουλος Λιθαρής) των αστροφυσικών Νιλ Ντεγκράς Τάισον και Ντόναλντ Γκόλντσμιθ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Λέγοντας «ένα δευτερόλεπτο χρόνου» εννοείται εδώ το πρώτο πρώτο δευτερόλεπτο της ζωής του σύμπαντός μας μετά […]

«Τα άτομα αγωνίζονται να διαχωρίσουν το πραγματικό από την ψευδαίσθηση», λέει ο συγγραφέας.

Δεν είναι μια μουσική που γαληνεύει, που ησυχάζει, αλλά που φορτίζει με έναν τρόπο ηλεκτρικό.

«Θάνατος εις πάντα Βούλγαρον. Ετσι θέλουν αυτά τα τέρατα», γράφει στη γυναίκα του ο Λεωνίδας Παρασκευόπουλος το καλοκαίρι του 1913. Στις 16 Ιουνίου εκείνης της χρονιάς, οι πρώην συμμαχικοί στρατοί, ο ελληνικός και ο βουλγαρικός, έχοντας βγάλει από τη μέση τους Τούρκους, ήσαν πλέον εχθροί. Εκείνη την ημέρα, ο Βούλγαροι επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά «και χωρίς να […]

Στο μέτωπο της Ηπείρου, γράφει η Ελένη Κ. Δημητρίου στο «Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913. Εμπειρία, αφηγήματα, διεκδίκηση της μνήμης» (εκδ. Πατάκη), οι Ελληνες μαχητές «είχαν να αντιμετωπίσουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση». Περίπου 10.500 άνδρες «επέβαλλαν έναν πόλεμο φθοράς, για τον οποίο δεν είχαν την εμπειρία ούτε όμως και τα αναγκαία εφόδια». Από τον Οκτώβριο του 1912 έως […]

Δέκα ημέρες, περίπου, μετά τη μάχη του Σαρανταπόρου, ακολουθεί η μάχη των Γιαννιτσών, η οποία, όπως γράφει η Ελένη Κ. Δημητρίου στο βιβλίο της «Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913. Εμπειρία, αφηγήματα, διεκδίκηση της μνήμης» (εκδ. Πατάκη), «αποδείχθηκε καθοριστική για την κατάληψη της Θεσσαλονίκης» από τον ελληνικό στρατό. Αυτή τη φορά, η προέλαση έγινε με πιο συνετό τρόπο, […]

Η πρώτη μεγάλη μάχη για τον ελληνικό στρατό στους Βαλκανικούς Πολέμους είναι αυτή του Σαρανταπόρου, που ξεκίνησε στις 9 Οκτωβρίου 1912. Το φυσικό οχυρό της στενωπού του Σαρανταπόρου, ενισχυμένο με οχυρωματικά έργα από τη γερμανική αποστολή που είχε αναλάβει τη συνολική αναδιοργάνωση του τουρκικού στρατού, δέχθηκε την επίθεση από μια δύναμη περίπου 90.000 Ελλήνων. Οπως […]