Λίνα Πανταλέων

Το μυθιστόρημα του Ηλία Παπαμόσχου είναι μια σπονδή στη μνήμη, «μνήμη φιλόξενο καταφύγιο, μνήμη φιλόξενο κοιμητήριο». Την ίδια στιγμή καθαρτήριο, καθώς όλα εκεί μοιάζουν ακοίμητα, σαν να ελλοχεύουν.

Το «Αεροδρόμιο», περισσότερο από συλλογή ιστοριών, είναι μια νουβέλα εστιασμένη στον τεταμένο χρόνο της αναμονής.

Μια φορά και έναν καιρό, μια Μαρία εξαφανίζεται από τη γειτονιά της. Μια ερευνήτρια αναλαμβάνει την εύρεσή της. Oμως οι αναζητήσεις της δεν οδηγούν πουθενά.

ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΣΟΡΑ Η κυρία Τασία και ο Γουλιέλμος ΚαταΒάθος εκδ. Πατάκη, σελ. 136 «Περπατούσα στους δρόμους γύρω από τον Λυκαβηττό και ήθελα επιτέλους να πω σε κάποιον τι με στεναχωρεί». Περπατώντας στη γειτονιά της, τη Νεάπολη στο κέντρο της Αθήνας, η ηρωίδα του βιβλίου ανακαλύπτει δίπλα σε έναν κάδο ανακύκλωσης ένα πέρασμα, μια λακκούβα που […]

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙΣΑΡΙΔΗΣ Ωρες αιώρες εκδ. Κέδρος, σελ. 216 Η γενέθλια Βέροια είναι για τον Γιάννη Καισαρίδη ένας τόπος έμπλεος μνήμης, προσωπικής και συλλογικής.

«Στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι μικρές αυτοκρατορίες, προορισμένες να χαθούν». Σε αυτή την καθοριστική φράση συμπυκνώνεται η ουσία της προβληματικής του βιβλίου.

Η λογοτεχνική κριτική μπορεί να καταντά «φιλική φιλοφρόνηση», μπορεί ακόμα και να λειτουργεί «ως προέκταση του τμήματος μάρκετινγκ των εκδοτικών οίκων», ενώ άλλοτε υποτάσσεται στις κατευθύνσεις των εντύπων.